حریفتان را ضربه فنی کنید به همین راحتی

ژان ـ فرانسوا لنوگو یکی از بهترین مبارزان فرانسوی در رشته مبارزات آزاد است او شگردهای خاص خودش را دارد در این جا او دو تا از شگردهایش را برای ما می گوید

ژان ـ فرانسوا لنوگو یکی از بهترین مبارزان فرانسوی در رشته مبارزات آزاد است. او شگردهای خاص خودش را دارد. در این‌جا او دو تا از شگردهایش را برای ما می‌گوید.

ژان فرانسوا در بسیاری از تورنمنت‌های بین‌المللی مبارزات آزاد خوش درخشیده است. حدود سی و چهار یا پنج سال سن دارد او ۱۶ پیروزی و ۸ شکست را تجربه کرده است. او وو توآت که یک هنر رزمی ویتنامی هست را نیز کار کرده است و در حال حاضر آن را آموزش می‌دهد. لنوگو یک بدنی متناسبی دارد (قد ۸۳/۱ و وزن ۸۴ کیلوگرم) و همه این‌ها به خاطر تمرینات منظم بدنسازی و عضله‌سازی اوست. ژان ـ فرانسوا در ضمن هنرپیشه ـ بدل هم هست ولی امروز بیشتر ترجیح می‌دهد روی رینگ دیده شود تا جلوی دوربین‌های فیلمبرداری؟

● تمرین چند ضرب: قفل آرنج اکمیورا، روی زمین

برای این حرکت باید دنبال موقعیت مناسب بگردید. من خودم همیشه در ضد حمله از این فن استفاده می‌کنم. ابتدا پاهایم را پشت پاهای حریف قلاب می‌کنم، او را روی زمین پرتاب کرده و بعد از این حرکت استفاده می‌کنم. آن‌قدر سریع و سفت و سخت باید حریف را خفت کنید تا فرصت نداشته باشد حالتش را تغییر دهد.

۱) بعد از یک پرتاب، حالا روی حریف نشسته‌ام. سعی می‌کنم دستانم را روی شانه‌های او قلاب می‌کنم تا بتوانم در موقیعت مناسب او را بلوکه کنم.

۲) دست چپم را دور دستش حلقه می‌کنم در حالی‌که با دست دیگرم مچ همان دست را گرفته‌ام تا این دست را کاملاً در اختیار داشته باشم.

۳) در حالی‌که حواسم به حریف است تا غافل‌گیر نشوم، دست‌ها را که قفل کرده بودم به سمت پشت بدن او می‌کشم.

۴) پایم را بالا کشیده و پشت گردن او می‌گذارم، او به‌طور اتوماتیک به سمت جلو خم می‌شود در حالی‌که هنوز دستش در دست من قفل شده است.

۵) پای دیگرم را هم پشت کمرش می‌گذارم تا نتواند بچرخد باید قدرت هرگونه تغییر حالت و چرخشی را از او بگیرم.

۶) دستش را به سمت بالا می‌کشم. این حرکت به شدت دردناک است.

● قفل قوزک پا روی یک ضربه مستقیم مشت

ضربه‌ای مؤثر و خیلی خطرناک است چون قوزک پا بسیار حساس می‌باشد. باید تا جائی که امکان دارد پاها نزدیک بدن باشند و درست حریف را بلوک شود تا شرایط بالعکس و به نفع او تغییر نکند. ولی اگر حریف زبر و زرنگ باشد با پاهایش لگدی به ران شما خواهد زد و خطر متوجه شما خواهد شد. پس خیلی مراقب باشید.

۱) مقابل ضربه مشت مستقیم حریف جاخالی می‌دهم با یک ضربه که به سبک بوکس حواله او می‌کنم بعد روی زانوهایم خم می‌شوم و به شانه‌هایش نزدیک می‌شود.

۲) پای جلوئی‌ام را پیش می‌کشم و تغییر جهت می‌دهم. در قسمت پهلوی حریف قرار می‌گیرم. سرم درست چسبیده به پشت بدن اوست وگرنه او می‌تواند به راحتی بچرخد.

۳) پاهایم را از بین پاهای او رد می‌کنم، روی زمین قرار می‌گیرم تا خودم را به سمت چپ انداخته، در صورت فرود احتمالی او زیر تنه او قرار نگیرم.

۴) دست چپم را دور پای او پیچیده‌ام تا نتواند حرکت کند، قوزک پای او درست بین بالاتنه و دست من قرار گرفته است.

۵) پای چپم را دور ران پای او می‌پیچم. او الان تعادلش را از دست داده است. پائین تنه‌ام به کلی از روی زمین بلند شده و بعد فرود می‌آیم.

۶) وقتی روی پایم فرود می‌آیم، حواسم به پای اوست چون او مجبور است بیفتد.

۷) بالاتنه‌ام را بالا می‌کشم، پای چپش را در دست راست دارم، و می‌توانم با دست دیگرم او را به سمت خودم بکشم.

۸) می‌خواهم هر دو شانه‌اش را به خاک بمالم پس باسن‌هایم را بالا می‌آورم، در این‌جا او مقاومتش خواهد شکست چون من هم‌زمان زانو و قوزک پایش را به سختی در اختیار دارم.