۲۲ سپتامبر سال ۶۶ ـ برای جنگ با ایران

بیست و دوم سپتامبر سال ۶۶ میلادی نرون امپراتور وقت روم دستور داد که برای جنگ با امپراتوری ایران لژیون های ایتالیایی که سربازانش رومی خالص باشند و قدشان کمتر از دو متر نباشد …

بیست و دوم سپتامبر سال ۶۶ میلادی نرون امپراتور وقت روم دستور داد که برای جنگ با امپراتوری ایران لژیون های ایتالیایی که سربازانش رومی خالص باشند و قدشان کمتر از دو متر نباشد تشکیل شود. برخلاف ایران که سواره نظامش نیروی اصلی بود و از پیاده به عنوان نیروی کمکی و پشتیبانی استفاده می کرد، واحدهای اصلی رومی ها پیادگان بود و سواران را به عنوان واحد کمک بکار می بردند. لشکر ۵ تا ۸ هزار نفری پیاده رومی را لژیون (به لاتین: لژیو) می خواندند. چون ارتش روم در جنگ با ایران موفق نبود، نرون تصمیم گرفت که لژیون هایی صرفا از ایتالیایی ها (رومیان خالص) تشکیل دهد و دستور تشکیل این لژیون ها، طبق لوحی که فرمان بر آن حک شده است ۲۲ سپتامبر سال ۶۶ میلادی صادر شده بود، ولی عمر نرون کفاف نداد که از این نیرو برضد ایران استفاده کند و کمتر از دو سال بعد ( تابستان سال ۶۸ میلادی) خودکشی کرد. اختلاف ایران و روم در آن زمان عمدتا بر سر ارمنستان بود که چند برابر امروز وسعت داشت.