امروز با سعدی ـ سه‌شنبه ۲۷ دی

به جهان خرّم از آنم که جهان خرّم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
به غنیمت شمر ای دوست، دم عیسی صبح
تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم از اوست
نه فلک راست مسلّم نه ملک را …

به جهان خرّم از آنم که جهان خرّم از اوست

عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

به غنیمت شمر ای دوست، دم عیسی صبح

تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم از اوست

نه فلک راست مسلّم نه ملک را حاصل

آنچه در سرِّ سویدای بنی آدم از اوست

به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است

به ارادت ببرم درد که درمان هم از اوست

زخم خونینم اگر به نشود، به باشد

خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم از اوست

غم و شادی برِ عارف چه تفاوت دارد؟

ساقیا، باده بده، شادی آن که این غم از او است

پادشاهی و گدایی بر ما یکسان‌ است

که بر این در همه را پشت عبادت خم از او است

سعدیا، گر بکند سیل فنا خانهٔ دل

دل قوی دار که بنیاد بقا محکم از او است