مدارس غیرانتفاعی همچنان در بناهای فرسوده مجوز می گیرند

چندی است موضوع زلزله به سوژه اصلی مجامع علمی و نشستهای کارشناسان حوزه شهری و تبدیل شده و همه به دنبال راهکارهای اجرایی برای کاهش خسارت ها و صدمات ناشی از وقوع احتمالی زلزله در تهران هستند اما در این میان , اتفاقاتی رخ می دهد که جدای از پیامدهای ناگوار حاصل از حوادث طبیعی مانند زلزله , به دست انسان به وقوع می پیوندد و تاوان آن را هم خود او می پردازد

بر اساس پژوهش های انجام شده ، هم اکنون 70درصد مدارس غیرانتفاعی در ساختمان های فرسوده و استیجاری احداث شده اند. حال پرسش این است که چه دستگاه و نهاد و سازمانی ، چنین مجوزهایی را صادر می کند و در صورت پدیدآمدن حادثه ای مانند زلزله تهران - که 175سال است به وقوع نپیوسته - چه کسی مسوول پیامدهای آن است؟ موضوع تاسیس و راه اندازی آموزشگاه ها و مدارس غیرانتفاعی از سوی نظام تعلیم و تربیت کشور، خود به تنهایی قصه 70 من کاغذ برای شرح مثنوی است که بازگویی آن شرح بی نهایت می طلبد اما چگونگی دریافت مجوز تاسیس مدارس غیرانتفاعی از سوی بعضی افراد که اغلب خود یا همسرانشان در نهادها و سازمان های صاحب نفوذ هم هستند، حدیث دیگری است.

افزون بر این دسته ، طیفی از فرهنگیان با تجربه و کارکشته هم متقاضی احداث مدرسه غیرانتفاعی اند. اینان پس از گذر از هفت خوان رستم در وزارت عریض و طویل آموزش و پرورش ، موفق می شوند آموزشگاهی در یکی از مناطق شهر دایر کنند و از این نمد ، حداقل کلاهی برای سر خود تهیه کنند و این چنین می شود که پس از ماهها گشت وگذار در آژانس های معاملات مسکن ، موفق می شوند با پرداخت ودیعه چند میلیونی و اجاره بالا ، مکانی را به عنوان مدرسه غیرانتفاعی اجاره کنند و البته دردسرها از همین جا شروع می شود. متقاضی احداث مدرسه غیر انتفاعی باید از کانال اداره کل تجهیز و نوسازی مدارس شهر خود ، ساختمان یاد شده را به تایید برساند و در واقع اصل فاجعه از این جا رقم می خورد. سازمان توسعه ، تجهیز و نوسازی مدارس ، پس از انقلاب اسلامی متولی تاسیس مدارس شناخته شد و هر ساله به رغم تلاشهایی که صورت می دهد و همچنین همت نیکوکاران مدرسه ساز، به دلایلی از جمله کمبود اعتبارات ، افزایش جمعیت ، مهاجرت بی رویه ، نبود مدیریت صحیح در مقاطعی از زمان و... هنوز نتوانسته به مرز مطلوب و استاندارد واقعی در این زمینه برسد و همواره برای خروج از بحران کمبود فضاهای آموزشی ، در جستجوی راهکارهایی بوده و هست که بتواند مشکل کمبود مدرسه را به گونه ای حل و فصل کند بنابراین ، این سازمان باید با وجود اصل 30 قانون اساسی که تعلیم و تربیت را برای همه افراد کشور واجب و در عین حال رایگان دانسته ، صدور مجوز تاسیس مدارس غیرانتفاعی را در دستور کار خود قرار دهد. در هر حال ، افراد متقاضی دریافت مجوز تاسیس و راه اندازی مدارس غیرانتفاعی ، باید با مراجعه به این ادارات به تایید مکان در نظر گرفته شده به منظور تاسیس مدرسه اقدام کنند.

آموزش و پرورش مسوولیتی ندارد

اما مسوولان وزارت آموزش و پرورش و سازمان نوسازی و تجهیز مدارس می گویند: موضوع تایید استحکام فضاهای آموزشی غیر انتفاعی ، پس از صدور مجوز تاسیس از سوی مهندس ناظر و محاسب صورت می گیرد و هیچ گونه مسوولیت و تعهدی متوجه آموزش و پرورش نیست.

بر همین اساس ، متقاضی تاسیس مدارس غیرانتفاعی مجبور است به هر نحو ممکن و گاه با پرداخت مبالغی قابل توجه ، مهر و امضای مجوز تایید بنا را به لحاظ ضوابط فیزیکی و اصول شهرسازی نوین ، از مهندسان ناظر بگیرد و گاه اتفاق افتاده که مهندس ناظر حتی بنای یاد شده را از نزدیک هم ندیده است.

رئیس سازمان نوسازی و تجهیز مدارس تهران می گوید: ملاک ما برای استحکام نسبی ساختمان های مدارس غیرانتفاعی ، عمر ساختمان ها نیست ، بلکه تایید استحکام آن از سوی مهندسان ناظر دارای پروانه از سازمان مهندسی ، کفایت می کند. محمد اصلانی ، فضاهای بعضی مدارس غیرانتفاعی را مناسب محیط آموزشی نمی داند، اما تصریح می کند: حدود 2میلیون و 600هزار دانش آموز در تهران هستند که به ازای همه آنها مدرسه کافی موجود نیست ، بنابر این ناچاریم از مدارس غیرانتفاعی در این زمینه استفاده کنیم.

خاطر نشان می شود در حال حاضر براساس آمارهای رسمی ، فقط 5درصد دانش آموزان کشور، جذب مدارس غیرانتفاعی شده اند که چگونگی کیفیت آموزشی ، اخذ شهریه های غیرقانونی ، خلائ آموزش مبانی تربیتی و...از دیگر مشکلات این مدارس است که گزارش دیگری می طلبد.