سال رنگ های سبز و بادمجانی

مد در گذشته به معنی آنچه امروز مطرح می شود, نبود از منظر زیبایی شناسی, تاریخ پیدایش مد به زمان خلقت اولین انسان روی زمین برمی گردد چرا كه انسان اصالتاً كاشف زیبایی است و هر چه را كه از دید خود زشت یا نازیبا ببیند, كنار می گذارد گرچه اطلاعات درست و دقیقی از نحوه زندگی, خوراك و پوشاك انسان های اولیه در دست نیست ولی به جرات می توان گفت, انسان های اولیه نیز به نوعی تحت تاثیر مد رفتار می كردند

مد در گذشته به معنی آنچه امروز مطرح می شود، نبود. از منظر زیبایی شناسی، تاریخ پیدایش مد به زمان خلقت اولین انسان روی زمین برمی گردد چرا كه انسان اصالتاً كاشف زیبایی است و هر چه را كه از دید خود زشت یا نازیبا ببیند، كنار می گذارد. گرچه اطلاعات درست و دقیقی از نحوه زندگی، خوراك و پوشاك انسان های اولیه در دست نیست ولی به جرات می توان گفت، انسان های اولیه نیز به نوعی تحت تاثیر مد رفتار می كردند. جامپیرو روسلی در مقاله ای با نام تاریخچه لباس، تاریخ پیدایش مد را به مصر باستان نسبت می دهد و می نویسد: «مصریان، مد را به عنوان یك نوع مدل مو یا پوشش كه عده بسیاری از آن پیروی می كنند (همان معنی كه امروزه در تعریف مد به كار می رود) نمی دانستند بلكه مو را ابزاری برای نشان دادن طبقات مختلف اجتماعی قلمداد می كردند. فقیر و غنی، تاجر و رعیت از نوع پوششی كه بر تن داشتند شناخته می شدند.» رومیان نیز همانند فراعنه به لباس به عنوان وسیله ای برای تمایز افراد در اجتماع می نگریستند.

شنل های بلند، صندل های چرمی، كله های طاس نقاشی شده شمایل پادشاهان رومی بود و لباس های بلند تونیك مانند با مدل موی اسبی جماعت ثروتمند روم را نشان می داد.رومیان همان قدر كه جنگاوران معروفی بودند در آرایش مو و نوع لباس پوشیدن نیز شهرت خاصی داشتند. ژولیو سزار خود یكی از پایه گذاران مد در امپراتوری روم است. شلواری كه او در زمان استراحت در قصرش می پوشید، قرن ها بعد توسط مهاجرینی كه به آمریكا می رفتند، به یكی از پرطرفدارترین لباس ها مبدل شد. برخلاف آنچه تصور می شود، جین آبی (Blu Jeans) آمریكایی نیست و اصالتی كاملاً رومی دارد.شلواری كه سزار می پوشید، شلواری بود آبی رنگ كه اغلب مردم جنوا بر تن می كردند. در میان مردم این شلوار Blu genova یا به زبان لاتین Blu genesses نامیده می شد. بعد از قرن ها مهاجرت اروپایی ها به آمریكا، مدل این شلوار توسط خیاطی به نام لوی اشتراوس به آمریكا برده شد. از آن پس Blu genesses در نیویورك Jeans نام گرفت.مد به شیوه امروزی از اواخر قرن ۱۶ در فرانسه شكل گرفت. زمانی كه باستان شناسان به كشف قبر فراعنه پرداخته و از جنازه مومیایی شده آنها برای تحقیق استفاده می كردند. یك گروه باستان شناس در آن زمان موفق به یافتن جسد یكی از بزرگترین فراعنه مصر به نام Tutankhamun و زن زیبایش شدند. چهره زن چنان جذاب و گیرا بود كه برای مدت ها جنازه مومیایی شده اش در موزه برای بازدید قرار گرفت.

آنجا بود كه خیاطان به فكر طراحی لباس های متنوع و طرح دار كه علاوه بر زیبایی گویای شخصیت و مقام اجتماعی فرد باشد، افتادند.

این شیوه تا امروز نیز ادامه داشته و باعث پدید آمدن كمپانی های طراحی لباس بسیاری در سراسر دنیا شده است. البته تغییر و تحولات بسیاری انجام گرفته تا لباس به صورت آنچه می بینیم، درآید. بزرگترین تحول لباس به قرن ۱۸ برمی گردد زمانی كه مری كوانت (Mary Quant) انگلیسی در خیاط خانه اش در لندن شروع به دوخت دامن های مینی برای دختران جوان كرد كه پس از موضع گیری های مختلف چندین سال بعد، جایگزین دامن های بلند و رسمی شد. خیاط خانه مری كوانت امروز به یكی از پردرآمدترین كمپانی های طراحی لباس در لندن تبدیل شده كه علاوه بر انگلیس صدها شعبه دیگر در اروپا دارد.بعد از مری كوانت نوبت به پارا (Parah) می رسد. اولین شركت بزرگ طراحی لباس در ایتالیا كه با آگهی های دیواری بزرگ به تبلیغ لباس های تابستانی، بلوزهای ملوانی، شلوارهای گل و گشاد چهارخانه آبی و سفید می پرداخت. گروه پارا سال ها است كه به عنوان یكی از قدیمی ترین تولیدكننده های لباس شنا فعالیت می كند.

● مد در ایتالیا

گرچه طراحان لباس معروفی در ایتالیا كار می كنند، اما امروز، مد ایتالیا با سه نام آرمانی، ورساچه و گوچی شناخته می شود. این سه كمپانی در راس زبده ترین تولیدكننده های لباس، كیف و كفش، جواهرات و عینك آفتابی در تمام دنیا قرار دارند. این ۳ مارك معروف حاصل تلاش، فكر، نوآوری و ابتكار سه آدم خلاق به نام های Gianni , Versace و Guccio Gucci و Giorgo Armani است كه در این قسمت بیشتر با آنها آشنا می شویم.

جانی ورساچه طراح لباس و صحنه در ۲ دسامبر ۱۹۴۶ در رجیو كالابریا به دنیا آمد. در ۲۵ سالگی به قصد طراحی لباس وارد میلان شد و اولین مجموعه لباس های چرم اش را در سال ۱۹۷۵ به نمایش گذاشت. ۳ سال بعد در ۲۸ مارس ،۱۹۷۸ اولین مجموعه لباس زنانه را طراحی و با نام خودش به بازار عرضه كرد. در سال ۱۹۸۲ جایزه چشم طلایی را برای بهترین طراحی لباس زنان در پاییز و زمستان دریافت كرد.در همان سال به همكاری با گروه تئاتر لاسكالا la scala)) در میلان روی آورد و اولین طراحی لباس در عرصه تئاتر را برای اپرای Joseph legende ریچارد اشتراوس به نمایش گذاشت. سال ۸۳ طراحی لباس اثر Liebund Lied گوستاو مالر را به عهده گرفت و به طراحی داخلی موزه هنر مدرن پرداخت.

در سال ۱۹۸۴ گروه خود به نام Versace را راه اندازی كرد. به موزه Victoria and Albert لندن رفت و طراحی صحنه و لباس نمایش «هنر و مدرن» را بر عهده گرفت.در سال ۱۹۸۶ رئیس جمهور وقت ایتالیا لقب شوالیه هنر را به جانی اهدا كرد. در همان سال موزه National Field شیكاگو مجموعه ای از كارهای او را به نمایش گذاشت. در ۷ آوریل ۱۹۸۷ كتابی به نام تئاتر ورساچه را روانه بازار كرد كه عكس تمام تئاترهایی را كه او طراحی لباس را بر عهده داشت، منتشر نمود. دومین Show Room خود را نیز در مادرید در سال ۱۹۸۸ در فضای ۶۰۰ متری برگزار كرد. در سال ۹۱ كمپانی ورساچه، ادوكلن versus را كه عكس روی جعبه اش تعدادی پسر را نشان می داد، به بازار عرضه كرد.جانی در ،۱۹۹۳ جایزه اسكار مد را به خود اختصاص داد و در سال ۱۹۹۵ به نیویورك رفت و اولین شعبه ورساچه در آمریكا را افتتاح كرد و طراحی لباس تعدادی سریال و فیلم سینمایی را به عهده گرفت. در همان سال عنوان خلاق ترین طراح لباس را از منتقدین تئاتر بلژیك به دست آورد. فرانكو زفیرلی از صمیمی ترین دوست و یاور خود به عنوان یكی از تواناترین طراحان لباس یاد می كند و می گوید: با مرگ ورساچه نه ایتالیا كه تمام دنیا یكی از نوگراترین هنرمندان خود را از دست می دهد. زفیرلی كه بقای طراحی لباس در آمریكا را مدیون ورساچه می داند، او را نجات دهنده هالیوود از گودال یكنواختی و روزمرگی برمی شمارد.

● آرمانی

---