نحوه عملکرد سیستم wi-fi بر گوشی های موبایل

امروزه بسیاری ازگوشی های موبایل از طریق Wi-Fi و یا سیستم های وایرلس ، به اینترنت متصل می شوند. در هر دو نوع اتصال، گوشی تلفن همراه، داده ها را از طریق امواج رادیویی که از یک برج سلولی …

امروزه بسیاری ازگوشی های موبایل از طریق Wi-Fi و یا سیستم های وایرلس ، به اینترنت متصل می شوند. در هر دو نوع اتصال، گوشی تلفن همراه، داده ها را از طریق امواج رادیویی که از یک برج سلولی ( cellular tower) و یا دستگاه وایرلس ارسال می شود، دریافت می کند. گوشی تلفن همراه از فناوری های مختلفی برای جذب این امواج استفاده می کند؛ اما نتایج یکسان است: اتصال به اینترنت

۴ استاندارد Wi-Fi در گوشی های تلفن همراه استفاده می شود: ۸۰۲.۱۱a، ۸۰۲.۱۱b، ۸۰۲.۱۱g، ۸۰۲.۱۱n. استاندارد ۸۰۲.۱۱b در دهه ۱۹۹۰ مورد استفاده قرار گرفت و ۸۰۲.۱۱n در سال ۲۰۰۷ ایجاد شد. همه گوشی هایی که به Wi-Fi مجهز اند، از یک یا چند استاندارد استفاده می کنند.

استاندارد ۸۰۲.۱۱a، با فرکانس ۵.۳ تا ۵.۸ گیگاهرتز و سرعت ۵۴ مگابیت در ثانیه، پروتکل ۸۰۲.۱۱b، با سرعت ۱۱Mbps و فرکانس ۲.۴GHz، استاندارد ۸۰۲.۱۱g، با فرکانس ۲.۴GHz و سرعت ۵۴Mbps داده ها را ارسال می کنند. ۸۰۲.۱۱n جدید ترین پروتکل در خانواده Wi-Fi است و می تواند داده ها را با سرعت ۶۰۰Mbps و فرکانس های ۵ و ۲.۴ GHz ارسال کند.

اگر چه با سیستم Wi-Fi، گوشی های تلفن همراه به شکل بی سیم ( وایرلس ) داده ها را دریافت می کنند، اما اتصال واقعی اینترنت بین ( router) و خط تلفن، یک اتصال با سیم است. بسیاری از این گوشی ها، به می توانند از GPRS نیز برای اتصال به اینترنت استفاده کنند. گوشی ها با اتصالات شبکه ۲G و ۳G، می توانند داده ها را با سرعتی بیش از ۲۱Mbps انتقال دهند.