گردو از بروز حمله قلبی جلوگیری می کند

گردو علاوه بر اینکه یک میوه خوشمزه است مزایای فراوانی برای سلامتی دارد که یکی از مهمترین آنها وجود چربی امگا ٣ در گردو است

گردو علاوه بر اینکه یک میوه خوشمزه است مزایای فراوانی برای سلامتی دارد که یکی از مهمترین آنها وجود چربی امگا - ‌٣ در گردو است.

به گزارش سرویس «بهداشت و درمان» خبرگزاری دانشجویان ایران، مطالعات جدید نشان می‌دهد که گردو حاوی اسید‌های چرب امگا - ‌٣ است. ماهی شناخته شده‌ترین منبع این گروه از چربی‌های مفید است اما گردو حاوی نوع امگا - ‌٣ با عنوان اسید آلفا لینولینک (ALA) است.

به گفته محققان و کارشناسان تغذیه مصرف بالای این اسید چرب فرد را در برابر حمله قلبی محافظت می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که ‌٢ گرم در روز اسید آلفا لینولینک که در یک اونس گردو یافت می‌شود، برای دستیابی به این مزایا کافی است.

مغز گردو دارای چند اسید آلما، مقدار کمی اسانس، اگزالاک آهک و ویتامین‌های A، B ،D و E است. این میوه همچنین ‌١٢ درصد ارسینک دارد.

برگ درخت گردو نیز دارای ‌٣ درصد اینوژیت، اسید الاژیک، اسید گالیک و اسانسی با بوی مخصوص و مقداری پارافین، تانن، مواد چرب و املاح معدنی از قبیل باریوم، منیزیم، پتاسیم، کلسیم و کاروتن است.

به علاوه پوسته گوشتی میوه سبز گردو دارای امولسیون، قند و اسید‌های آلی از جمله اسید سیتریک، اسید مالیک، فسفاتها و اگزالات کلسیم است. لازم به ذکر است که عصاره برگ این درخت خاصیت میکروب کشی و باکتری‌کشی دارد.

مقدار فسفر موجود در مغز گردو با ماهی، برنج و حتی تخم مرغ برابر است. در مغز گردو پروتئین، فیبر، منگنز، منیزیم و مس هم وجود دارد. برگ و پوست این میوه مقوی است و خاصیت تصفیه کنندگی خون را دارد. از برگ و پوست میوه گردو به خاطر وجود ماده تلخ و تانن برای درمان بیماری‌های پوستی استفاده می‌شود.

مغز گردو همچنین حاوی ترکیباتی به نام استرول است که به طور طبیعی در ترکیبات گیاهی تولید می‌شوند که به لحاظ ساختار شیمیایی شبیه به کلسترول هستند. برخی از استرولهای گیاهی در طول موسسه گوارش و در جریان عمل هضم جذب نمی‌شوند و مسیر جذب کلسترول در جریان خون را نیز مسدود می‌کنند. یک اونس مغز گردو حاوی ‌٥٠ میلی گرم استرول گیاهی است که دانشمندان معتقدند این ماده نقش مهمی در حفاظت شیمیایی و نیز حفاظت عروقی در بدن ایفا می‌کند.

به علاوه گردو حاوی فلاونوئیدی بنام اسید الاژیک است که این ماده می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را مسدود کند.

در هر ‌١٠٠ گرم مغز گردوی خام و خشک به ترتیب ‌٣/٥ گرم آب، ‌١٤/٨ گرم پروتئین، ‌٦٥ گرم مواد چربی، ‌١٣ گرم مواد نشاسته‌ای، ‌١٠٠ میلی گرم کلسیم، ‌٣٨٠ میلی گرم فسفر، ‌٣ میلی گرم آهن، ‌٢ میلی گرم سدیم، ‌٥٠ میلی گرم پتاسیم، ‌٣٠ واحد ویتامین آ - ‌٠/٣٥ میلی گرم ویتامین ب‌ -۶، ‌٠/١٢ میلی گرم ویتامین ب-۲، ‌١ میلی گرم ویتامین ب-۳ و ‌٢ میلی گرم ویتامین c وجود دارد.

به لحاظ خواص دارویی لازم به ذکر است که گردو خونساز است و خاصیت تصفیه کنندگی خون را دارد.

برای درمان بیماری‌های ریوی استفاده می‌شود. دل پیچه را آرام می‌کند. مخلوط گردو، عسل و مربا برای تقویت اشخاص لاغر و تحریک توان جنسی بسیار مفید است. مربای مغز گردو ملین است و نیز آپاندیس را تقویت می‌کند. مصرف گردو از بدن در برابر تشکیل سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا محافظت می‌کند. پوست درخت گردو و پوست سبز این میوه قابض است. مصرف گردو به همراه موز و انجیر نیز تقویت کننده مغز و تمرکز است. اگر ‌١٥ تا ‌٢٠ گرم برگ گردو را به مدت ده دقیقه در یک لیتر آب بجوشانید و مصرف کنید ورم روده و معده را بهبود می‌بخشد نیز خاصیت انگل کشی دارد. همچنین دم کرده‌ برگ گردو گاهی از سوی پزشکان گیاهی برای درمان خستگی و ورم و مداوای سرمازدگی و امراض پوستی که البته به صورت خارجی و غیر خوراکی استفاده می‌شود، تجویز می‌گردد. از این دم کرده برای درمان ورم لثه و لوزه نیز استفاده می‌شود.

از آنجا که این میوه دارای مس است به جذب آهن در بدن کمک می‌کند. از جوشانده برگ گردو همچنین برای شست و شوی زخم‌ها و التیام آنها استفاده می‌شود.

در مورد ترکیبات روغن گردو نیز گفتنی است که در یک قاشق غذاخوری از روغن این میوه ‌١٢٠ کالری، ‌١٤ گرم چربی کلی، ‌٢/١ گرم چربی اشباع شده، ‌١/٣ گرم چربی‌های اشباع نشده تک زنجیره‌ای، ‌٦/٨ گرم چربی‌های اشباع نشده چند زنجیره‌ای یافت می‌شود. اما لازم به ذکر است که روغن این میوه‌ فاقد فیبر غذایی، پروتئین، کربوهیدرات، کلسترول و سدیم می‌باشد. این در حالی است که در یک اونس از خود مغز گردو به ترتیب ‌٤/١ گرم فیبر خوراکی، ‌٤ گرم پروتئین، ‌٥ گرم کربوهیدرات و ‌٣ میلی گرم سدیم، ‌٤/٠ میلی گرم مس، ‌٤٨ میلی گرم منزیم و ‌٨/٠ میلی گرم منگنز وجود دارد.