راهپیمایی فضایی برای خنک شدن

فضانوردان مقیم ایستگاه بین‌المللی فضایی ممکن است مجبور شوند یک راه‌پیمایی فضایی خارج از برنامه را انجام دهند. این راهپیمایی فضایی به منظور ترمیم شیر معیوب یک مخزن جدید آمونیاک …

فضانوردان مقیم ایستگاه بین‌المللی فضایی ممکن است مجبور شوند یک راه‌پیمایی فضایی خارج از برنامه را انجام دهند. این راهپیمایی فضایی به منظور ترمیم شیر معیوب یک مخزن جدید آمونیاک است که تنها چند روزی از نصب آن می‌گذرد.

این مخزن جدید روز سه‌شنبه هفته گذشته توسط فضانوردان شاتل دیسکاوری که این روزها میهمان ایستگاه بین‌المللی فضایی است، نصب شده بود و نقشی کلیدی در سیستم خنک کننده این ایستگاه فضایی بر عهده دارد. متخصصان ایستگاه کنترل زمینی تلاش دارند تا با تکرار چند‌باره فرآیند ارسال دستور باز و بسته شدن شیر معیوب، اشکال پیش آمده را بر طرف کنند اما تا این لحظه توفیقی به دست نیاورده‌‌اند، بنابراین امکان دارد که فضانوردان مجبور شوند یک راهپیمایی فضایی خارج از برنامه را انجام دهند.

در سه‌شنبه گذشته دو فضانورد ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی به نامهای ریک ماستراچیو و کلیتون آندرسون برای نصب همین مخزن آمونیاک جدید، شش ساعت و نیم وقت صرف راهپیمایی فضایی خود کردند. قبلاً تصور می‌رفت که این راهپیمایی فضایی آخرین مأموریت فضانوردان شاتل فضایی دیسکاوری باشد که قرار است روز دوشنبه به زمین بازگردند.

راهپیمایی فضایی آخری که به منظور نصب همین مخزنی که ایراد پیدا کرده است، انجام شده بود، بیش از آنچه برنامه‌ریزی شده بود وقت گرفت. دلیل طولانی شدن مأموریت فوق مربوط می‌شد به مشکلاتی که فضانوردان با جا دادن مخزن خالی و قدیمی آمونیاک سیستم خنک کننده در محفظه بارهای برگشتی شاتل فضایی دیسکاوری پیدا کرده بودند.

راهپیمایی فضایی کار بسیار خطرناکی است. برخورد ریزترین پسماندهای فضایی با سطح نازک و به شدت حساس ‏لباس فضانوردانی که برای انجام مأموریتهای فضایی، مجبور ‏به راه‌پیمایی در فضا هستند، می‌تواند ‏خطرات عمده‌ای برای آنها در‌بر‌داشته باشد. پسماند فضایی به ‏قطر فقط نیم میلیمتر قادر به سوراخ کردن لباس فضایی و ‏خراشیدن پوست بدن فضانوردان خواهد شد. پسماندهای فضایی ‏بزرگتر، حتماً خطرات بیشتری برای آنها به همراه خواهد داشت.

مأموریت فعلی شاتل فضایی دیسکاوری که با کد STS-۱۳۱ شناخته می‌شود، روز دوشنبه، ۱۶ فروردین ۱۳۸۹ از مرکز فضایی کندی آغاز شد و طبق برنامه دو هفته ادامه خواهد داشت. گفته می‌شود که پس از مأموریت STS-۱۰۷، این شاتل بیشترین حجم محموله را با خود به ایستگاه بین‌المللی فضایی حمل کرده است. این مأموریت شاتل فضایی دیسکاوری، آخرین پرواز شاتل‌ها با ۷ فضانورد خواهد بود.

همچنین حضور همزمان سه فضانورد زن در بین هفت خدمه شاتل فضایی دیسکاوری ویژگی دیگری است که برای سومین بار اتفاق می‌افتد. در هر کدام از دو مأموریت پیشین STS-۴۰ وSTS-۹۶ نیز سه فضانورد زن حضور داشته‌اند. با توجه به حضور تریسی دیسون، بانوی فضانورد مقیم ایستگاه بین‌المللی فضایی که اردوی ۲۳ام را همراهی می‌کند، این روزها فضا زنانه‌ترین روزهای خود را تا به امروز تجربه می‌کند.

همچنین STS-۱۳۱ آخرین مأموریت شاتلهای فضایی با فضانوردان تازه‌کار خواهد بود. فضانوردان حاضر در باقی پروازهای شاتل‌های فضایی تا زمان بازنشستگی آنها، همگی فضانوردانی سابقه‌دار و کارکشته خواهند بود. و اما ویژگی دیگر این مأموریت حضور همزمان دو فضانورد ژاپنی، یکی به همراه فضانوردان شاتل فضایی و دیگری از خدمه ایستگاه بین المللی فضایی، است.