مقایسه سلامت عمومی اعضاء هیئت علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاههای کشور

در این پژوهش سلامت عمومی اعضاء هیئت علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاه های ایران مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفته است

در این پژوهش سعی شده است، سلامت عمومی اعضای هیأت علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاه‌های ایران مورد مطالعه و مقایسه قرار گیرد. این پژوهش از نوع علی- مقایسه‌ای بود. نمونه‌ی آماری این پژوهش را ۲۵۰ نفر عضو هیأت علمی دانشگاههای کشور تشکیل می‌دهد که با روش تصادفی انتخاب و در دو گروه فعال و غیر فعال حرکتی مقایسه شده است. پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ۲۸) به عنوان ابزارتحقیق استفاده گردید که روایی و پایایی آن در تحقیقات متفاوت بالا گزارش شده است. داده های جمع آوری شده نیز به دو شکل توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و به منظور سامان دادن و خلاصه کردن و طبقه بندی نمره های خام و توصیف اندازه نمونه از آمار توصیفی (فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار) استفاده گردید و در بخش یافته‌های استنباطی از آزمون مجذور کا، تحلیل واریانس، آزمون t و آزمون های ضریب همبستگی استفاده شد. آزمون فرضیه‌های تحقیق نشان داد که بین سلامت عمومی اعضای هیأت علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاه‌ها تفاوت معناداری وجود داشت ( ۰۵/۰P< ). مقایسه و تجزیه و تحلیل سلامت عمومی و ویژگی‌های فردی آزمودنی‌ها نیز حاکی از آن بودکه بین نمونه‌های تحقیق از نظر جنسیت، تأهل، میزان تحصیلات و مرتبه علمی تفاوت معنی دار وجود داشت. نمونه‌های زن در این تحقیق وضعیت سلامت عمومی بهتری نسبت به مردها داشتند و هم چنین آزمودنی‌های متأهل نسبت به مجردها از وضعیت سلامت عمومی مناسب‌تری برخوردار بودند. در مقایسه بین سلامت عمومی دارندگان مدارک تحصیلی مختلف و مرتبه‌های علمی آزمودنی‌ها نیز مشخص گردید که دارندگان مدرک تحصیلی کارشناسی و مرتبه علمی مربی آموزشیار نسبت به دیگر نمونه‌های تحقیق دارای سلامت عمومی بهتری بودند. هم چنین بررسی وضعیت فعالیت‌های حرکتی آزمودنی‌ها نشان داد که تعداد ۱۹۳ نفر از آنان فعال و ۵۱ نفر دیگر غیرفعال بودند(۰۵/۰P< ).

عنوان	فایل
مقایسه سلامت عمومی اعضاء هیئت علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاههای کشور	application/msword 6d00ea92da67fb2c5fc9ebb1e244cf92.doc 143 KB	دانلود

محسن شیرعلی