تپش قلم

▪ «پیشکاران کوچک» در کوچه پس کوچه های تاریخ، به نام بزرگان، «دسته گلهای بزرگ» به آب داده اند به همین جهت در حالی که همه باید مراقب خویش باشند، مسئولین باید مراقب خود و مواظب اطرافیانشان …

«پیشکاران کوچک» در کوچه پس کوچه های تاریخ، به نام بزرگان، «دسته گلهای بزرگ» به آب داده اند به همین جهت در حالی که همه باید مراقب خویش باشند، مسئولین باید مراقب خود و مواظب اطرافیانشان باشند!

هر کس در انتخاب همسر مناسب کوتاهی کند، دشمن را بر زندگی و آفت را بر نسل خویش مسلط کرده است!

اگر موفق شویم «ددان درون» خویش را رام کنیم، متوجه می شویم که در بیرونمان هیچ چیز وحشتناکی وجود ندارد!

تحریک دشمن، آن روی سکه فرار از مقابل اوست، از افراط به تفریط و از تفریط به افراط، راه مستقیم و نزدیک است!

بزرگان دروغین، ادعاهای بزرگ می کنند اما، بزرگان واقعی، کارهای شگرف انجام می دهند.

اگر باب «بیخود عزیز شدن» عده ای در جامعه باز شود، از برابر همان باب، باب «بیخود ذلیل شدن» همان گروه، گشوده خواهد شد!

اگر نمی توانیم کسی را ببخشیم، گمان نکنیم از بزرگی گناه اوست، نه؛ از کوچکی روح ماست!

هر مسئولی «ساده زیست» باشد اما روشها و منشها و سیاستهایش، مرئوسین را به معنویت و ساده زیستی نرساند. ساده زیستی او فاقد برکت لازم است!

وقتی قدیمی ترین درگیری بشر که بین هابیل و قابیل بوده اکنون مسئله روز بشر است، چگونه صاحبان زر و زور و تزویر خیال می کنند کارهایشان از چشم «قاضی تاریخ» پنهان می ماند؟!

هر کجا عدالت غایب باشد، اکثریت مردم هم ظالمند و هم مظلوم!

عباسعلی کامرانیان