چگونگی تدوین توانمند سازی نیروی انسانی

انسان به عنوان رکن اساسی توسعه سازمانی , در چارچوب فعالیتهای گروهی و سازمانی خود ایفاگر نقش مهم و پراهمیتی است

انسان به عنوان رکن اساسی توسعه سازمانی ، در چارچوب فعالیتهای گروهی و سازمانی خود ایفاگر نقش مهم و پراهمیت است. امروزه، رشد و توسعه سازمانها ، در گرو به کارگیری درست منابع انسانی است. نظریه پردازان علم مدیریت با شناخت انسان به عنوان یک عنصر پیچیده در سازمان، عامل انسانی را به عنوان مهمترین عنصر برای حفظ موجودیت و بقای سازمانها می دانند و توجه روزافزونی به منابع انسانی، به عنوان یک ابزار نیرومند در تغییرو تحولات سازمانی کرده اند .توانمندسازی منابع انسانی، ابزاری است بسیار کارآمد برپایه نگرش تحول ساز مدیریت به گونه ای که با به‌کارگیری آن ، سازمانها می توانند گامهای بسیاربلند و سریعی در مسیر توسعه و رشد بردارند . از آنجا که انسان محور تحولات سازمانی است، برای دستیابی به تراز بالندگی قابل قبول سازمانی باید به ارتقای تراز منابع انسانی پرداخت و آنها را از درون رشد داد که این مهم از راه راهکارهایی مانند: ارتقای سیستم شایسته سالاری، سیستم توسعه شغلی، سیستم غنی سازی شغلی‌، سیستم مشارکت، سیستم توانبخشی نیروی انسانی ، سیستم عقلانیت رفتاری و ایجاد ذهنیت فلسفی ، امکانپذیر است.همچنین مشارکت کارکنان و توان بخشیدن به آنها، از فنون جدید برای آزادسازی استعداد و توانش انسان در سازمانها است که شامل چهارجزء کلیدی، شامل: قدرت ، اطلاعات، دانش و مهارت و پاداش است...

عنوان	فایل
چگونگی تدوین توانمند سازی نیروی انسانی	application/octet-stream ea2020c612c2ebf664880768df5b0afc.docx 91 KB	دانلود

یوسف جاهدان

منابع:

۱) ایجادسازمان یادگیرنده- مایکل مارکوارت/ ترجمه دکترمحمدرضازالی – دانشگاه تهران – مرکزکارآفرینی ۱۳۸۵

۲) مفاهیم و راهبردهای توانمند سازی کارکنان- مجله تدبیر ۱۸۶،ناهید نادری: کارشناس ارشد مدیریت آموزشی_ دکتر سعید رجایی پور و عبدالرسول جمشیدیان

۳) بررسی و تبیین عوامل مؤثر بر توانمندسازی نیروی انسانی شرکت عملیات اکتشاف نفت - نوشته: سمیه رضیئی

۴) توانمندسازی و تحول سازمانی [ دکتر مسعود پورکیانی-- نسرین پیرمرادی]

۵) مقاله توانمندسازی منابع انسانی - فاطمه اسلامیه

۶) " توانمندسازی کارکنان کلید طلایی مدیریت منابع انسانی ".عبدالهی، بیژن و نوه ابراهیم، عبدالرحیم (۱۳۸۵)

۷) فصلنامه فرهنگ مدیریت، شماره ۱۶