درباره «گانزو» جدیدترین پدیده فوتبال برزیل

وی که نام کامل و حقیقی اش پائولو فریکه گانزو است, چنان دقیق و مؤثر پاس می دهد که حتی دوستان و همبازیان وی نیز معترف اند از تماشای این همه مهارت متحیر می شوند و از دلایل آن سردرنمی آورند

تیم ملی فوتبال برزیل چهارشنبه شب ۱۹ مردادماه در مسابقه‌ای دوستانه اما پراهمیت در برابر آلمان پذیرای شکست ۲-۳ شد و گل‌های زرد و آبی‌پوشان را نیز در این رقابت روبینیو و نیمار به ثمر رساندند ولی هر روز که بیشتر از طول مدت حضور یک یار طراز اول آنها به نام گانزو در میدان‌های فوتبال می‌گذرد ارزش‌های این بازیکن بیشتر بر ناظران مشخص می‌شود.

شاید گانزو در رقابت با امثال لوسیو، جولیو سزار و الوس رنگ و نمای زیادی نداشته باشد و در میان پدیده‌های چندسال اخیر سله سائو هم تحت تأثیر نیمار و پاتو قرار گیرد اما اینها نیز از ارزش‌های گانزو کم نمی‌کند.

وی که نام کامل و حقیقی‌اش پائولو فریکه گانزو است، چنان دقیق و مؤثر پاس می‌دهد که حتی دوستان و همبازیان وی نیز معترف‌اند از تماشای این همه مهارت متحیر می‌شوند و از دلایل آن سردرنمی‌آورند.

او در پست یک هافبک وسط بازی‌ساز به بهترین شکل یارانش را در مسیر بازی قرار می‌دهد. در عین حال او چون تیزهوشی ویژه‌ای دارد و می‌تواند با ارسال پاس‌های غافلگیرکننده یارانش را صاحب موقعیت‌های خوب گلزنی کند، بارها پیش می‌آید که یارانش از ریتم حرکت او جا بمانند و نتوانند پاس‌های او را به مقصد نهایی برسانند و به واقع تلاش‌های گانزو را به یک گل تبدیل کنند.

● ۳ پاس گل

شاید تعریف فوق برای توصیف حاصل کار گانزو مسابقات امسال جام ملت‌های امریکای جنوبی که در آرژانتین برگزار و به حذف میزبان و تیم برزیل در مرحله یک چهارم نهایی و قهرمانی غیرمنتظره اروگوئه همراه شد، به کار آید زیرا هم خود او در آن جام در بهترین فرم خود ظاهر نشد و هم یارانش گاه همپا با وی عمل نکردند و نتوانستند بازی وی را به درستی بخوانند.با این حال هفته‌ها بعد از اتمام چهل و سومین دوره پیکارهای «کوپا آمه‌ریکا»، مانو منه زس سرمربی برزیل معتقد است که گانزو در آن جا بد عمل نکرده و این که از ۶ گل سله سائو در آن رقابت‌ها ۳ تا با پاس‌های این هافبک تهاجمی فکور حاصل آمده، سندی بر صحت ادعای فوق است.گانزو در اواخر تابستان ۲۰۱۱ و در حالی که تیم ملی کشورش به سبب میزبانی جام جهانی ۲۰۱۴ از حضور دردور مقدماتی این جام معاف است، می‌گوید: «خوشبختانه منه‌زس همیشه به من آزادی کامل را برای پرورش بازی تیم داده است ولی گاهی توقعات مردم از من برای به پیروزی رساندن تیم ملی به حدی می‌رسد که تأمین و برآورده کردن آن از توان و ظرفیت من خارج است و گمان می‌کنم که سایر نفرات شاخص فوتبال برزیل هم در این زمینه و در تقابل با این همه توقع کم بیاورند و نتوانند کارهایی را انجام بدهند که از آنها انتظارشان می‌رود. وظیفه اول من در میدان ارسال پاس‌هایی مؤثر برای حمله‌وران تیم‌ام است، به طوری که برای آنها گلزنی بهتر و آسان‌تر حاصل شود. طبعاً من از حاصل کارم در رقابت‌های اخیر کوپا از این منظر خاص راضی نبودم و تعدادی از پاس‌هایم در طول ۴ مسابقه‌ای که در آن جا داشتیم، به هدر رفت و نتوانست برزیل را به آنچه که به عنوان هدف ما تعیین شده بود (رسیدن به فینال) نایل کند اما گمان نمی‌کنم که بر این پایه بتوان کل نمایش‌هایم را در آوردگاه آرژانتین توأم با ناکامی تلقی کرد.»

● تکرار تاریخ

جالب‌تر این که در کپی‌برداری از روی آنچه در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ در سانتوز شکل گرفت، دو سه پدیده جدید فوتبال برزیل از همین باشگاه معروف و قدیمی می‌آیند و در این باره باید متذکر شد گانزو مثل نیمار عضو این باشگاه معمولاً سفیدپوش است. هفت، هشت سال پیش نیز موجی که از درخشش روبینیو، دیه‌گو و رناتو در باشگاه سانتوز برخاست، نه فقط بر این تیم تأثیر بسیار مثبتی نهاد بعداً همین نفرات را راهی باشگاه‌هایی مثل منچستر سیتی، رئال مادرید، وردربرمن و یوونتوس ساخت و ابعادی بین‌المللی یافت و بهره‌هایش به فوتبال ملی برزیل رسید. اینک نیز درخشش نیمار و گانزو، سانتوز را فاتح لیگ برزیل و سپس جام قهرمانی باشگاه‌های امریکای جنوبی (لیبرتادورس) کرده و این تیم در سایه فتح دوم خود مجوز حضور در جام باشگاه‌های جهان را هم به دست آورده که آذرماه در امارات برگزار خواهد شد.با این حال نگاه جامعه فوتبال برزیل و البته شخص مانو منه‌زس به گانزو و نیمار و هر بازیکن دیگری از این قبیل همچون الانو و نیلمار بسیار بیش از این و از این منظر است که بتوانند در جام جهانی ۲۰۱۴ هم که در خاک خود برزیل برگزار می‌شود پایه‌های ششمین قهرمانی این کشور را طی ۲۰ دوره برپایی این پیکارها بگذارند و قدری کمتر از ۳ سال مهلت دارند تا برای این مورد مهیا شوند. شکی نیست که زیربنای تیم ملی برزیل را برای جام مذکور هم براساس زمان و مهلتی که تا آن تاریخ در پیش داریم و هم به سبب رویکرد شدید منه‌زس به نسل جوانتر، نفراتی خواهند گذاشت که مثل نیمار و گانزو جوان باشند و بعید است که در آن زمان هم اثری از امثال لوسیو، ژوان و آدریانو در تیم برزیل مشاهده شود و شاید حذف احتمالی مایکون و فرد نیز از تیم منتخب برزیل برای آن رقابت‌ها کسی را متحیر نکند.

● موارد بازدارنده

در این میان منه‌زس تمجید و تعریف خود از گانزو را اصلاً پنهان نگه نداشته است. او می‌گوید تیمی را در ذهن دارد که یکی از اعضای کلیدی آن در بازی‌سازی گانزو باشد و خلاقیت وی را در لحظه حرکت به سمت جلو و صدور پاس‌های بازکننده خطوط دفاعی حریفان بارها ستوده است. مصدومیت‌ها، بارها در یک سال اخیر به طور موقتی سد راه گانزو شده و در روند پیشرفت او تأخیرهایی انداخته‌اند. یکی از آنها، پارگی لیگامان زیر زانوی او در یکی از مسابقات فصل گذشته لیگ برزیل بود که او را ۵ ماه از میدان دور نگه داشت و وقتی هم که بازگشت، کشیدگی عضله ران، وی را برای چند هفته دیگر حاشیه‌نشین کرد. با این حال، استعداد و ظرفیت در آسیب‌پذیری و پیشینه‌ای که در این زمینه نیز برایتان آوردیم، راه گانزو را برای حضور دائمی در اردوی برزیل مسدود نکرده و وی در ۱۴ ماهی که از شروع مربیگری مانو منه‌زس در تیم ملی این کشور می‌گذرد، هرگاه سالم بوده و مشکل فیزیکی نداشته، دعوت شده است.

● شماره جادویی

ارزش و اعتباری که منه‌زس بر گانزو قائل است از این طریق هم قائل فهم است که پیراهن جادویی شماره ۱۰ تیم ملی برزیل که در گذشته متعلق به امثال په‌له و زیکو بود، به تن وی پوشانده شده است. گانزو هم از اهمیت این شماره و احترام فراوانی که از طریق واگذاری آن به او شامل حالش شده، غافل نیست و در این باره می‌گوید: «فکر می‌کنم یکی دو بازی اولم برای تیم ملی برزیل به قدری خوب بود که منه‌زس را واداشت بعد از آسیب‌دیدگی طولانی‌ام نیز برای بازگشتم صبر کند و از این طریق فرصتی مجدد به من بدهد. حالا که اینطور است، باید به گونه‌ای عمل کنم که سزاوار این محبت نشان بدهم و بازی‌هایم در حد و اندازه‌های شماره پیراهنی باشد که به من اعطا شده و در اکثر کشورها فقط به کسانی تعلق می‌گیرد که از بهترین نفرات فوتبال کشور خود و درحد مشاهیر هستند و ستاره‌های تیم‌شان به حساب می‌آیند.»

● نزول در میدان بزرگ

نکات و حرف‌های فوق این را نیز نشان می‌دهد که غم و یأس برخاسته از ناکامی اخیر برزیل در مسابقات امسال کوپا آمه‌ریکا به چه میزان می‌رسیده است.

تیمی که منه‌زس به آرژانتین محل برگزاری این رقابت‌ها برد، بر نیمار و گانزو و همچنین پاتو، رامیرز، روبینیو و الانو تکیه زیادی داشت ولی کمتر بازیکنی در آن رقابت‌ها همانی نشان داد که از او انتظار می‌رفت و گانزو و نیمار هم در همین تعریف می‌گنجند. برزیل به حکم جدول و گروه‌بندی‌های مرحله مقدماتی و سپس حذفی، دو بار روبه‌روی پاراگوئه ایستاد ولی هیچ‌گاه از عهده‌اش برنیامد. بازی اول ۲-۲ تمام شد و دومی که در یک چهارم نهایی بود و طبعاً به مرحله حذفی تعلق داشت و بسیار مهم‌تر بود، در ضربات پنالتی به سود پاراگوئه به اتمام رسید اما حرف‌های جراردو مارتینو مربی آرژانتینی پاراگوئه نشانگر اهمیت زیادی بود که وی برای گانزو و نیمار قائل است.

او می‌گفت: «درست است که نیمار خطرناک ترین مهره جدید تیم ملی برزیل برآورده شده اما برای مهار او باید ابتدا کسی را از کار بیندازید که پیوسته و معمولاً بهترین پاس‌ها را برای وی می‌فرستد و او گانزو است. وی یک پاسور و طراح درجه اول و خلاق‌ترین مهره در ترکیب جدید زرد و آبی‌ها است و هرگاه آتشی از تیم برزیل برمی‌خیزد آن را در بازی و حرکت گانزو بجویید. در همین مسابقات یکی دو حرکت و پاس او فوق‌العاده بود و منجمله پاس گلی که برای فرد در مسابقه نخست با ما فرستاد. این جور کارها فقط از بازیکنان با کلاس و بسیار باهوش برمی‌آید. از آدم‌هایی مثل گانزو.»