پس زبان کودکی باید گشاد

● ‌ انسان موجود ظریف و پیچیده‌ای است.
تربیت او کار ساده‌ای نیست در یک قطعه چوب و سنگ به آسانی می‌توان تغییر و تحولی به وجود آورد، زیرا جامدات از خود اراده‌ای نداشته و مقاومتی …

‌ انسان موجود ظریف و پیچیده‌ای است.

تربیت او کار ساده‌ای نیست در یک قطعه چوب و سنگ به آسانی می‌توان تغییر و تحولی به وجود آورد، زیرا جامدات از خود اراده‌ای نداشته و مقاومتی نمی‌کنند، ولی انسان چون دارای شخصیت و اراده است در برابر هر دگرگونی ایستادگی می‌کند. به عبارت دیگر همانند چوب و سنگ نیست که خود را در بست در اختیار دیگران بگذارد. از این گذشته، انسان احتیاج‌های گوناگونی دارد، مربیان باید تمام نیازهای جسمی و عاطفی و فکری کودکان را در نظر بگیرند تا روش‌های‌ تربیتی، سودمند واقع شود.

چرا کودکان می‌پرسند؟

از آغاز کودکی حس کنجکاوی شدیدی کودکان را تحریک می‌کند که از هر چیزی سر در بیاورند، آنان پیش از آنکه به حرف زدن آشنا گشته و راه رفتن را بیاموزند، با لمس‌کردن اشیاء و خراب کردن آنها می‌خواهند از آنها اطلاع پیدا کنند و آنها را بشناسند.

کودکان وقتی به سن سه و چهار سالگی می‌رسند به جای لمس کردن و خراب کردن، این اطلاع و آشنایی را به وسیله پرسش‌های گوناگون انجام می‌دهند، لذا در این دوره کلمات (چرا و چطور) زیاد از زبان آنها شنیده می‌شود. این پرسش‌ها از موضوعات بسیار ساده و کم اهمیت شروع شده، بتدریج به سوالات پیچیده منتهی می‌شود، مثلاً بسیاری از کودکان می‌پرسند ستاره چیست؟ خدا کجاست؟ چرا خداوند دیده نمی‌شود؟... عطش شناسایی و درک نه تنها در طبقه کودکان وجود دارد بلکه این تجسس فکری از مختصات انسان بوده در هر دوره و زمانی انسان‌ها می‌کوشند از هر چیزی سر در آورده، مجهولات خود را کاهش دهند و به دانستنی‌های واقعی خود بیفزایند، بسیاری از تمایلات انسان دوره‌ای و فصلی است، یعنی در موقعی شروع و در زمانی پایان می‌یابد، مثلاً بازی کودکان آغاز و انجامی دارد ولی حس کنجکاوی و درک انسان پایانی ندارد، و تازه هرچه علم و دانش بشری فراوان‌تر می‌شود، ابهام و سوال انسان‌ها نیز تو سعه بیشتری می‌یابد.