۲۱ دی ـ ۱۱ ژانویه ـ خبر از غیر دولتی شدن خدمات تلفنی در پنجاه و دومین سالگرد ملی شدن آن، چرا و چگونه؟

طبق یك گزارش روزنامه همشهری چاپ تهران( ۸ژانویه ۲۰۰۵) ، مدیر عامل مخابرات ایران گفته بود كه بر پایه قانون برنامه سوم، موظف به واگذاری بخشی از تصدی گری خود به بخش خصوصی است و بخش …

طبق یك گزارش روزنامه همشهری چاپ تهران( ۸ژانویه ۲۰۰۵) ، مدیر عامل مخابرات ایران گفته بود كه بر پایه قانون برنامه سوم، موظف به واگذاری بخشی از تصدی گری خود به بخش خصوصی است و بخش خصوصی برای ارائه خدمات تلفن ثابت ( خانگی ـ غیر موبایل ) عملیات خود را در چند استان كشور آغاز می كند. طبق روال عادی مطبوعات معاصر وطن، در این خبر هم كه درك آن توسط عوام الناس از جمله نگارنده روزنامك دشوار است روشن نشده بود كه این بخش خصوصی چه كسی و شركتی است و چگونه به این امتیاز دست یافته است و كدام قسمت از «تصدی گری!» واگذار خواهد شد و چرا؟. آیا این قسمت از قانون برنامه سوم با اصل صریح و روشن ۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی مغایرت ندارد؟ و فردا و فرداهای دور به آن ایراد گرفته نمی شود و ....

همه جهانیان می دانند كه هیچ مقام و مجلسی قادر به بازنگری در قانون اساسی یك كشور نیست مگر مجلس موسسان آن كشور طبق تشریفات خاص و رای قاطبه ملت در یك همه پرسی. به علاوه، همه می دانند كه سازمانهای مخابرات در سراسر جهان «سود ده » هستند و ظاهرا دلیلی برای واگذاری و فروششان وجود ندارد، مگر با مبلغ بسیار گزاف و بیشتر از ارزش واقعی . مدیر عامل دست كم باید می گفت كه عایدی خزانه دولت (بیت المال) از محل این واگذاری چه مبلغ بوده است.

این گزارش درست در روزی انتشار یافت كه ۵۲ سال پیش از آن، شركت تلفن كه از آغاز كار غیردولتی بود با تصویب یك قانون در مجلس شورای ملی دولتی شده بود. دكتر مصدق از فرصت تظاهرات چند روزه ملت به حمایت از خود استفاده كرد و پس از اخذ رای اعتماد از مجلس، بلا فاصله لایحه ملی شدن شركت تلفن ایران را به پارلمان داد كه به تصویب رسید ، امتیاز ملت تلقی شد و از بیستم دی ماه ۱۳۳۱ به اجرا درآمد و ....

مقامات دولتی و هر تصمیم گیرنده یك سازمان عمومی پیش از دست زدن به هر اقدامی از این دست لازم است نوارهای محاكمات انقلابی ۱۸ ماه اول پس از انقلاب را گوش كند تا ببیند صدها تن از مقامات نظام سابق را به همین دلایل اعدام، زندان و مصادره اموال كرده بودند. «فلسفه تاریخ» یك واقعیت است كه باید به آن توجه داشت.

این نگارنده در دوران آن محاكمات «خلیل بهرامی» خبرنگار وقت روزنامه اطلاعات كه محاكمات دادگاههای انقلاب را برای روزنامه پوشش می داد تشویق كرده بود كه از محاكمات نوار تهیه كند و در دوران بازنشستگی به صورت كتاب درآورد.