حفظ انرژی در ساختمان سازی

از طریق ساختمان سازی صحیح و اصولی می توان موجب حفظ و صرفه جویی انرژی شد. در این راستا باید تدابیر خاصی بویژه برای مناطق کوهستانی و سردسیر اندیشیده شود. برای کاهش اتلاف حرارت …

از طریق ساختمان سازی صحیح و اصولی می توان موجب حفظ و صرفه جویی انرژی شد. در این راستا باید تدابیر خاصی بویژه برای مناطق کوهستانی و سردسیر اندیشیده شود. برای کاهش اتلاف حرارت و نیز

صرفه جویی انرژی می توان تدابیر زیر را اتخاذ نمود:

ساخت دیوارهای جانبی با ضخامت زیاد. در این صورت ضمن کنترل شرایط حرارتی فضای داخلی بنا (به عنوان عایق حرارتی) از به هدر رفتن گرمای درون خانه به بیرون و نیز از نفوذ سرمای شدید بیرون به داخل ممانعت به عمل می آید.با اتخاذ تدابیری در جهت عایق بندی ساختمان (اعم از دیوارهای جانبی، سقف و کف) می توان به میزان زیادی از به هدر رفتن حرارت درونی ساختمان جلوگیری کرد، از آن جمله:

با به کارگیری مصالح ساختمانی چون گچ، آهک، کاهگل همراه با پشم شیشه، پشم سنگ و یونولیت؛

تعبیه پنجره‌های چوبی با ابعاد کوچک و در صورت امکان با شیشه ‌های دو جداره و عایق بندی دقیق آنها. گفتنی است که ابعاد و محل تعبیه پنجره ‌ها برای نورگیری باید با توجه به مختصات جغرافیایی هر منطقه و زاویه تابش آفتاب تعیین گردد. به کارگیری چوب به جای سیمان در پوشش کف در دیوارهای جانبی ساختمان «اتلاف حرارت در پوشش چوبی ۲/۰ کالری، حال آنکه این میزان در سیمان به ۴/۱ کالری می‌رسد».

ایجاد بافت های فشرده و پلان های متراکم جهت به حداقل رساندن سطح خارجی بنا در برابر حجم آن.

طراحی اصولی ساختمان و بهره گیری بهینه از انرژی تابشی خورشید در گرمایش ساختمان در فصل سرد سال (عمق بنا و محل پنجره‌ ها به گونه‌ای باید باشد که در زمستان اشعه آفتاب به فضاهای داخلی نفوذ نماید.)

در مناطق سرد سیر بودن توجه به چگونگی جهت گیری جغرافیایی مساکن در جهت دریافت بیشترین میزان نور و حرارت از آفتاب.

توجه به چگونگی جهت گیری جغرافیایی مساکن در جهت کنترل تاثیرات بادهای سرد زمستانی.

در مناطقی که سرمای شدید زمستانی حکمفرماست در راستای بهره گیری هر چه بیشتر از گرمای حاصل از تابش خورشید ساخت سقف مساکن با استفاده از مصالح سنگین و به صورت مسطح.

ساخت ایوان مسقف جهت تعدیل درجه حرارت درون بنا.

پیش بینی دالان در قسمت ورودی اتاق ها جهت تعدیل درجه حرارت و جلوگیری از نفوذ بادهای سرد زمستانی به درون اتاق ها.

جهت کاهش تاثیر عناصر اقلیمی در مناطق کوهستانی، ساخت واحدهای مسکونی به صورت دو طبقه چرا که در این گونه واحدها به دلیل کاهش خارجی نسبت به حجم آنها، کمترین سطح تماس و تاثیر پذیری را از محیط اقلیمی خود دارند. علاوه بر این به دلیل محدودیت های طبیعی (کمبود زمین قابل ساخت و ساز) در مناطق کوهستانی و دامنه ای منطقه گسترش واحدها در ارتفاع اجتناب ناپذیر است.

م. پارسا