سرطان سینه به روایت آمار

شایع ترین سرطان در میان زنان کشور و دومین سرطان رایج میان کل جامعه مبتلایان به سرطان در ایران, سرطان سینه است به عبارت دیگر با وجود آن که این سرطان, یک بیماری اختصاصی زنان است مردان بندرت به این بیماری مبتلا می شوند باز هم میزان شیوعش در میان زنان به قدری بالاست که در مجموع در میان کل سرطان های حال حاضر در میان مردان و زنان هموطن مان مقام دوم را داراست

شایع‌ترین سرطان در میان زنان کشور و دومین سرطان رایج میان کل جامعه مبتلایان به سرطان در ایران، سرطان سینه است. به عبارت دیگر با وجود آن‌که این سرطان، یک بیماری اختصاصی زنان است (مردان بندرت به این بیماری مبتلا می‌شوند) باز هم میزان شیوعش در میان زنان به‌قدری بالاست که در مجموع در میان کل سرطان‌های حال‌حاضر در میان مردان و زنان هموطن‌مان مقام دوم را داراست. این خود مهم‌ترین دلیل برای توجه ویژه به این نوع سرطان است.

● تعداد مبتلایان و سن ابتلا

مطابق آمارهای رسمی ارائه شده از سوی منابع مختلف، سالانه حدود ۷۰۰۰ مورد جدید ابتلا به این بیماری شناسایی می‌شوند و اکنون بالغ بر ۵۰ هزار نفر با این بیماری دست‌ و پنجه نرم می‌کنند. با این حال ظاهرا شیوع سرطان سینه در ایران یک‌چهارم یا یک‌پنجم شیوع آن در کشورهای توسعه‌یافته است. جای خوشحالی دارد که از نظر میزان شیوع با این کشورها فاصله زیادی داریم، اما سن ابتلا در ایران مربوط به دهه پنجم زندگی، یعنی بین ۴۰ و ۵۰ سال است در حالی که این سن در کشورهای توسعه‌یافته ۱۰ تا ۱۲ سال بیشتر، یعنی در دهه ششم زندگی یا بین ۵۰ تا ۶۰ سال است. بازه سنی رواج بیماری در ایران این خطر را در پی دارد که هرچه سن ابتلا پایین‌تر باشد، بویژه اگر در سنین پیش از یائسگی رخ دهد، خطرناک‌تر است زیرا در دوره پیش از یائسگی تحت‌تاثیر هورمون استروژن، بیماری پیشرفت سریع‌تری خواهد داشت. به همین دلیل مساله غربالگری و نیز معاینات فردی و مراجعه منظم به پزشک متخصص در میان زنان ایرانی باید در سنین پایین‌تر از سن مرسوم آن در کشورهای توسعه‌یافته صورت پذیرد.

● شرایط تشخیص سرطان سینه در ایران

مطابق گزارش‌های ارائه شده، مرحله تشخیص سرطان سینه در ایران نگران‌کننده است. ۶۵ درصد افراد مورد تشخیص در واقع زمانی مراجعه کرده‌اند که توده سرطانی از ناحیه سینه عبور کرده و به زیر بغل و بافت‌های اطراف رسیده است. این مورد در کشورهای توسعه‌یافته به طور کلی ۳۰ درصد (یعنی کمتر از نصف ایران) و در کشورهای دارای غربالگری سازمان‌یافته کمتر از ۱۵ درصد (یعنی کمتر از یک‌چهارم ایران) است. در چنین شرایطی طبیعتا برنامه‌های عمومی در حوزه بهداشت و درمان کشور باید نقش اصلی را به‌عهده گیرند تا ما نیز با اجرای طرح غربالگری در سطح جامعه، شاهد کاهش قابل توجه آمار بیماران مبتلا باشیم. مهم‌ترین عایدی چنین اقداماتی، کاهش رنج و آلام مبتلایان، افزایش کیفیت زندگی و عمر مفید آنان و نیز کاهش هزینه‌های هنگفت برای بیمار و نیز مجموعه بهداشت و درمان کشور خواهد بود. دانستن این نکته که ۸۵ درصد از موارد این سرطان را می‌توان صرفا از طریق معاینات ساده‌ای تشخیص داد جای امیدواری بسیاری دارد. به‌ویژه این‌که ۷۰ درصد از مبتلایان را می‌توان از طریق معاینه و ماموگرافی زودهنگام تشخیص داد، یعنی هنگامی که هیچ توده قابل لمسی در بدن بیمار وجود ندارد. در چنین مرحله‌ای فائق آمدن بر بیماری بسیار ساده‌تر و هزینه‌های درمان بسیار پایین‌تر خواهد بود.

● وراثت و جغرافیا

مهم‌ترین عامل ابتلا به سرطان سینه در همه جای جهان، عامل وراثت است. خانم‌هایی که یکی از اقوام درجه اول‌شان ـ مادر، خواهر یا دخترشان ـ به این سرطان مبتلا بوده‌اند احتمال ابتلای آنها بین ۶ تا ۱۰ برابر سایر افراد است. توجه کنید که وجود یک مرد مبتلا به سرطان سینه در افراد خانواده که نسبت ژنتیکی داشته باشد این احتمال را بیشتر افزایش خواهد داد. به همین دلیل بانوانی که خود را در چنین شرایطی می‌بینند باید مسأله معاینه، مراقبت و مراجعه به پزشک را از سنین پایین‌تر و با جدیت بیشتری مورد پیگیری قرار دهند.