بیماری منییر

اختلال در گوش داخلی است كه باعث حملات ناگهانی دوران شدید سر، حالت تهوع و افت شنوایی میشود.

اختلال در گوش داخلی است كه باعث حملات ناگهانی دوران شدید سر، حالت تهوع و افت شنوایی میشود.

سن: بین سنین ۲۰ و ۶۰ شایعتر است.

ژنتیك: گاهی ارثی است.

نحوه زندگی رژیم غذایی پرنمك ممكن است تناوب حمله‌ها را افزایش دهد.

جنس: عامل مهمی نیست.

بیماری منییر یك اختلال نادر است كه در آن میزان مایع در گوش داخلی بطور متناوب زیاد میشود. افزایش فشار گوش داخلی، عضو شنوایی و تعادل را خراب كرده و باعث ایجاد شنوایی غیرعادی و دوران سرمیشود كه در موارد شدید ممكن است باعث زمین خوردن شخص شود.

معمولاً یك گوش مبتلا می‌شود اما هر دو گوش نیز می‌توانند گرفتار شوند. بیماری بیشتر در سنین بین ۲۰ و ۶۰ شایع است و گاهی در خانواده پیدا میشود. عامل زمینه‌ای بیماری منییر ناشناخته است اما رژیم غذایی پرنمك ممكن است تناوب حملات را افزایش دهد. این اختلال ممكن است منجر به افت شنوایی دائمی شود.

علائم بیماری:

حملات بیماری منییر ناگهانی رخ می‌دهد و ممكن است چند دقیقه تا چند روز طول بكشد تا بتدریج فروكش نماید. علائم ممكن است شامل موارد زیر باشند:

- دوران سر و عدم تعادل ناگهانی و شدید

- حالت تهوع واستفراغ

- حركات متناوب و غیرطبیعی چشمها

- زنگ زدن و وزوز صدا در گوش مبتلا

- افت شنوایی بخصوص در صداهای فركانس پایین (Low-pitch)

- احساس پری یا درد در گوش مبتلا

زمان بین حملات بیماری منییر چند روز تا چند سال است. تنیتوس ممكن است دائمی باشد و یا

فقط در حین حمله وجود داشته باشد. در بین حملات، سرگیجه و حالت تهوع از بین می‌رود و ممكن است شنوایی بهبود یابد. با تكرار حملات، اغلب شنوایی بدتر میشود.

چگونگی تشخیص:

ممكن است پزشك تستهایی را برای بررسی افت شنوایی ترتیب دهد. همچنین ممكن است تست كالریك كه در آن هوا با دماهای مختلف به داخل گوش دمیده میشود و عملكرد اعضای تعادل كنترل میشود، انجام شود. ممكن است گاهی توموری كه عصب ارتباطی مغز و گوش داخلی را تحت تاثیر قرار داده است، علائمی شبیه بیماری منییر بوجود آورد. همچنین ممكن است پزشك برای رد تومور احتمالی، CT اسكن یا MRI انجام دهد.

درمان بیماری:

ممكن است داروهایی برای كاهش حالت تهوع تجویز شود. همچنین ممكن است پزشك برای پیشگیری از حالت تهوع و سرگیجه و كاهش تناوب حملات، آنتی هیستامین پیشنهاد كند. بعلاوه داروهای آرام‌بخش مثل دیازپام ممكن است برای از بین بردن سرگیجه تجویز شوند. گاهی داروهای مدر diuretic (ادرارآور) برای پیشگیری از حملات بعدی استفاده میشوند. اگر شما بیماری منییر دارید اقداماتی وجود دارد كه می‌توانید به خودتان كمك كنید. در حین حمله با چشمهای بسته آرام دراز بكشید و از سروصدا دوری كنید. بین حملات از استرس اجتناب نمائید. همچنین انجام ریلكسیشن و رژیم غذایی كم نمك ممكن است مفید باشد.

علی‌رغم درمان، بعضی افراد كه بیماری منییر دارند حملات تكرار شونده‌ای از سرگیجه‌های شدید و ناتوان كننده دارند. برای این افراد ممكن است پزشك، عمل جراحی قطع عصب ارتباط دهنده قسمتی از گوش داخلی به مغز را پیشنهاد كند.

عمل جراحی سرگیجه را بهبود می‌بخشد و ممكن است از افت شنوایی گوش درمان شده جلوگیری كند.

پیش آگهی:

معمولاً علائم بیماری منییر با دارو بهبود پیدا كرده، تناوب و شدت حملات پس از چند سال كاسته میشوند. با وجود این، معمولاً‌ بدتر شدن شنوایی با حملات پی در پی پیشرفت می‌كند و در نتیجه ممكن است افت شنوایی دائمی بوجود آید.

اگر كری كامل شود علائم دیگر ناپدید میشوند.