گریه امام حسن(ع) از هول روز رستاخیز

امام رضا (ع) از پدران گرامی خویش نقل می فرماید: هنگامی که ساعت وفات و شهادت امام حسن مجتبی(ع) فرا رسید آن حضرت به شدت گریست. اطرافیان عرض کردند: ای پسر رسول خدا، آیا شما هم گریه می کنید، …

امام رضا (ع) از پدران گرامی خویش نقل می فرماید: هنگامی که ساعت وفات و شهادت امام حسن مجتبی(ع) فرا رسید آن حضرت به شدت گریست. اطرافیان عرض کردند: ای پسر رسول خدا، آیا شما هم گریه می کنید، در صورتی که فرزند رسول خدا(ص) هستید و در نزد آن حضرت مقام و منزلتی والا دارید و رسول خدا(ص) درباره مناقب و فضائل و مکارم شما چنین و چنان فرموده است. علاوه بر این تاکنون بیست مرتبه پای پیاده به زیارت خانه خدا مشرف شده اید و سه بار تمام دارایی خویش، حتی لباس و نعلین خود را میان فقرا و مستمندان، برای رضا و خشنودی حق تعالی بذل و بخشش نموده اید! آیا با این همه فضایل و مکارم باز هم گریه می کنید؟!

حضرت فرمود: ای عزیزان! من به خاطر دو چیز گریه می کنم:

۱) یکی هول و وحشت از روز قیامت برای حسابرسی در پیشگاه خداوند.

۲) و دیگری به جهت دوری و فراق دوستان وعزیزان.(۱)

۱) بحارالانوار، ج۶، ص ۱۵۹