این سه بیماری پوستی, علایم مشابهی دارند

لک های پوستی در شکل های مختلف ایجاد می شوند و رنگ پوست را تغییر می دهند با ظهور هر تغییررنگی چه به صورت مادرزادی و چه اکتسابی باید به متخصص پوست مراجعه کرد تا معلوم شود بیماری, جدید به وجود آمده یا به دلیل زمینه ژنتیکی وجود داشته است

خانم فرجی می‌گوید زمانی که از نظر روانی حال مساعدی دارد، رنگ لک‌ها به رنگ پوست صورتش نزدیک‌تر است و زمانی که دچار استرس و نگرانی می‌شود...

رنگ لک‌ها به سفیدی می‌زند. پزشک هم گفته لک‌های چانه‌شان عصبی و غیرقابل درمان است. برای بررسی مشکل این خانم نظر دکتر محمد شهیدی‌دادرس، رییس بخش پوست بیمارستان شهدای تجریش و دکتر سید مسعود داودی، عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌ا... را جویا شدیم.

نگاه اول

دکتر محمد شهیدی‌دادرس

متخصص پوست

رییس بخش پوست بیمارستان شهدای تجریش

هشدار درباره خوددرمانی در بیماری‌های پوستی

‌لک‌های پوستی در شکل‌های مختلف ایجاد می‌شوند و رنگ پوست را تغییر می‌دهند. با ظهور هر تغییررنگی چه به‌صورت مادرزادی و چه اکتسابی باید به متخصص پوست مراجعه کرد تا معلوم شود بیماری، جدید به وجود آمده یا به دلیل زمینه ژنتیکی وجود داشته است.

برای لک‌هایی که جدید پیدا می‌شوند یا علایم معمولی و مشخص است که به بررسی زیادی نیاز ندارد، می‌توان به سرعت درمان را شروع کرد مانند لک‌های قارچ‌های سطحی یا لک‌هایی که احتیاج به بررسی زیادی ندارد اما درمانشان راحت نیست مانند برص و تغییررنگ‌های شدید پوست. گاهی هم حتما باید از روش‌های تشخیصی تکمیلی مانند نمونه‌برداری و آزمایش‌های تکمیلی برای تشخیص علت بروز لک و نوع آن استفاده شود تا بتوان درمان مناسبی را شروع کرد. البته گاهی هم مشخص می‌شود هیچ درمانی وجود ندارد و می‌توان فقط لک را با درمان‌هایی خاص، تا حدی کنترل کرد. در موارد بسیار نادر هم امکان دارد با درمان، لک برای همیشه بهبود یابد. این اتفاق در صورت شناخته‌ شدن علت لک می‌افتد پس قبل از هر چیز تشخیص نوع لک و گرفتن شرح‌حال از بیمار بسیار مهم است. در لک‌های اکتسابی (که بعدها پدید می‌آیند)، تغذیه نقشی ندارد اما امکان دارد در صورت فقر تغذیه، ضایعه‌های مختلفی ظاهر شوند. این خانم می‌گویند پزشک گفته دچار لک عصبی هستند اما لکی به اسم لک عصبی وجود ندارد. درست است که مسائل روانی روی پیدایش یا بروز بیماری‌های پوستی اکتسابی می‌‌تواند تاثیرگذار باشد، به این معنا که بیمار در اثر استرس مداومی که دارد، مشکل بتواند به سمت درمان هدایت شود اما مشکلات عصبی به‌تنهایی باعث ایجاد چنین لک‌هایی نمی‌شود.

مساله مهم در بدتر شدن اوضاع لک‌های پوستی، خوددرمانی است؛ مثلا دارویی که پیش از این برای یک مورد خاص تجویز شده، امتحان کنیم. مراجعه به افراد غیرمتخصص هم مشکلات جبران‌ناپذیری را ایجاد می‌کند و حتی می‌تواند باعث شود ضایعه تغییر ماهیت دهد و به علت ‌تشخیص نادرست، بیمار سرگردان خواهدشد. داروهای غیرضروری که گاهی تجویز می‌شود، شرایط ضایعه را بدتر می‌کند و تا این ضایعه به شرایط قبل بازگردد، باید مدت‌ها وقت صرف شود در این صورت، هم بیمار هزینه‌های بسیار زیادی متحمل خواهد شد و هم پوست صدمه می‌بیند.

نگاه دوم

دکتر سید مسعود داودی

متخصص پوست

دانشیار دانشگاه علوم‌پزشکی بقیه‌ا...

استرس و آفتاب

برص را شعله‌ور می‌کنند

۳ تشخیص برای بیماری خانم فرجی مطرح است؛ یکی بیماری مشهور لک و پیس با نام علمی ویتیلیگو، دوم، پیتریازیس آلبا که یک بیماری التهابی پوست است و معمولا در کودکان دبستانی مشاهده می‌شود و بعید است که در سن این خانم بروز کند و سوم، لک‌های سفید به دنبال یک التهاب قدیمی پوست مانند بیماری پسوریازیس. با توجه به شرح‌حالی که داده شده، به‌نظر می‌رسد این خانم به بیماری ویتیلیگو مبتلا باشند.

علت بروز این بیماری ژنتیکی است و حتی اگر والدین مبتلا نباشند، امکان دارد از نسل‌های قبل به بیمار رسیده باشد.

مساله مهم، در مورد ارتباط ویتیلیگو (برص) با استرس‌ است زیرا استرس باعث تشدید این بیماری یا بروز ضایعات جدید می‌شود. اصولا هر عاملی که سیستم دفاعی بدن را دچار اختلال کند، می‌تواند باعث تشدید برص شود. عامل تشدیدکننده دیگر، آفتاب است زیرا در معرض آفتاب شدید، آفتاب‌سوختگی و برنزه‌تر شدن پوست سالم، باعث مشخص‌تر شدن لک‌های سفید می‌شود. پس از رفع التهاب ناشی از استرس و آفتاب و بهبود هم، امکان دارد آسیبی که به سلول‌های رنگدانه‌ساز پوست وارد شده تشدید شود. لک عصبی وجود ندارد اما برخی ضایعه‌های عصبی به نام نورودرماتیت وجود دارد که انواع مختلف دارند و معمولا ویژگی‌ خاص آنها خارش‌های ناگهانی و شدید است که خانم فرجی دچار این مشکل نیستند.

درمان ویتیلیگو قطعی و صد درصد نیست اما با در نظر گرفتن ابعاد و اندازه لک، پاک شدن آن با دارو بین ۶ تا ۸ ماه زمان می‌برد. البته این مدت زمان فقط برای یک ضایعه است و اگر حین درمان لک‌های جدید ایجاد شود، مدت زمان درمان ضایعه‌های جدید طولانی‌تر خواهد بود.

این بیماری در ۲ جنس و در هر سنی امکان دارد ظاهر شود اما بیشترین سن شیوع آن کودکی است. ویتیلیگو به خودی خود مشکل جسمی ایجاد نمی‌کند اما گاهی همزمانی آن با برخی بیماری‌ها چون بیماری‌های تیروئید، برخی انواع کم‌خونی‌ها و برخی بیماری‌های التهابی پوست چون لیکن پلان و پسوریازیس گزارش شده است. بیشترین مشکل بیماران مبتلا به برص مسائل روانی و وضعیت ظاهری است. سرانجام اینکه ویتیلیگو قابل‌پیشگیری نیست و همه افرادی که زمینه استرس، اضطراب و نگرانی دارند، مستعد ابتلا به این بیماری هستند.

شیرین عاشوری

توصیه‌ها و هشدارهای دکتر محمد شهیدی‌دادرس و دکتر سیدمسعود داوودی درباره پیتریازیس آلبا، پسوریازیس و ویتیلیگو