۲۰ آذر۱۳۸۲ ـ اعتراض و ضدیت در سال ۱۳۸۲ با شرکت «مستمع آزاد» جمهوری اسلامی در جلسات اتحادیه بی خاصیت عرب

در پی انتشار اظهارات حمید رضا آصفی سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی مبنی بر این که تقاضا شده است ایران به عنوان ناظر وارد اتحادیه عرب شود، ناشر این سایت تا پایان روز بیستم …

در پی انتشار اظهارات حمید رضا آصفی سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی مبنی بر این که تقاضا شده است ایران به عنوان ناظر وارد اتحادیه عرب شود، ناشر این سایت تا پایان روز بیستم آذر۱۳۸۲ (در طول یک هفته) دهها پیام دریافت داشت که در همه آنها به این اقدام اعتراض شده بود و خواسته بودند که پیامها در سایت درج شوند و باقی بمانند.

از آنجا که این پیامها حاوی نکاتی مهم ، تاریخی ، جالب و بعضا تازه اند و به نظر می رسد که از روی دلسوزی بیان شده و عمق احساسات میهندوستانه آنان را نشان می دهد که نمی توان از آن گذشت ، در زیر خلاصه ای دسته بندی شده از آنها می آید :

ـ همه آتشها از گور شاه و پدرش بلند می شود که در طول حکومت خود الفبای ایران را همانند ترکیه « لاتین » نکردند. آتاتورک در جریان دیدار رضاشاه از ترکیه به او گفته بود که به خاطر یکسان سازی لهجه ها و تلفظ ها هم که شده است این کار را بکند. اگر این کار را کرده بود ما جلو بودیم و دست کم «ماشین های اینترنتی جستجو» روزنامه ها و « وب لاگهای فارسی » را در ردیف کار خود قرار می دادند ، ای ـ میل نویسی راحت بود و ....

ـ رضاشاه در زمان فارسی سازی واژه ها، باید بر استفاده هرچه بیشتر از نام های ایرانی هم اصرار می کرد.

ـ ایران برخلاف تبلیغ «کمونیست های مرحوم! ، آن دسته که از مسکو حرف شنوی داشتند » یک کشور چند ملیتی نیست . ما تنها چند صدهزار سید و عرب تبارداریم که ۱۴ قرن پیش به ایران مهاجرت و با آرین ها ازدواج کرده و مخلوط نژادی شده اند. ترکی زبانان ما از نژاد آن سوی ماوراءالنهر نیستند ، این زبان در قرون وسطی به ایرانیان ساکن شمال غربی کشور تحمیل شده است . بقایای مغولها و اقوام ماوراء سیحون قیافه و « دی ان ا » متفاوت دارند. این اقوام پس از ورود به ایران ، در عراق و ترکیه وسوریه پراکنده شدند و شاید یک مخلوط چند صد هزار نفری از آنان باقی مانده باشد. همه کشورهای جهان همین وضعیت را دارند. نژادهای ها غیر ایرانی در ایران ؛ شماری ترکمن در ترکمن صحرا و شماری هم عرب در حاشیه غربی خوزستان هستند و این اعراب بقایای همان موج مهاجرانی هستند که بصره را ساختند. برخلاف تصور عوام ؛ بلوچها ، کردها ، افغانها و تاجیکها اصیلترین ایرانیان هستند. پس دلیلی ندارد که خود را به اعراب پیوند بزنیم. اگر این مراتب را قبول ندارید ، از ایرانیان آزمایش « دی ان ا » بعمل آوریدکه تا صد پشت ( نسل ) آنان را هم به دست می دهد.

ـ اگر گفته شده بود که ایران تقاضای عضویت در جامعه مشترک المنافع روسیه را کرده است منطقی تر بود ، زیرا که اعضای این جامعه که در همسایگی ما زندگی می کنند از خویشاوندان ما هستند ، به ویژه مردم قفقاز و تاجیکستان . چرا عضو اتحادیه هند نشویم که مردم هند شمالی ، کشمیر و پنجاب از نژاد ما هستند و فرهنگ ایرانی دارند و همین طور بیشتر پاکستانی ها.

ـ آمریکا دارای یک میلیون و ۲۵۰ هزار مهاجر عرب است و منافع وسیع در جهان عرب دارد ، چرا این دولت نمی خواهد ناظر به اتحادیه عرب بفرستد ؟. این که ولادیمیر پوتین ابراز تمایل به حضور در جلسات کنفرانس اسلامی کرده است ، هدف صرفا سیاسی دارد زیرا که روسیه با داشتن هزارها سلاح اتمی و وسائل رساندن آنها به هدف هنوز یک قدرت خفته است و آتشی در زیر خاکستر، و ما نیاید از او اقتباس کنیم.

ـ این که استدلال کرده اند چون ترکیه و اتیوپی هم تقاضا کرده اند که ناظر به اتحادیه عرب بفرستند ما هم باید بفرستیم باید گفت که ترکیه چهار قرن آقای عربها و مالک سرزمین های عربی بود و اتیوپی هم از بدبختی . ولی اعراب ایران را تصرف کردند و ما سه قرن جنگیدیم و قهرمانی ها کردیم تا زمین و زبان و فرهنگمان را حفظ کردیم و به سلطه عرب پایان دادیم. اینک هم نیازی به اعراب نداریم.

ـ اتحادیه عرب در عمر۵۷ ساله خود برای اعراب چه کرده تا برای ما بکند. یک عضو آن سومالی که شده است کشور بدون دولت . یک عضو دیگرش را اشغال نظامی کرده اند . سودان قبلا بمباران شد. اردن و شیخ نشینها که « مید این اینگلند » هستند و.... آیا شنیده اید که این اعراب یک روز باخودشان متحد بوده باشند ؟. دائما در حال توطئه برضد یکدیگر و گهگاه نیز جنگ. کدام دولت به آمریکا پایگاه داد که از آنجا بر ضد عراق دست به تعرض بزند؟. دولتهای عربی پرونده روشنی ندارند که ما التماس کنیم برای رضای خدا ما را به عنوان « مستمع آزاد » در جلساتشان بپذیرند؛ در درجه اول لازم بود که مارا عضو ناظر شورای خلیج فارس می کردند و .... اگر از اتحادیه عرب کاری ساخته بود که قذافی تصمیم به خروج از آن نمی گرفت. چه عاملی اعراب فلسطین را آواره کرد و به این روز افکند ؟، همین اتحادیه عرب که دستور داد خانه هایشان را رها کنند و بروند. ما هنوز موفق به تجدید رابطه سیاسی با مصر نشده ایم. به قول و قرارها و لبخندهای « عمرو موسی » نباید دلخوش داشت. شما هنوز این دیپلماتها و دولتمردان مصری را به درستی نمی شناسید.

ـ اعراب نه تنها در قرون قدیم ، بلکه در دوران جمهوری اسلامی هم ما را آرام نگذاشتند. جنگ هشت ساله عراق با ایران با صدها هزار کشته و معلول و آن همه ویرانی با حمایت همه اعراب از عراق امکان پذیر شد.

ـ نه تنها از نظر نژادی و سطح تمدن و احساس با عربان تفاوت داریم ، بلکه آنان مذهب ما ، شیعه اثنی عشری ، را قلبا قبول ندارند. دیدیم که در دهه دوم قرن جاری هجری شمسی در کشور سعودی برسر زائران ایرانی چه آوردند که قطع رابطه صورت گرفت. به خاطر دارید که نادر شاه افشار چه تلاشهایی برای قبولاندن حجاج پیرو طریقه جعفری کرد.

ـ تاریخ نشان داده است که آب ایرانی و عرب به یک جوی نمی رود. اینان که از شرکت ایران در جلسات بی خاصیت و هیچ و پوچ اتحادیه عرب جانبداری می کنند احتمالا از معاودین عراقی دهه های اخیر هستند و همین حمیدرضا آصفی که این خبر را داده خودش یکی از معاودین است ( در ۳ پیام ).

ـ بهتر بود که نخست استدلال می کردند که هدف از این کار چیست ، و چه سودی دارد؟ ، چه به دست می آوریم؟ و چه از دست می دهیم. این اعراب نام تاریخی و سه هزار ساله خلیج فارس را به خلیج عربی تبدیل کردند و مدعی جزایر و اراضی ما هستند و.... عربها هرگز فراموش نمی کنند که شاه ساسانی ایران آنان را به طناب کشید. بروید نوشته مورخان در باره علل عقب افتادگی ایران از جمله مقدمه کتاب دکتر بینا را بخوانید تا ببنید که از خلفای اموی و عباسی چه کشیده ایم ، این اعراب به خاندان پیامبر اسلام هم رحم نکردند.

ـ اگر نفت دلیل این کار است ، که آینده نفت با برخی نظرات که اخیرا در گوشه و کنار به گوش می رسد نا معلوم است . صاحبان این نظریات که ثروت بدون زحمت چند شیخ عرب را دیده اند گفته اند که منابع طبیعی و مخصوصا زیر زمینی جهان هدیه خدا به همه مردم است و مرز و ملیت نمی شناسد و همه باید متساویا از این نعمت برخوردار شوند. به علاوه، ایرانیان و اعراب هردو دارنده نفت هستند و رقیب یکدیگر در تولید و فروش. فراموش نکنیم که در زمان شاه سابق، افغانها چندبار اشاره کرده بودند که آنان در گرفتن اراضی نفتدار ایران از حکام عرب بغداد خون دادند و در محافظت از آنها شریک بودند و علی القاعده باید حقی هم به آنان برسد.