نقش خانواده در پیشگیری از اعتیاد

این گزارش نقش خانواده را در دوران های مختلف تحصیلی فرزند و نحوه رفتار و برخورد سالم با او را برای پیشگیری از اعتیاد بیان می کند.
خانواده به عنوان اولین و مهم ترین پایگاه اجتماعی …

این گزارش نقش خانواده را در دوران های مختلف تحصیلی فرزند و نحوه رفتار و برخورد سالم با او را برای پیشگیری از اعتیاد بیان می کند.

خانواده به عنوان اولین و مهم ترین پایگاه اجتماعی شدن فرزندان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و اثر عمیقی در کودک و پی ریزی شخصیت او دارد، بنابراین اگر محیط خانواده محیط سالمی باشد، اعتماد به نفس را در کودک تقویت نماید و مهر و محبت و عاطفه در آن جریان داشته باشد می توان با خیالی آسوده تر کودک را به دامان اجتماع فرستاد.

دوران دبستان:

والدین گرامی به خاطر داشته باشید اگر به دنبال یک برنامه قطعی و پایدار جهت مبارزه با معضل اعتیاد هستید باید از همین جا شروع کنید . یعنی از سنین کودکی. در این سن کودک هنوز از راه کسب تجربه مطالب را می آموزد و آنچه که می بیند برای او حقیقت محسوب می شود .

از نظر کودک دبستانی رفتار والدین و اطرافیان مهم است نه سخنان آنها، پس اگر والدین، خود سیگار می کشند نمی توانند از مضرات سیگار با کودک خود صحبت کنند بنابراین سعی کنیم الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشیم.

دوران راهنمایی:

دوره راهنمایی یا همان دوران نوجوانی که آسیب پذیرترین دورانی است که طی آن نوجوان وارد مرحله حساس بلوغ می شود، تغییرات متعدد در او پدیدار می شود، موسیقی تند گوش می کند، لباس های عجیب و غریب می پوشد و ... و از همه مهم تر در مورد همه چیز به شدت کنجکاو می شود و دوست دارد همه چیز را امتحان کند. در این سن والدین باید دورادور و به طور کاملا غیر مستقیم فرزند خود را کنترل کنند ، رفت و آمدها و.... را بدون سر و صدا و جار و جنجال کنترل کنند چرا که در غیر این صورت مشاهده کنترل فرزند توسط والدین باعث سلب اعتماد فرزند به والدین می شود. خود والدین در مورد مواد مخدر و مضرات آن اطلاعاتی را کسب تا اگر نوجوان از روی کنجکاوی چیزی از آنان پرسید بتوانند از فرصت استفاده کرده و فرزند خود را کاملا توجیه کنند.

والدین باید اعتماد به نفس را در فرزند خود تقویت کنند، برای او ارزش قائل شوند و مهارت های جرات آموزی و (نه ) گفتن را به او بیاموزند تا در جمع دوستان کمتر دنباله رو باشد. فرزند نوجوان خود را نترسانید بلکه به او اطلاعات بدهید .اگر می خواهید نوجوان شما در مقابل وسوسه های این سن مقاومت کند باید به او اطلاعات بدهید. در این سن چون نوجوان بیشتر به دنبال جلب توجه اطرافیان است پس شما هم می توانید در مورد بوی بدن دهان ناشی از استفاده از سیگار و مواد مخدر، پریدگی رنگ چهره و ... که عوامل طرد نوجوان هستند صحبت کنید.

معاشران فرزند خود را بشناسید و با خانوادهایشان بیشتر آشنا شوید. خود را علاقمند به دوستان فرزندتان نشان دهید تا هر اتفاقی می افتد در منظر خود شما باشد .البته در این مورد تظاهر نکنید چون فرزند شما حتما متوجه می شود و بیشتر از شما دور می شود. در این سن فرزند خود را سرگرم و مشغول کنید، اوقات فراغت او را پر کنید تا از تفریحات سالم استفاده کند.

با اولیای مدرسه فرزند خود در ارتباط باشید چرا که فرزند شما نیمی از وقت خود را در مدرسه و در جمع دوستانش سپری می کند.

به فرزند خود مسوولیت بسپارید و مسوولیت پذیری را به او یاد بدهید .

رفتارهای مثبت او را تشویق کنید .او را ارزشمند تلقی کنید تا رابطه او با شما محکم تر شود و احساس ارزشمندی در فرزند ایجاد شود.

دوران دبیرستان:

با فرزند خود صریح و رک صحبت کنید، فرزند شما در این سن تحمل صراحت را دارد، موضع خود را صریحا روشن کنید و نظر خود را در مورد اعتیاد بیان کنید. در برخورد با فرزند دبیرستانی خود منطقی باشید، گاهی خودتان را جای او بگذارید و از دید او به مسائل نگاه کنید.

مرزها را مشخص کنید، در خانواده قوانین مشخص وضع کنید و برای سرپیچی از آنها مجازاتی را تعیین کنید، مجازاتهایی منطقی و در حد معمول.

سعی کنید به حرفهای فرزندتان گوش کنید. گاهی شما شنونده باشید و به او اجازه صحبت را بدهید.

علایم اعتیاد به مواد مخدر

فعالیت فرد به طور غیر عادی کم می شود بدون دلیل و در اکثر اوقات مقروض و بی پول می شود گوشه گیر و منزوی می شود مدت طولانی از حمام و توالت استفاده می کند عصبانی، زود رنج و پرخاشگر می شود لب های سیاه و کبود دارد، گاهی پر حرف و پر هیجان می شود، به وضع ظاهری خود بی اهمیت می شود و ...

پس والدین گرامی باید به تاثیر خود در این زمینه آگاهی کافی داشته و مطمئن باشند اگر به فرزند خود نزدیک باشند، زمانی را در طول هفته به او اختصاص دهند، ابراز عشق و علاقه کنند، به عنوان دوست به سخنانش گوش دهند، فرزند شما نیز برای نظرات و عقاید شما ارزش قائل می شود و به سادگی از کنار عقاید والدین خود نمی گذرد.

نویسنده : رضا فرهادی