سیمای مادرانه یک زن مهربان ایرانی در دور دست...

مرحوم نیکو خردمند در فیلم های سینمایی خود بیشتر در نقش زنان سنتی و مادران مهربان بازی کرد و تصویرگر سیمای زن ایرانی با همه عطوفت و مهرش بود. مرحوم نیکو خردمند در میانسالی به …

مرحوم نیکو خردمند در فیلم های سینمایی خود بیشتر در نقش زنان سنتی و مادران مهربان بازی کرد و تصویرگر سیمای زن ایرانی با همه عطوفت و مهرش بود. مرحوم نیکو خردمند در میانسالی به سینما آمد، سال ها به عنوان دوبلور فعالیت کرده بود، اما نقش شازده قجری در "پرده آخر" به کارگردانی واروژ کریم مسیحی راه او را به سینما باز کرد، شاید او گمان نمی کرد "پرده آخر" و دیده شدن بازی اش باعث شود به بازیگری حرفه ای تبدیل شود. "پرده آخر" با دیگر نقش های خردمند در سینما تفاوت دارد، نقشی پیچیده که زوال اشرافیت را به نمایش می گذاشت. بانویی قجری که می کوشید با خدعه میراث آبا و اجدادی را حفظ کند. اما خردمند در نقش های بعدی تصویرگر سیمایی مادرانه بود و هرگز نقشی با رگه های منفی مانند "پرده آخر" بازی نکرد.

سیمای مادرانه او با "خانه خلوت" به کارگردانی مهدی صباغزاده شکل گرفت، این تصویر دوست داشتنی از زن و مادر ایرانی بود که سال ها همراه خردمند آمد و کارنامه او را شکل داد و این بازیگر را به فهرست زنان بازیگری اضافه کرد که تصویر مادر ایرانی را در سینما و تلویزیون جان دادند.

تجربه طولانی در گویندگی این امکان را به خردمند می داد تا با کمک گرفتن از صدا و لحن به نقش بعد بدهد و حس و حال زنانه و مادرانه را در نقش هایش زنده کند. او که اواخر دهه ۶۰ به سینما آمده بود در دهه های ۷۰ و ۸۰ به بازیگری پرکار تبدیل شد. بازیگری که اغلب نقش زنان سنتی و مهربان را بازی می کرد که سرمنشا خیر و برکت در زندگی خانواده شان هستند.

او در سال های حضورش در سینما فرصت همکاری با کارگردان های شاخص سینمای ایران را به دست آورد و گرچه در اغلب این آثار در نقش هایی کوتاه مقابل دوربین رفت، اما حضوری دلنشین و صدایی گرم و تاثیرگذار داشت. در میانه های دهه ۸۰ خردمند به دلیل بیماری کمتر مقابل دوربین رفت. خردمند خوش اقبال بود که پس از سال ها فعالیت پشت دوربین و استفاده از قابلیت های صدای جادویی و تکرارنشدنی اش به دنیای سینما آمد و نقش هایی ماندگار در "پرده آخر"، "خانه خلوت"، "صبحانه ای برای دو نفر"، "غزال"، "کاغذ بی خط" و "کافه ستاره" بازی کرد، نقش هایی که از حافظه تاریخ سینمای ایران پاک نمی شود.