دارونما در هر صورت تاثیر دارد

سندرم روده تحریک‌پذیر، یک اختلال عملکردی روده است که با درد شکم و ناراحتی و تغییر عادات اجابت مزاج در غیاب هرگونه مشکل ساختاری قابل تشخیص، مشخص می‌شود. به عبارت ساده، ما با …

سندرم روده تحریک‌پذیر، یک اختلال عملکردی روده است که با درد شکم و ناراحتی و تغییر عادات اجابت مزاج در غیاب هرگونه مشکل ساختاری قابل تشخیص، مشخص می‌شود. به عبارت ساده، ما با بیماری‌ای روبه‌رو هستیم که از درد پراکنده شکم، قولنج روده، نفخ شکم که شدت زیادی ندارد اما مزاحم است، نالان است و به‌رغم انجام همه کارهای تشخیصی، هیچ مشکلی که این علایم را توجیه کند، پیدا نمی‌کنیم. در اینجاست که IBS یا سندرم روده تحریک‌پذیر مطرح می‌شود.

داروهای زیادی برای کم کردن علایم این بیماری پیشنهاد می‌شود که البته هیچ کدام درمان اختصاصی بیماری نیستند و بیشتر برای کم کردن علایم تجویز می‌شوند. مثلا بر حسب علایم این بیماران، می‌شود داروهای ضداسهالی مثل «لوپرامید» یا داروهای ملینی مثل «پسیلیوم» یا شربت «لاکتولوز» یا داروهای کاهنده انقباض عضلات صاف یا اصلا داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای یا مهارکننده‌های اختصاصی بازجذب سروتونین داد. یکی از ستون‌های اساسی درمان این بیماران، اطمینان‌بخشی در مورد بی‌خطر بودن بیماری است، حتی گاهی به بیماران به جای داروهای فوق، دارونما هم می‌دهند که از لحاظ روانی، علایم جسمانی‌شان تخفیف پیدا کند. دارونماها، موادی هستند که از نظر بالینی بر یک بیماری کاملا بی‌تاثیر هستند، اما آن را به شکل قرص یا کپسول به بیمار می‌دهند و هدف از دادن آنها بررسی تاثیر روانی مصرف دارو بر یک بیماری است.

اما در تحقیق جالبی که به تازگی در دانشگاه هاروارد انجام شد، مشخص شده است که حتی اگر بیماران IBS کاملا از دارونما بودن مواد تجویزشده هم مطلع شوند، اثر دارونما رخ می‌دهد و علایم‌شان تخفیف می‌یابد. در تحقیق انجام‌شده، ۸۰ بیمار مبتلا به IBS ‌به دو دسته تقسیم شدند؛ یک دسته هیچ دارویی دریافت نکردند و فقط در مورد بیماری‌شان با پزشک و پرسنل درمانی مشورت کردند، اما به دسته دیگر کپسو‌ل‌هایی حاوی شکر داده شد که روی آنها برچسب دارونما داشت. مشخص شده که میزان بهبودی دسته دوم، دو برابر دسته اول است.

ترجمه: فرانک مجیدی

www. webmd. com