بیش فعالی در كودكان

تمركز كم، فعالیت زیاد و یادگیری اندك از نشانه های بیش فعال بودن كودك شماست.
بی توجهی و نداشتن نظم وترتیب یكی از مهمترین مسائل رفتاری كودك شماست. این خود باعث كاهش توانایی در …

تمركز كم، فعالیت زیاد و یادگیری اندك از نشانه های بیش فعال بودن كودك شماست.

بی توجهی و نداشتن نظم وترتیب یكی از مهمترین مسائل رفتاری كودك شماست. این خود باعث كاهش توانایی در مركز و عدم كنترل گفتار و عملكردها در مواقع مناسب می شود. (بی قراری و عدم آرامش). بیش فعالی به بیش فعالی و بی نظمی هم معروف است. این را نباید با فعالیت های طبیعی كودك اشتباه گرفت.

* چگونه بیش فعالی و بی نظمی، كودك را تحت تأثیر قرار می دهد؟

- بیش فعالی از ۱۸ ماهگی شروع می شود اگر چه تا قبل از ۳ تا ۵ سالگی متوجه آن نمی شویم. در پسران این مورد بیشتر است. نشانه های آن داشتن بیش از حد یا پایدار یا اختیاری موارد زیر است:به آسانی دچار حواس پرتی می شوند.

* چه كسانی در معرض خطر هستند؟

- این نشانه ها در سنین بین ۳ تا ۷ سالگی و در پسران سه برابر دختران بروز می كند. اگرچه كودكان بیش فعال دارای سابقه ارثی هستند، اما این نشان از بد بودن والدین نیست. در هر حال شرایط تحت تأثیر عوامل مادرزادی و توانایی پدر و مادر است.

* علل به وجود آمدن آن چیست؟

- می تواند به دلیل ناهنجاری ارثی در انتقال دهنده های عصبی (بخش شیمیایی كه انتقال دهنده پیام های عصبی به مغز) باشد. یكی از مهمترین مشكلات در بیش فعال ها حجم زیاد اطلاعات و محرك هایی است كه مغز آنها دریافت می كند و قادر به فیلتر كردن آنها نیست. كودك به راحتی تمركز خود را از دست می دهد و نمی تواند اطلاعات را به طور معمول پردازش كند. قسمت های جلویی مغز آن طور كه باید در بخش هایی نظیر تصمیم گیری فعالیت نمی كنند و ممكن است ناهنجاری هایی در

نروآدرنالین و دوپامین مغز وجود داشته باشد. این یك قانون كلی است و هر فرد رفتار خاص خودش را دارد.

تشخیص درمان

از آنجایی كه هنوز مشخص نیست، چرا این عارضه در كودكان گسترش می یابد، بسیار مشكل است تا از آن پیشگیری كنیم. اگرچه هیچ مراقبت و یا تشخیص پیش از موعد نمی تواند به آن كمك جدی كند، اما آزمایش های تشخیصی خاص باید توسط افراد آگاه نظیر روانشناسان انجام گیرد.درمان می تواند شامل كمك های رفتاری، مدیریت بحران و حمایت های تحصیلی باشد. تجویز دارو هم می تواند در بهبود این كودكان مؤثر باشد. مؤثرترین آنها متیل فنیدات (ریتالین) كه باعث تمركز فكری كودك می شود، است. ایجاد رژیم های خاص هم در بعضی كودكان مؤثر است؛ نظیر استفاده از مكمل های اسیدهای چرب. حمایت خانواده هم بسیار مهم است.

منبع: بی بی سی‎

ویدا لطفی