ضعف نگاه فرهنگی در حمایت از کالای ایرانی

این عصر را باید عصر برندها نامید. می‌خواهید نوشابه بخورید، پای پپسی و کوکا به میان می‌آید. می‌خواهید لباس بپوشید، مارک‌های دیزل و لیوایز و آرمانی شما را دچار تردید در انتخاب …

این عصر را باید عصر برندها نامید. می‌خواهید نوشابه بخورید، پای پپسی و کوکا به میان می‌آید. می‌خواهید لباس بپوشید، مارک‌های دیزل و لیوایز و آرمانی شما را دچار تردید در انتخاب می‌کند.

می‌خواهید تلفن همراه بخرید، بین انتخاب نوکیا و اپل گیر می‌کنید. حالا در این میان اگر واقعا قصد داشته باشید به تولید ملی وفادار بمانید و از کالاهای وطنی استفاده کنید، تکلیف چیست؟

واقعیت این است که شرکت‌ها و کارخانجات داخلی نتوانستند در عرصه‌های مختلف محصولاتی تولید کنند که بتواند برای مدتی طولانی اعتماد مشتری را به خود جلب کند.

شاید در مقاطعی یک شرکت یا کارخانه داخلی تولیدی داشته است که توانسته وارد بازار رقابت با کالاهای مشابه خارجی شود، اما از آنجا که کارخانه‌ها و شرکت‌های غول‌آسای جهانی هیچ‌گاه به یک محصول یا یک سطح از تکنولوژی بسنده نمی‌کنند، با مدل‌های جدیدتر و همچنین ارائه محصولاتی با تنوع و کارایی بیشتر، گوی سبقت را از نمونه‌های داخلی می‌ربایند.

از سوی دیگر ما با فقدان تبلیغات جذاب محیطی برای کالاهای داخلی مواجهیم. تبلیغاتی که بتواند به مردم بقبولاند که کالاهای داخلی دست‌کمی از نمونه خارجی ندارد.

شاید این کمبود نیز ناشی از یک نگاه نادرست فرهنگی است که نتوانسته عناصر زیبایی‌شناختی را در تبلیغات به کار گیرد.

هر روز مردم در تابلوهای تبلیغاتی و آگهی‌ها با انواع و اقسام تبلیغات محصولات خارجی در قالب‌های جذاب مواجه می‌شوند.

اخیرا عنوان شده که قرار است در راستای حمایت از تولید ملی تبلیغات محصولات خارجی در اتوبان‌ها و معابر شهری حذف شود، اما آیا صرف حذف این تابلوهای تبلیغاتی دردی را دوا می‌کند؟ فرض کنید این تبلیغات هم حذف شود.

از یک‌سو آیا تبلیغات کالاهای ایرانی می‌تواند چنان جذاب باشد که فرهنگ توجه به محصول داخلی را جا بیندازد؟ و از سویی وقتی پای خرید می‌رسد، چه کالایی از کشور قرار است با نمونه‌های خارجی رقابت کند؟ در این میان به نظر می‌رسد بهتر باشد به جای حذف صورت مساله و حذف صرفا تابلوهای تبلیغاتی محصولات خارجی که در جای خود اقدامی ستودنی است، به عمق و ریشه حمایت از کار و سرمایه ایرانی هم توجه داشته باشیم.

آیا بهتر نیست برنامه‌ای بلندمدت برای ارائه محصولات متنوع و متناسب با تکنولوژی روز در نظر گرفته شود؟ مسلما چنین رویکردی بهتر از توجه‌های مقطعی به یک شرکت یا یک محصول خاص است.

می‌توان فرهنگ‌سازی کرد تا نگاه به محصولات یک کارخانه موفق داخلی صرفا صادرات محض نباشد و در آینده شاهد باشیم نه‌تنها مردم کشور از محصولات آن کارخانه داخلی خرید می‌کنند، بلکه آن کارخانه در کشورهای دیگر نیز شعبی داشته باشد که محصولاتش را در سطح جهانی عرضه می‌کند.

به خاطر داشته باشیم استقلال هند از جایی شروع شد که گاندی اعلام کرد مردم هند کالای خارجی نخرند. اکنون که دوره منع استفاده از کالای خارجی نیست، اما می‌توان با فرهنگ‌سازی در تبلیغات و نگاه بلندمدت، شرکت‌های کشورمان را نیز به برندهای معتبر جهانی تبدیل کرد.

سجاد روشنی