شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

مسائل پزشكی ورزشكاران مؤنث


مسائل پزشكی ورزشكاران مؤنث

پژوهشگران آمریكایی در مورد مشكلات بهداشتی كه برای ورزشكاران مؤنث رخ می دهد هشدار داده اند

پژوهشگران آمریكایی در مورد مشكلات بهداشتی كه برای ورزشكاران مؤنث رخ می دهد هشدار داده اند .مطالعات اخیر نشان داده است كه ورزشكاران زن در معرض قطع قاعدگی ، كمبود انرژی ، كاهش وزن غیر ارادی به دلیل دریافت ناكافی انرژی غذایی و كاهش وزن آگاهانه به منظور بهبود عملكرد قرار دارند .مطالعه ای در شناگران حرفه ای جوان نشان می دهد كه بیش از ۶۰ درصد دختران با وزن طبیعی و نزدیك ۱۸ درصد دختران دچار كمبود وزن در تلاش برای كاهش وزن بوده اند و روشهای خطرناكی مانند كم خوری نامناسب ، استفراغ عمدی و استفاده از داروهای ملین و مدر را برای این كار استفاده كرده اند . به همین دلیل پژوهشگران توصیه های زیر را برای پزشكان زنان ورزشكار ارائه كرده اند .شدت ورزش ، رژیم های غذایی و تاریخچه عادت ماهیانه ورزشكاران مؤنث بررسی شود ارزیابی پزشكی كاملی برای افراد مسنی كه اختلالات پریود دارند بعمل آید و دریافت كالری آنها را افزایش یابد و نسبت به فعالیت ورزشی بیش از حد به آنها تذكرداده شود . اگر این ورزشكاران اختلالات رژیم غذایی دارند بایستی توسط متخصص تغذیه ، پزشك و متخصص بهداشت روانی و ذهنی تحت نظر و درمان قرار گیرند . به مسئله آموزش و خدمات مشاوره ای ورزشكاران ، والدین و سرپرستان و مربیان توجه ویژه مبذول شود .

خطر مصدومیت ثانوی در فوتبالیست ها

پژوهشگران دانشگاه كارولینای شمالی دریافتند بازیكنان فوتبالی كه دچار ضربه سر می شوند در همان فصل از بازیها با ضربه دیگری روبرو می شوند .پژوهشگران ،‌ ورزشكاران بیش از ۲۴۰ دبیرستان و كالج را در طول سه سال بررسی كردند در مجموع بیش از ۱۷۵۰۰ فوتبالیست مورد مطالعه قرار گرفتند و در حدود ۵% این افراد هر سال حداقل یك ضربه داشته اند احتمال اینكه فوتبالیست های تحت مطالعه ، تصادم دومی در همان فصل داشته باشند سه برابر افراد هم گروه می باشد .۶۸% بازیكنان حداقل سردرد بعد از ضربه شدید داشته اند . بنابراین فوتبالیستها هرگز با سردرد به بازی كردن نباید ادامه دهند . علاوه بر سردرد ، گیجی ، تهوع ، سردرگمی ، تاری دید نیز از عوارض ضربه شدید سر در بازیكنان فوتبال می باشند مطالعه ای تخمین زده است كه حدود ۲۵۰ هزار از یك و نیم میلیون بازیكن فوتبال دبیرستانی در هر فصل دچار ضربه سر می شوند .

گوش شناگران

التهاب حاد گوش خارجی، عفونت مجرای خارجی

گوش شناگران التهاب یا عفونت بافت های گوش خارجی و مجرای خارجی گوش است. مجرای گوش لوله باریكی است كه از گوش خارجی تا پرده گوش امتداد دارد.

دربدن چه می گذرد؟

گوش شناگران التهاب یا عفونت گوش خارجی و مجرای خارجی گوش است . مجرای گوش مشتمل بر غده هایی است كه روغن ، عرق و واكس گوش تولید می كنند. واكس گوش به حفظ محیط اسیدی در مجرای گوش كمك می كند. چنانچه مجرای گوش اسیدیته خود را از دست بدهد، باكتری ها می توانند با سهولت بیشتری رشد كنند برخی مردم ، از جمله افراد مبتلا به دیابت ، دارای محیط اسیدی كمتری هستند محیط مرطوب در مجرای گوش از آن زمینه كشت مناسبی برای باكتری ها فراهم می آورد. آبی كه پس از شنا یا استحمام در گوش باقی می ماند ، می تواند به عفونت منجر شود.

علائم و نشانگان عفونت كدامند ؟

گوش شناگران عموماً باعث تغییر رنگ ترشحات گوش و درد شدید گوش می شود. ترشح ناشی از عفونت باكتریایی ممكن است زرد یا سبز باشد. ترشح ناشی از عفونت قارچی ممكن است به صورت مخلوطی از چرك خاكستری تیره ، سفید و زرد همراه با كپك بر سطح آن ظاهر شود. ترشح ممكن است بدبو باشد. گاه وقتی مجرای گوش شخص پر از كثافت یا متورم است ، شنوایی او مختل گردد. گوش خارجی یا مجرای گوش بسیار حساس بوده و نسبت به لمس دردناك نیز است . به علاوه ، فرد ممكن است تب هم داشته باشد. گاه بافت جلو و زیر گوش نیز می تواند دردناك ، حساس و یا متورّم باشد. این حالت در صورتی اتفاق می افتد كه عفونت مجرای گوش از راه سوراخهای كوچك موجود در غضروف مجرای گوش خارجی و سپس به بافت نرم اطراف انتقال یابد.

علل و مخاطرات عفونت كدامند؟

شرایطی كه می تواند به گوش شناگران منجر شود، عبارتند از

○ رشد زوائد خوش خیم در مجرای گوش كه اجازه نمی دهد آب به طور مؤثری زهكشی شود.

○ التهاب مزمن گوش خارجی یا سوزش مزمن مجرای گوش

○ درماتیت به دلیل واكنش های آلرژیك نسبت به اسپری مو، رنگ ها یا سایر مواد شیمیایی

○ درماتیت به دلیل بیماریهایی چون پسوریازیس و اگزما

○ سطوح پایین اسیدیته در واكس گوش ؛ مثلاً ، در افراد مبتلا به دیابت

○ استفاده از سواپ های پاك كردن با التهاب پنبه ای كه ممكن است به مجرای گوش صدمه زده و یا به جای بیرون كشیدن واكس گوش آن را داخل مجرا چپانده ، به طور فشرده روی هم انباشته می كند.

○ آب باقی مانده در گوش پس از استحمام یا شنا،‌ كه به همین دلیل هم یك ناراحتی " گوش شناگران " نامیده می شود. علت بسیاری از موارد پراكنده گوش شناگران باكتری ها هستند. عفونت های قارچها نیز ممكن است در مجرای گوش ایجاد شوند، هرچند این عفونت ها كمتر دردناكند و غالباً به سرعت به پادزیت ها پاسخ نداده و ممكن است به داروهای ضد قارچ اختصاصی احتیاج داشته باشند.

برای جلوگیری از عفونت چه كار می توان كرد؟

از آنجا كه آب شایع ترین علت ایجاد گوش شناگران است ، خارج كردن آب از مجرای گوش بسیار مهم است . برخی از تمهیدات برای جلوگیری از تجمع آب در مجرای گوش عبارتند از :

○ ریختن مواد ضد عفونی كننده (قابل خریداری بدون نسخه از داروخانه ها) به داخل مجرای گوش ، پس از شنا یا استحمام

○ ریختن قطره های روغنی یا لانولین به داخل مجرای گوش قبل از شنا یا استحمام

○ ریختن الكل مالشی به داخل مجرای گوش پس از شنا یا استحمام

○ ریختن محلول الكل یا سركه به داخل مجرای گوش پس از شنا یا استحمام

عفونت چگونه تشخیص داده می شود؟

گوش شناگران را با معاینه مجرای گوش خارجی تشخیص می دهند چنانچه عفونت به درمان جواب ندهد، كشت می تواند مفید باشد.

اثرات دراز مدت عفونت كدامند ؟

چنانچه گوش شناگران شناسایی و به طور مؤثر درمان شود، می تواند به عوارض زیر منجر شود :

○ اختلال شنوایی در اثر جوش خوردن زخم یا تنگ شدن مجرای گوش

○ عفونت بافتهای نرم صورت و گردن این مشكل بخصوص در بیماران مبتلا به دیابت و همینطور ایمنی مختل دیده می شود.

○ التهاب گوش خارجی بروز دهنده ، كه همان عفونت استخوانهای مجرای گوش و جمجمه می باشد.

این بیماری چه خطری برای دیگران دارد ؟

گوش شناگران مسری نبوده و هیچ خطری برای دیگران ندارد.

چه روش های درمانی برای برطرف ساختن این عفونت وجود دارد ؟

گوش شناگران را معمولاً با قطره های گوش ، حاوی پادزیست ها و استروئیدها درمان می كنند یك داروی رایج هیدروكورتیزول / نئومایسین / پلی میكسین «ب» می باشد. خارج كردن واكس گوش نیز اهمیت بسرایی دارد. چنانچه عفونت به بافت های نرم اطراف گوش انتشار یابد، ممكن است به پادزیست های خوراكی احتیاج شود. اگر مجرای گوش بویژه متورم باشد، می توان از یك فتیله برای وارد كردن قطره های گوش به داخل مجرا استفاده كرد.

عوارض جانبی درمانها كدامند ؟

پوست برخی افراد نسبت به نئومایسین حساس است . این می تواند به واكنشی بسیار شبیه به درماتیت سم پیچك در مجرای گوش منجر شود. چنانچه خارش و تورم زیاد مجرای گوش ادامه یابد، آنگاه بایستی نئومایسین را قطع كرد. می توان از سایر درمانهای عاری از نئومایسین استفاده كرد.

پس از درمان عفونت چه اتفاقی می افتد؟

درمان موفقیت آمیز باعث معالجه كامل مجرای گوش می شود.



همچنین مشاهده کنید