پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
خوشیم فرهنگ بر تجارت چیره شده
اینها بهترین، برانگیزاننده‌ترین و تعمق‌برانگیزترین فیلمهای سال را ساخته‌اند. در میزگرد سالانه «نیوزویك»، پنج كارگردان (كه یكی از آنها اشتهارش را مدیون بازیگری‌اش است) در مورد هوس‌ها، اشتیاق‌ها، ترس‌ها، سیاست، اسكار و فیلم‌ها حرف می‌زنند. این پنج نفر، كاندیداهای بهترین كارگردانی اسكار امسال هستند كه دور یك میز گرد آمده‌اند.
روز ششم فوریه است. درست یك ماه مانده به شب اسكار (البته الان خیلی كم مانده، مثلا یك یا دو روز). نگران هستیم كه «بنت میلر» تحمل این فشار را نداشته باشد. با اینكه كارگردانی چون «اسپیلبرگ»، «كلونی»، «آنگ لی» و «پل هاگیس» در بیرون یك استودیوی عكاسی در لس‌آنجلس، منتظر ایستاده‌اند، شگفت‌انگیزترین نكته این است كه نه فیلم سیاسی بحث‌انگیز اسپیلبرگ به نام «مونیخ» نه فیلم ضدنژادپرستانه «تصادف» ساخته «هاگیس»، نه فیلم خوش‌ساخت «شب بخیر و موفق باشید» جرج كلونی و نه عشق مرگبار «كوهستان‌بروك بك» آنگ لی بحث اصلی آنها نیست. بلكه، این «بنت» سی و هشت ساله، جوانترین و بی‌تجربه‌ترین كارگردان نامزد اسكار امسال است كه با فیلم پرقدرت «كاپوتی» توجه این چهار كارگردان را جلب كرده است. همچنان كه اسپیلبرگ از خاطره واقعی دیدارش با «ترومن كاپوتی» سال‌ها پیش، یاد می‌كند، «بنت میلر» ساكت ایستاده و حرفی نمی‌زند و ما می‌ترسیم كه نكند این بیگانه بودن و منزوی بودن كاردست نهمین میزگرد سالانه‌مان در مورد اسكار بدهد. اما نگرانی‌ها بیهوده است. وقتی این پنج كارگردان بزرگ دور یك میز می‌نشینند، انگار نه انگار كه «بنت میلر» همان پسرك خجالتی چند لحظه پیش است.
نكته مهم در مورد كارگردانان امسال نامزد اسكار این است كه هیچ كدام از آنها فیلم راحت و بی‌دردسری نساخته‌اند. همه فیلم‌ها، در ظاهر ریسك به نظر می‌رسند، با ظاهری رادیكال و قصه‌هایی بحث‌انگیز و تاریك. منتقدان اغلب از این می‌نالند كه سینمای مدرن و امروز به سلایق متوسط میدان می‌دهد كه فیلمهای با ارزش با فیلمهای وحشتزای نوجوانانه از میدان به در شده‌اند. اما به نظر، امسال اوضاع متفاوت است.
در مدت دو ساعت مكالمه، پنج فیلمساز نامزد اسكار، بی‌پرده پوشی مثل فیلم‌هاشان از هر دری سخن گفتند. در مورد خاورمیانه، جرج بوش و حتی بازیگران.
فیلمهای سال اخیر شما پر است از مسائلی چون نژادپرستی، تروریسم، هم‌جنس‌خواهی، ارعاب و تهدید دولتی و البته جنبه‌های اخلاقی یا ضداخلاقی روزنامه‌نگاری. به نظر می‌رسد كه سینما به سینمای دهه هفتاد بازگشته است.
جرج كلونی: شاید خیلی‌ها فكر كنند كه این ما هستیم كه جامعه را به سوی بحث‌هایی كه دلمان می‌خواهد هدایت می‌كنیم. اما در اصل، این ما هستیم كه توسط جامعه هدایت می‌شویم و راهمان را پیدا می‌كنیم. اگر به موضوعات فیلمهای كاندیدا شده امسال نگاه شود، به آسانی می‌توانید بفهمید كه اینها همان موضوعاتی هستند كه دو سال پیش بحث غالب جامعه ما بود و روند فیلمسازی، نمایش آنها را تا امروز به تعویق انداخت.
آنگ لی: البته به نظر می‌رسد كه در سینمای امسال فرهنگ بر تجارت چیره شده است. همه فیلمهای كاندیدا شده امسال برای ساخت منازعاتی داشته‌اند. مثلا همین «كوهستان بروك بك» خودم، هشت سال طول كشید تا ساخته شد.
استیون اسپیلبرگ: «مونیخ» شش سال طول كشید.
آنگ لی: پس تقریبا همه چیز تقدیری و تصادفی است. به نظر می‌رسد كه ما با نقشه از پیش تعیین شده سراغ این موضوعات رفته‌ایم، اما در اصل اینگونه نیست و تصادفا فیلمهای ما در یك سال ساخته شده است.
جرج كلونی: اصلا اینطور نیست كه استودیوها نشسته‌اند و می‌گویند حالا این جور فیلم‌ها را بسازید.
در حقیقت، استودیوها اصلا دلشان نمی‌خواهد شما چنین فیلم‌هایی بسازید.
استیون اسپیلبرگ: اگر فیلم مرا مستثنی كنید، هیچ‌كدام از پنج فیلم نامزد امسال فیلم‌هایی نیستند كه دلخواه سیستم استودیویی باشد. آنها همگی فیلمهای مستقل و كم‌خرجی هستند كه جرات رودرروشدن و چالش ایجاد كردن با احساسات شخصی تماشاگران سینما را در خود نشان می‌دهند.
جرج‌كلونی: اما در كل، ما هم برای پخش فیلم‌هایمان به استودیوها نیاز داریم، بنابراین من قصد كوبیدن استودیوها را ندارم. حتی فكر می‌كنم آنها امسال مقداری هم شانس آورده‌اند، اما كارشان اهمیتش را از دست نمی‌دهد. حتی پخش كردن فیلمهای كوچك هم هزینه بالایی می‌طلبد. «بنت» فیلم «كاپوتی» تو چقدر هزینه ساختش شد؟
بنت میلر: هفت میلیون دلار.
جرج كلونی: و تقریبا بیست میلیون دلار هم صرف پخش آن شده است.
بنت میلر: نه اصلا، فكر نمی‌كنم از ده میلیون بیشتر شده باشد.
جرج كلونی: اما حالا با توجه به تبلیغات اسكار، فكر می‌كنم هزینه‌اش بالاتر رفته باشد.
پل هاگیس: اصلا نمی‌دانم این تبلیغات چقدر در اسكار می‌تواند تاثیرگذار باشد.
اسپیلبرگ: من اصلا به تبلیغات رسانه‌یی نگاه نمی‌كنم چرا كه آنقدر زیاد هستند كه نمی‌توان آنها را دید و خواند. خود فیلم‌ها و فیلمسازان اسكاری هم اعتبار و شهرت خودشان را دارند و نیازی به تبلیغات ندارند، خصوصا «كوهستان بروك بك» آنگ‌لی.
جرج كلونی: بله، من هم هیچ نكته تبلیغاتی را بدون اینكه بنویسد «كوهستان بروك بك در صدر» نخوانده‌ام (می‌خندد).
اسپیلبرگ: خانواده‌ام حتی می‌خواهند تابستان سال آینده ترتیب سفری را به كوه‌های بروك‌بك بدهند. به نظر می‌رسد جای خوبی برای گذراندن یك هفته باشد.
هاگیس: اما استودیوها نگران این هستند كه اگر فیلمی تبلیغات اسكاری نداشته باشد، مردم فكر می‌كنند كه آن فیلم خودش را در حد رقابت با فیلمهای دیگر نمی‌بیند.
اسپیلبرگ: تماشاگران سینما خیلی باهوش هستند. آنها هیچ‌گاه از طرف استودیوها و خود ما صاحب آن اعتبار نشده‌اند كه به تشخیص آنها احترام بگذاریم. چرا باید فكر كنیم آنها با خواندن یك آگهی روزنامه‌یی به دیدن یك فیلم می‌روند؟
كلونی: اما از سوی دیگر، این را فهمیده‌ام كه هر كدام از فیلمهای ما در اكران آزمایشی‌شان با تماشاگران محدود، خیلی كمتر از زمانی كه نقدهایی بر آن نوشته شده، مورد استقبال قرار گرفته‌اند. بعضی وقت‌ها مردم به نقدهای مطبوعاتی نیاز دارند تا به آنها در مورد فیلم توضیح دهد و یك چشم‌انداز و پرسپكتیو از فیلم به دست بدهد.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران دولت رهبر انقلاب روز معلم معلمان نیکا شاکرمی مجلس شورای اسلامی مجلس دولت سیزدهم حجاب شهید مطهری شورای نگهبان
تهران هواشناسی زلزله معلم شهرداری تهران سیل قوه قضاییه آموزش و پرورش پلیس سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
خودرو قیمت خودرو بانک مرکزی قیمت دلار دلار ایران خودرو قیمت طلا سایپا کارگران بازار خودرو تورم قیمت
مشهد مسعود اسکویی فضای مجازی تلویزیون سریال سینمای ایران سینما دفاع مقدس موسیقی تئاتر
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه فلسطین اسرائیل آمریکا جنگ غزه روسیه چین نوار غزه حماس عربستان ترکیه
استقلال پرسپولیس سپاهان تراکتور لیگ برتر ایران باشگاه استقلال فوتبال رئال مادرید بایرن مونیخ لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
اینستاگرام همراه اول دبی واکسن تبلیغات اپل ناسا گوگل وزیر ارتباطات پهپاد
کبد چرب بیماری قلبی کاهش وزن دیابت داروخانه ویتامین طول عمر بارداری