ضربه‌های عاطفی مهلک در کودکی

‏«بزرگ میشی یادت می‌ره.»... چند بار تا به حال این جمله را به زبان آورده‌اید؟ آیا شما هم فکر می‌کنید دردها و اندوه‌های کودکی در همان سن از بین می‌روند و در بزرگسالی فراموش می‌شوند؟ …

‏«بزرگ میشی یادت می‌ره.»... چند بار تا به حال این جمله را به زبان آورده‌اید؟ آیا شما هم فکر می‌کنید دردها و اندوه‌های کودکی در همان سن از بین می‌روند و در بزرگسالی فراموش می‌شوند؟ آیا فکر می‌کنید حافظه بچه‌ها در دوران کودکی فراموشکارتر از آن است که خاطرات بد را با خود به بزرگسالی بیاورد؟ خب واقعیت به همین سادگی‌ها هم نیست. بچه‌ها شاید غم‌هایشان را فراموش کنند اما تاثیر این غم‌ها تا آخر عمر رویشان می‌ماند و می‌تواند سلامت جسم و روح آنها را تحت‌الشعاع قرار دهد.‏

متخصصان مرکز پزشکی سانفرانسیسکو و دانشگاه کالیفرنیا دریافته‌اند کسانی که در دوران کودکی یک ضربه عاطفی و ترومای شدید را تجربه می‌کنند (مثل بچه‌هایی که شاهد مرگ والدین هستند یا یک حادثه بزرگ مثل جنگ، زلزله، سقوط و... را تجربه می‌کنند و دچار شوک بعد از حادثه، لکنت، افسردگی و اضطراب اختلالی و... می‌شوند) در سنین بالاتر زندگی کوتاه‌تری خواهند داشت و از طول عمرشان کاسته می‌شود.‏

این متخصصان نمونه‌های مولکلول وراثتی ‏DNA‏ را در ۴۳ فرد بالغ مبتلا به استرس پس از تروما با ۴۷ نفر دیگر در گروه کنترل که به این اختلال مبتلا نبودند با هم مقایسه کردند. آزمایش‌ها نشان می‌دهد در افراد مبتلا به این اختلال طول تلومر که دنباله پروتئینی مولکول ‏‎ DNAاست کوتاهتر می‌شود و کوتاه‌تر بودن این جزء کروموزومی نشانه افزایش خطر ابتلا به سرطان، بیماری‌های قلبی، عصبی و سیستم ایمنی است که در نتیجه عمر فرد را کوتاه‌تر می‌کند. این متخصصان می‌گویند:طول تلومرها در مبتلایان به استرس پس از تروما کوتاه‌تر از حدی بود که انتظار آن را داشتیم. ‏