امروز با سعدی ـ یکشنبه ۹ مرداد

سرمست اگر آیی، عالم به هم برآید
خاک وجود ما را گرد از عدم برآید
گر پرتوی ز رویت در کنج خاطر افتد
خلوت نشین جان را آه از حرم برآید
گلدسته امیدی برجان عاشقان نه
تا رهروان غم را خار …

سرمست اگر آیی، عالم به هم برآید

خاک وجود ما را گرد از عدم برآید

گر پرتوی ز رویت در کنج خاطر افتد

خلوت نشین جان را آه از حرم برآید

گلدسته امیدی برجان عاشقان نه

تا رهروان غم را خار از قدم برآید

گفتی به کام روزی با تو دمی برآرم

آن کام برنیامد، ترسم که دم برآید

عاشق بگشتم، ار چه دانسته بودم اول

کز غم عشقبازی شاخ نرم برآید

گویند دوستانم؛ سودا و ناله تا کی؟

سودا ز عشق خیزد، ناله ز غم برآید

دل افت و صبر و دانش، ما مانده‌ایم و جانی

ور زآنکه غم غم توست، آن نیز هم برآید

هر دم ز سوز عشقت، سعدی چنان بنالد

کز شعر سوزناکش دود از قلم برآید