بهانه های کوچک خوشبختی

ساده‌ترین شکل امیدواری، دقیقا از همان لحظه‌ای شروع می شودکه چشم را باز می کنیم و به روزی که سپری خواهد شد،‌ فکر می‌کنیم. در این لحظات، همه زندگی روزمره به خواست ما بستگی دارد. …

ساده‌ترین شکل امیدواری، دقیقا از همان لحظه‌ای شروع می شودکه چشم را باز می کنیم و به روزی که سپری خواهد شد،‌ فکر می‌کنیم. در این لحظات، همه زندگی روزمره به خواست ما بستگی دارد. اگر روز شادی بخواهیم، با اولین لبخند، شادی را می‌سازیم...

اگر آرامش بخواهیم، حتی تا جواب ندادن به تماس‌هایی که فکر می‌کنیم ممکن است اذیتمان کند، پیش می‌رویم. روزهای شلوغ کاری در اندیشه نظم دادن به کارها هستیم و آخر شب با شگفتی می‌بینیم به بیشتر کارهای خود رسیده‌ایم. همه اینها، نشانه‌های تعریف ساده امیدواری در زندگی ما هستند.

همه اینها تمام آن فکرهایی هستند که برای رسیدن به آنها در زندگی روزمره، از اولین لحظه‌ای که چشم باز کرده‌ایم، برنامه‌ریزی می‌کنیم و به آن می‌رسیم.

با همین شکل ساده امیدواری، نشانه‌های زیادی به دست ما می‌آید و می‌توانیم دریابیم هدف‌های بزرگ‌تر چطور باید در ذهن امیدوار ما شکل بگیرند و چطور باید مواظب باشیم نرسیدن‌ها، دل ما را از امید خالی نکنند و ناامیدی وارد نشود.