پیش از آن که ...

▪ پیش از آن‌که از غذائی که خوردید ایراد بگیرید، به آن کسی بیندیشید که چیزی برای خوردن ندارد.
▪ پیش از آن‌که از همسرتان گله کنید، به آن کسی بیندیشید که گریان‌کنان در پیشگاه خداوند …

پیش از آن‌که از غذائی که خوردید ایراد بگیرید، به آن کسی بیندیشید که چیزی برای خوردن ندارد.

پیش از آن‌که از همسرتان گله کنید، به آن کسی بیندیشید که گریان‌کنان در پیشگاه خداوند زانو زده و مونسی از او می‌طلبد.

پیش از آن‌که از فرزندان انتقاد کنید، به آن‌ کسی بیندیشید که در آرزوی بچه‌دار شدن می‌سوزد و راه به جائی نمی‌برد.

پیش از آن‌که از کثیفی خانه و از این که کسی در کار نظافت و رفت و روب کمک حال شما نیست شکایت کنید، به آن کسی بیندیشید که سرپناهی جز خیابان ندارد.

پیش از آن‌که از زیادی مسافتی که رانندگی کرده‌اید شکایت کنید، به آن کسی بیندیشید که همان مسیر را با پای پیاده طی می‌کند.

و آن هنگام که خسته‌‌اید و ناراضی از شغلی که دارید، به آن کسی بیندیشید که بیکار یا معلول است و در آرزوی داشتن شغلی مثل شغل شما است.

اما پیش از آن‌که انگشت اتهام را به سوی کسی نشانه بروید، به خاطر بیاورید که همه ما گناه کاریم و در نهایت همه ما باید جوابگوی یگانه خالق قادر باشیم.

و آن هنگام که به واسطه داشتن افکار مزاحم و آزاردهنده سخت اندوهگین هستید، لبخندی زده و خدا را شکر کنید که هنوز زنده هستید و در تکاپور و تلاش

زندگی عطیه خداوند است پس تو ای انسان آگاه:

زندگی کن ...

از آن لذت ببر ...

شکرانه‌اش را به‌جا آور ...

و اهداف زندگی‌ات را به تمامی جامه عمل بپوشان.