آبروداری کنیم...

...و حسین با محرمش آمد.سلام می‌گوییم به حسین فاطمه(س)،به حسین مصطفی(ص) و به حسین مظلوم علی(ع).کودک که بودیم رسمی داشتیم برای خودمان که هیچگاه فراموش نمی‌شد،آب که می‌نوشیدیم سلام …

...و حسین با محرمش آمد.سلام می‌گوییم به حسین فاطمه(س)،به حسین مصطفی(ص) و به حسین مظلوم علی(ع).کودک که بودیم رسمی داشتیم برای خودمان که هیچگاه فراموش نمی‌شد،آب که می‌نوشیدیم سلام بر حسین و لعنت بر یزید به زبانمان می‌آمد،فرقی هم نمی‌کرد برایمان که محرم بود یا نه،بهانه‌ای بود برای یاد حسین(ع).

اما محرم که می‌آمد با عاشورایش،فصل عاشقی تمام آغاز می‌شد.فصل نو شدن،هنگامه پاک بازی و شیدایی.فصل میهمانی حسین(ع) است محرم.همه در این مهمانی دعوتیم.اما این مهمانی عاشورا مدارا می‌خواهد و آبروداری، حرمت دارد برای خودش،کمی آبروداری کنیم.کمی مدارا کنیم.با خودمان با دیگران.

عاشق،کسی است که خود را در دل معشوق جا می‌کند.این ماه را تا اربعینش به چله بنشینیم و چله نشینی عاشقانه را تجربه کنیم.

دلمان را به خودش بسپاریم و خالی کنیم از هرچه در این دنیاست.کمی همدیگر را مدارا کنیم و رو به اخلاق بیاوریم.بد نگوییم و بد نشنویم.دروغ نگوییم و تهمت به یکدیگر نبندیم.چشمانمان را پاک کنیم و ناپاک نبینیم.

آخر مسلمان!مهمانی حسین است!حسین(ع)حرمت دارد و حریم.در این حریم نباید کاری کنیم که دل او به درد آید.عاشق حسین، پاک می‌شود و زلال.

از همین محرم که در آغازش هستیم،هم قسم شویم و بیعت کنیم با آرمان‌های حسین(ع)، هر آنچه او خواسته به جان دل پذیرا باشیم.به او لبیک جانانه بگوییم.به خدا سوگند که سخت نیست.دشواری ندارد.ذره‌ای دوری از تعلقات دنیوی ما را نزدیکتر می‌کند به آرمان‌های حسین(ع).

محرم ماه امتحان است.فصل آزمودن عاشقانی است که می‌خواهند از این آزمون سربلند بیرون بیایند.اگر درس عاشورا را خوب خوانده باشیم ،از این آزمون هم سربلند بیرون خواهیم آمد.باید بدون روی و ریا وارد جلسه شویم.بدون غل و غش و بی شیله پیله،صاف صاف.زلال مثل اشکی که برای او می‌ریزیم.زلالی آن اشک‌ها هم حکمتی دارد که اگر عاشقش نباشی،آن قطره اشک‌ها هم زلال نخواهد بود.

از همین امروز آغاز کنیم.نذری‌هایمان را هم به گرسنگان بدهیم.به آنهایی که در روزها و شب‌های ماه محرم می‌دانند که مهمان حسین هستند.چشم انتظار غذای امام حسین در این یک ماه. اگر نذری داریم به آن‌ها بدهیم. دل فرزند مولایمان هم شاد می‌شود.مهدی(عج)در این ماه صاحب عزا است.

حسین در عاشورا و خاک کربلا، دل خدا را هم سوزاند.چه زیبا بود که پروردگار هم تنها می‌دید و می گریست.آنقدر زیبا بود آن شهادت و آسمانی شدن که خدا هم مانع نشد.

محمد صفری