۲۰ نکته خواندنی از محبوبترین ورزش جهان

”کن آستون“ داور انگلیسی که بعداً رئیس کمیته داوران فیفا شد, هنگام رانندگی در مرکز شهر لندن به راه های مناسبی برای هشدار دادن یا اخراج بازیکنان فکر می کرد که تبدیل چراغ سبز به زرد و سپس قرمز در ذهنش جرقه زد

اهمیت رقابت‌های فوتبال در دنیای امروز به‌حدی افزایش یافته که سران سیاسی جهان دیدارهای خود را به تعویق می‌اندازند، ساعت کار پارلمان فلان کشور تغییر می‌کند، تلویزیون‌های عریض در میادین و خیابان‌ها و حتی زندان‌ها نصب می‌شود و همه و همه به صفحه جعبه جادوئی چشم می‌دوزند.

● جالب است ۲۰ مطلب خواندنی در مورد محبوبترین ورزش جهان را بدانید:

۱. در اولین مسابقه بین‌المللی فوتبال که میان اسکاتلند و انگلستان در سال ۱۸۷۲ انجام شد، بازیکنان از ”تیکربوکرز“ (شلوارک گشاد که سر زانو جمع می‌شود) و کلاه به‌عنوان لباس فرم استفاده کردند. کلاه بخشی از لباس ویژه فوتبال بود که در قرن بیستم هم هنوز استفاده می‌شد.

۲. هنگامی‌که اولین رقابت‌های باشگاهی و ملی انجام شد، توپ فوتبال کاملاً گرد نبود. در آن زمان توپ فوتبال بیشتر به تخم‌مرغ شبیه بود. کشف کائوچوی هندی (ماده اولیه تهیه لاستیک) در دهه ۱۸۶۰ به کروی‌تر شدن شکل توپ فوتبال کمک کرد.

۳. توپ‌های قدیمی در آب و هوای بارانی و مرطوب وزن بیشتری پیدا می‌کردند اما واقعیت این است که از توپ‌های امروزی سبک‌تر بودند. در سال ۱۸۸۹ پوشش کروی توپ بین ۳۴۰ تا ۴۲۵ گرم وزن داشت در حالی‌که در سال ۱۹۳۷ وزن توپ‌ها به ۲۹۷ تا ۴۵۴ گرم افزایش یافت.

۴. قوانین اتحادیه فوتبال در سال ۱۸۶۳ هیچ منعی در مورد ارتفاع عبور توپ از درون دروازه قائل نشده بود. در مسابقات فعلی راگبی نیز، گل در صورتی‌که از بین ۲ تیر دروازه عبور کند قبول است و محدودیت ارتفاع ندارد اما در طول اولین رقابت‌های بین‌المللی فوتبال از یک رشته نوار برای مشخص کردن حدود بالای دروازه استفاده شد و سپس از سال ۱۸۷۵ میله افقی جایگزین آن شد.

۵. فوتبال گروهی به‌عنوان ریشه مسابقات مدرن و امروزی، در حدود قرن دوازدهم در انگلستان فراگیر شد و چنان محبوبیتی یافت که شاهان و ملکه‌های متعدد با فرمان ملوکانه، برای محدود و ممنوع کردن آن تلاش کردند.

فوتبال چنان مسابقه خشن و پر زد و خوردی بود که حریفان می‌توانستند به‌جز ”جنایت و قتل“ با هر وسیله دیگری توپ را به آن سر ده برسانند. گفته می‌شود هنری هشتم، یکی از بازیکنان خبره فوتبال بوده است.

۶. برخلاف برخی تصورات، فوتبال در دوران اولیه پیدایش آن متعلق به اقشار خاص و بالای جامعه بود. پخش اعظم قانون مسابقات، توسط دانش‌آموزان مدارس عمومی و دانشجویان تدوین شد.

۷. اولین نشست سران اتحادیه فوتبال در روز ۲۶ اکتبر سال ۱۸۶۳ در لندن برگزار شد، اما ۱۲ شرکت‌کننده در این نشست به توافق کلی نرسیدند. یک باشگاه با اعتراض به حذف ضربه زیر زانو در قوانین اولیه، از گروه خارج شد.

۸. تاکتیک‌های اولیه فوتبال به راگبی امروزی شباهت داشت. تیم‌ها در نوک حمله متراکم بودند و به خاطر فرار از قانون آفساید که بازیکنان پیش‌تاخته را از لمس توپ منع می‌کرد، حمله اغلب به‌صورت تجمع بازیکنان دور توپ و حرکت گروه برای رساندن آن به دروازه انجام می‌شد.

۹. داور و پنالتی جائی در قوانین اولیه نداشتند، چون فرض بر این بود که یک آقای متشخص هرگز خطا نمی‌کند! در حقیقت فنون مباحثه تقریباً به اندازه مهارت کار با توپ در آن دوران اهمیت داشت چون بازیکنان می‌توانستند اعتراض خود را نخست به کاپیتان تیم و سپس به ناظر منتقل کنند.

ناظرانی که همیشه مرجع حکمیت بودند، سرانجام جایگاهی در زمین مسابقه یافتند و در سال ۱۸۹۱ پست داور نیز به فوتبال افزوده شد.

۱۰. افزوده شدن پنالتی به قانون مسابقات تا قرن بیستم طول کشید. در دهه‌های قبل، ضربه پنالتی که ”ضربه مرگ“ نامیده می‌شد، می‌توانست از هر نقطه‌ای روی خط فاصله ۱۲ یاردی تا دروازه زده شود.

۱۱. کلمه Soccer اساساً متعلق به ایالات متحده آمریکا نیست اما اصطلاحی بود که طی قرن نوزدهم در مدارس عمومی و توسط دانشجویان دانشگاه به‌ویژه در آفساید استفاده می‌شد و شکل کوتاه شده Association Football بود.

۱۲. بسیاری از اصطلاحات فوتبال ریشه نظامی دارند مثل: دفاع، خط‌دفاع، آفساید، گوش، مهاجم، حمله و ... .

۱۳. قوانین مصوب در سال ۱۸۶۳ توسط اتحادیه فوتبال، استفاده از دست را مجاز دانسته بود، البته بازیکن نمی‌توانست توپی را که روی زمین است با دست لمس کند اما می‌توانست توپ هوائی را کنترل کرده و یک ضربه آزاد بزند، بازیکنان حریف هم مجاز نبودند خطا کنند.

۱۴. در آن دوران دیوید بکهام و روبرتو کارلوسی وجود نداشت چون تا قبل از سال ۱۹۲۷ گل زدن از روی ضربه‌های آزاد و مستقیم قانونی نبود!

۱۵. تا قبل از سال ۱۹۱۲ دروازه‌بانان می‌توانستند توپ را در نیمه خود، در داخل یا خارج از دروازه با دست لمس کنند.

۱۶. چراغ‌های راهنمائی خیابان ”کنسینگتون‌های استریت“ لندن، الهام‌بخش استفاده از کارت قرمز و زرد در مسابقات امروزی بودند.

”کن آستون“ داور انگلیسی که بعداً رئیس کمیته داوران فیفا شد، هنگام رانندگی در مرکز شهر لندن به راه‌های مناسبی برای هشدار دادن یا اخراج بازیکنان فکر می‌کرد که تبدیل چراغ سبز به زرد و سپس قرمز در ذهنش جرقه زد.

۱۷. تا قبل از سال ۱۹۱۳ اگر ضربه کرنر به سود یک تیم اعلام می‌شد، به‌جای ارسال آن از گوشه راست یا چپ زمین با ارسال یک پاس کوتاه، ممکن بود یک بازیکن تمام زمین را به تنهائی دریبل بزند. قوانین وقتی عوض شد که چندین بازیکن برای گشودن دروازه به توپ حمله می‌کردند.

۱۸. تکل‌ زدن همیشه بخشی از فوتبال بوده و فقط مختص سال‌های اخیر نیست اما استفاده از ساق‌بند یا محافظ نخستین بار در قوانین سال ۱۸۷۴ مجاز دانسته شد. ساق‌بندها پیش از این ویژه بازی کریکت بود.

۱۹. دروازه‌بان مجاز نبود صبح روز شنبه در کمد لباسش را باز کرده و هر رنگی را که میل داشت انتخاب کند. از سال ۱۹۰۹، ۳ رنگ آبی لاجوردی، سفید یا قرمز مایل به زرد برای دروازه‌بانان تعیین شد و از سال ۱۹۲۱ به بعد اگر دروازه‌بانی می‌توانست شماره یک تیم ملی کشورش باشد، پیراهن طلائی می‌پوشید.

۲۰. تا حدود یک قرن قبل داور باید با شلوار سیاه، ژاکت و کروات در زمین مسابقه می‌دوید و قضاوت می‌کرد.