سه تغییر تاکتیکی درسیاست خارجی آمریکا

دولت آمریکا اخیراً در سیاست خارجی اش ۳ تغییر ایجاد کرده است

دولت آمریکا اخیراً در سیاست خارجی‌اش ۳ تغییر ایجاد کرده است.

۱) کاندولیزا رایس وزیر امور خارجة آمریکا برای نخستین بار با همتای کره شمالی خود دیدار کرد این در حالی بود که کره شمالی هنوز اطلاعات کامل مربوط به کمکهایی که طرفهای خارجی به این کشور در زمینة موضوعات هسته‌ای داده‌اند را ارائه نکرده است.

۲) جرج بوش طی گفت وگویی ویدیویی با رئیس دولت عراق اعلام کرد: تفاهم‌نامة امنیتی که میان آمریکا و عراق امضا می‌شود شامل دورنمای انتقال نهایی مسئولیت امور امنیتی به دولت عراق خواهد بود. معنای این اظهارنظر، شروع یک روند برای تدوین یک جدول زمانبندی شده برای خاتمه دادن به حضور نظامی آمریکا در عراق است. این در حالی است که بوش تاکنون از تدوین یک جدول زمانبندی شده در این رابطه خودداری کرده است.

۳) ۹ روز پیش پس از رایزنی‌ها در دولت آمریکا، بوش تصمیم گرفت یک نمایندة عالی‌رتبه را برای گفت وگوها میان نمایندگان اتحادیة اروپا و مسئول پرونده هسته‌ای در دولت ایران به سوئیس اعزام کند.

در حقیقت، تأکید شده بود که این مقام آمریکایی در این دیدار، مشارکت فعال نخواهد داشت و آمریکا همچنان بر این موضع خود که با ایران، پیش از متوقف شدن فعالیتهای هسته‌اش مذاکره مستقیم نخواهد داشت، اصرار دارد و دیدار سوییس نیز برای نخستین بار صورت گرفت و این شبهه وجود دارد که بوش این موضع جدید را به این دلیل اتخاذ کرده که ارزیابی می‌کند، ایران همچنان مواضع افراطی خود را در زمینه هسته‌ای دنبال خواهد کرد. از سوی دیگر دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا یعنی مک کین و اوباما نیز تغییر سیاست ریاست جمهوری را تأیید می‌کنند.

گفتنی است اظهارات مقامات ایرانی نیز بیان می‌کند که تهران به دنبال ایجاد یک فضای مناسب برای زمینه‌سازی در مورد تغییر و تحولات آینده است. در ایران سخن از تمایل آمریکا برای ایجاد یک نمایندگی دیپلماتیک در تهران به عنوان دفتر حافظ منافع آمریکا در مرحله اول، بسیار به میان می‌آید و پیشنهادهای متعددی برای شروع حمل و نقل هوایی میان ایران و آمریکا مطرح شده است.

در حالی که توده اسراییلی‌ها به این مسئله اصلی توجه دارند که آیا اروپا و آمریکا موفق به بلوکه کردن طرح هسته‌ای ایران خواهند شد؟ توجه به بهایی که به ایران در این زمینه پرداخت خواهد شد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یعنی مشوق‌های پیشنهادی به تهران برای دستیابی به توافق در زمینة برنامة هسته‌ای‌اش از اهمیت شایانی برخوردار است.

هنوز به طور رسمی و قطعی مشوق‌های مذکور مطرح نشده‌اند. جیلان کسلر، روزنامه‌نگار مشهور «واشنگتن پست» و نویسنده زندگینامه رایس، در این هفته لیستی جزئی از این مشوق‌ها را منتشر کرد که در میان آنها موارد زیر به چشم می‌خورد. موافقت با نقش مهم و سازنده ایران در عرصه بین‌الملل، تدوین یک طرح مبنی بر گفت و گوهای همسو با ایران در موضوعات منع انتشار سلاح هسته‌ای و امنیت منطقه‌ای و برقراری آرامش در منطقه.

این موارد موضوعاتی بودند که پیش از این نیز به ایرانیان پیشنهاد می‌شد اما آمریکایی‌ها آن را از بسته‌هایی که توسط اروپا به ایران در سال ۲۰۰۶ عرضه می‌شد. حذف می‌کردند و اکنون واشنگتن آن را و حتی بهتر از آن را مطرح می‌کند. آمریکا برای بررسی تعهدات و مقاصد گسترده ایران از آمادگی کامل برخوردار است. معنای این امر کاملاً روشن و شفاف است و آن اعتراف به جایگاه ایران به عنوان یک نیروی منطقه‌ای و پذیرش مذاکره با آن به طور دایمی در مورد آینده خاورمیانه است.

از مدتها پیش این گمان می‌رفت که آمریکا بالاخره سیاست حل دیپلماتیک قضیه هسته‌ای ایران را اتخاذ خواهد کرد و گفت و گوی مستقیم با تهران در زمینه برنامه‌های گسترده‌اش را آغاز خواهد کرد. ضمن اینکه موضوعاتی شامل عراق، خلیج فارس، افغانستان، لبنان، حزب‌الله و حماس را نیز با وی مورد بررسی قرار خواهد داد. در اینجا سخن از موضوعات مهم و دارای جایگاه ویژه در نزد اسراییل است. اگر این اقدامات پررنگ تر شود، اسراییل باید اعلام همکاری کند و با سیاست جدید دوستان و هم‌پیمانانش همراه شود تا یک کرسی رسمی در سفره‌ای که مربوط به بررسی امنیت و آینده‌اش است داشته باشد. ایران خطوط قرمز خود را اعلام کرد و بر حفظ عزت و کرامت و حقوق خود به عنوان دولتی برابر با سایر دولتها در منطقه تأکید دارد. اسراییل نیز دارای حقوقی شبیه (به ایران) است از جمله دلایل این ادعا این است که اسراییل همچنان که باراک وزیر دفاع اسراییل اعلام داشته، قدرتمندترین دولت منطقه به شمار می‌آید.

منبع: سرمقاله روزنامه یدیعوت احارنوت