هیس! باکلاس ها فریاد نمی‎زنند

یک آدم متشخص، غالبا با تن صدای پایین صحبت می کند.

یک آدم متشخص، غالبا با تن صدای پایین صحبت می کند.

برخی افراد عادت کرده اند که با صدای بلند صحبت کنند.

حتی زمانی که فاصله دو نفر کم است و صدای مزاحمی هم وجود ندارد و مانعی برای شنیدن سخن طرف مقابل نیست باز هم این افراد با صدای بلند سخن می گویند.

با صدای بلند صحبت کردن در نقطه مقابل متشخص و محترم بودن است.

یک آدم متشخص اگر در فضایی قرار بگیرد که صداهای مزاحم وجود داشته باشد و نتواند صدای خود را به طرف مقابل برساند، با اشاره از او عذرخواهی و صبر می کند تا آرامش فضا برای سخن گفتن با صدای آرام فراهم شود و هیچگاه صدای خود را بالا نمی برد مگر این که ضرورتی در کار باشد.

صحبت کردن با تن صدای پایین از نشانه های متمدن بودن است و از سوی دیگر، طرف مقابل را نیز وادار می کند برای شنیدن سخن شما سکوت کند و دقت بیشتری به خرج دهد.

اگر بم بودن نیز به تن صدای پایین اضافه شود تاثیرگذارترین حالت سخن گفتن پدید می آید؛ صدای بم، مهربانی و تن صدای پایین، منطق و ادب فرد را نشان می دهد و اگر کلمات نیز متناسب و با دقت انتخاب شوند تاثیرگذاری بدون شک صورت خواهد گرفت.

البته گاهی در ارتباط با دیگران، تن صدای پایین تر از طرف مقابل، به او این پیام را انتقال می دهد که اجازه دارد از موقعیت، داشته ها و خود شما سوء استفاده کند؛ بنابراین تشخیص این که در چه موقعیت هایی باید قانون سخن گفتن با صدای تن پایین را شکست بسیار مهم است.

محمدامین تاجور

مشاور خانواده