دفاع پیامبر (ص) از تقیه عمار

عمار، یاسر، سمیه، صهیب، بلال و خباب تازه مسلمانانی بودند که زیر شکنجه شدید کفار و مشرکان بودند. یاسر و سمیه، تا آخرین دم مقاومت کردند و اولین و دومین شهدای اسلام شدند. عمار، …

عمار، یاسر، سمیه، صهیب، بلال و خباب تازه مسلمانانی بودند که زیر شکنجه شدید کفار و مشرکان بودند. یاسر و سمیه، تا آخرین دم مقاومت کردند و اولین و دومین شهدای اسلام شدند. عمار، در زیر شکنجه ها، طاقت نیاورد و آنچه مشرکان می خواستند را بر زبان آورد.

این خبر در بین مسلمانان منتشر شد. عده ای عمار را محکوم کردند و گفتند: عمار از اسلام بیرون رفته و کافر و مشرک شده است.

پیامبر اعظم (ص) که عمار را می شناخت به دفاع از او پرداخت و فرمود: چنین نیست، عمار از فرق سر تا نوک پا مملو از ایمان است و ایمان با گوشت و خونش آمیخته شده است.

پس از مدتی عمار گریه کنان خدمت پیامبر اعظم (ص) آمد. حضرت فرمود: چه شده است؟ عمار عرض کرد: یا رسول الله: بسیار بد شد، مشرکان دست از سرم برنداشتند، تا نسبت به شما جسارت کرده و از بت هایشان به نیکی یاد کردم. پیامبر اعظم (ص) اشک های عمار را پاک کرد و فرمود: اگر باز هم تو را شکنجه کردند آنچه می خواهند بر زبان آور (و جانت را نجات بده). در این هنگام آیه ۱۰۶ سوره نحل نازل شد:

کسانی که بعد از ایمان کافر شوند - به جز آنها که تحت فشار واقع شده اند در حالی که قلبشان آرام و با ایمان است - آری آنها که سینه خود را برای پذیرش کفر گشوده اند غضب خدا بر آنها است و عذاب عظیمی در انتظارشان می باشد. ۱