موارد فسخ نكاح كدامند

انحلال عقد نكاح از چند طریق امكان پذیر است, به نحوی كه بعد از طرح این مسائل , دیگر عقد ازدواج از رسمیت می افتد

- به موجب ماده ۱۱۲۰ قانون مدنی ایران، عقد دایم به فسخ یا به طلاق و عقد منقطع به پایان مدت یا بذل مدت منحل می شود، و زن و مرد از یكدیگر جدا می شوند.

- در قانون مدنی ایران تفاوت هایی میان فسخ ازدواج و طلاق وجود دارد.

در فسخ ازدواج شرایطی پیش می‌آید كه به موجب آن می‌توان عقد را باطل كرد، یعنی زن یا مرد در شرایط معینی می توانند بدون رعایت مقررات و تشریفات خاص طلاق، عقد را فسخ كنند یا بر هم زنند، اگرچه برای اثبات آن شرایط باید به دادگاه مراجعه كنند، اما طلاق مستلزم رعایت مقررات ویژه‌ای است كه انحلال عقد را دشوارتر از فسخ آن می سازد.

- حق فسخ در تمام موارد فوری است، یعنی به محض اطلاع از وضعیتی كه از موجبات فسخ است باید بلافاصله بدان مبادرت ورزید در غیر این صورت حق فسخ ساقط خواهد شد. تشخیص مدت امكان استفاده از اختیار فسخ با توجه به عرف و عادت است.

- هرگاه زن یا مرد موقع انعقاد عقد نكاح شرط كرده باشد كه طرف مقابل باید ویژگی یا صفت خاصی داشته باشد و پس از عقد، آشكار شود كه چنین ویژگی یا صفتی در او نیست، حق فسخ خواهد داشت.

- جنون هر یك از زوجین به شرط استقرار اعم از اینكه مستمر یا ادواری باشد، برای طرف مقابل موجب فسخ است.

- عیوب زیر در مرد موجب حق فسخ برای زن خواهد بود.

۱- خصاء

۲- ناتوانی جنسی و وجود مشكل در دستگاه تناسلی . اگر ناتوانی جنسی پس از عقد نیز انجام شود باز هم زن

می تواند فسخ نكاح را بخواهد.

۳- جنون مرد كه این مورد نیز حتی اگر پس از عقد بروز كند از موجبات فسخ خواهد بود.

- در موارد زیر نیز، مرد حق فسخ نكاح را دارد.

۱- قرن

۲- جذام

۳- برص

۴- افضاء

۵- زمین گیری

۶- نابینایی از دو چشم

- اگر زن یا مرد پیش از عقد به معایب مورد اشاره آگاهی داشته باشد و با علم به آن مبادرت به عقد نكاح كند، حق فسخ او ساقط می شود.

- اگر زن بعد از عقد به یكی از معایبی دچار شود كه در لحظه‌ی وقوع عقد به مرد حق فسخ می داد، حق فسخ برای مرد نخواهد بود.

- جنون و عنن در مرد، هرگاه بعد از عقدهم حادث شود، موجب حق فسخ برای زن خواهد بود.