اخترشناسی در چین باستان

تصور بر این است که نخستین بار چینی ها ستاره ها را در گردهمایی رده بندی کردند که صورت های فلکی نامیده می شوند. البته نجوم در چین باستان به صورت یک موضوع مشخص مطرح نبود، بلکه براساس …

تصور بر این است که نخستین بار چینی ها ستاره ها را در گردهمایی رده بندی کردند که صورت های فلکی نامیده می شوند. البته نجوم در چین باستان به صورت یک موضوع مشخص مطرح نبود، بلکه براساس دو سنت عمل می شد: نخست با عنوان لیفا (مربوط به روشهای تقویمی ) که در آن به حرکت و نظم تکرار پدیده های نجومی توجه می کردند و محاسبات نجومی ریاضی مورد توجه بود. چینی ها حتی پیش از ۱۴۰۰ ق. م نیز تقویم داشتند. در سنت دوم با عنوان تیانون، به پدیده های نجومی زودگذر و غیر قابل پیش بینی توجه میکردند. در جهت این سنت، منجمان چینی دنباله دارهای تناوبی استفاده می کنند. درباره ارتباط و تاثیر نجوم چینی و نجوم دوره اسلامی در قلمرو ایرانی اطلاع جامع و دقیقی در دست نیست و بررسی این موضوع به پژوهش گسترده و دقیق نیاز دارد. براساس اندک شواهد باقی مانده در زمان حکمرانی مغولان بر ایران، به ویژه زمان حکومت هلاکو، در جریان فعالیت های رصدخانه مراغه ارتباطاتی میان منجمان مسلمان و چینی برقرار شده بود.

برگرفته از کتاب تاریخ نجوم در ایران