وقتی بهار خانواده رنگ پاییز می گیرد

تلویزیون را خاموش می کند, این روزها همه از خانواده صحبت می کنند, همان چیزی که او دیگر ندارد و حالا مجبور است در چهار دیواری تنهایی خود به صداهایی گوش دهد که خاطرات تلخ گذشته را برایش زنده می کنند, خاطرات روزهای از دست رفته, روزهایی که اگر می خواست می توانست آنها را برای خودش نگاه دارد اما

همیشه خیلی زودتر از آنچه فکرش را بکنی اتفاق می افتد، روزی که اولین بار کت و شلوار نویی به تن کرد و به عزم خواستگاری از خانه بیرون آمد، دلش چند صد متر جلوتر از خودش می دوید، می خواست پر در بیاورد و هر چه زودتر به مقصد برسد، همین عجله باعث شده بود تا مادر و خاله اش او را دست بیاندازند، بالاخره رسیدند، همه چیز به خوبی و خوشی تمام شد، کسی مخالف نبود، او با کسی که دوستش داشت سر سفره عقد نشست و پیمان زناشویی بست، تشکیل خانواده داد و حالا...

تعطیلی شرکت آغاز بدبختی ها ، بی کاری ، گوشه کنایه های دیگران و ... درد دیگری را هم به دردهایش اضافه کرد، اولین بار که با چند نفر نشست تا به اصطلاح دودی بگیرد و غصه های زندگی را فراموش کند، چنین عاقبتی را برای خودش متصور نبود، هر روز می گذشت و او بیشتر از قبل به این دود لعنتی عادت کرده بود، حالا دیگر کمتر دنبال کار می گشت و اصلا برایش مهم نبود که همسرش ، کسی که بیشتر از جانش دوستش داشت، مجبور است برای گذران زندگی خود و فرزندش کارگر خانه های مردم شود. و بالاخره یک روز همه چیز تمام شد، همسرش دیگر نتوانست اعتیاد و بیکاری او را تحمل کند، او را تنها گذاشت و با بچه اش رفت ، برای همیشه رفت.

زندگی هایی که زود از هم می پاشد

همیشه پیش از آن که فکر کنی اتفاق می افتد و متاسفانه این روزها بیشتر از همیشه ، طلاق ، فروپاشی یک زندگی ، ناامن شدن کانون یک خانواده و این بار صورت مساله پاک کردنی نیست. به دیوار سرد دادگاه تکیه داده و گذشته اش را در ذهن مرور می کند، گذشته ای که زیاد هم دور نیست، ۹ ماه پیش برای آغاز زندگی مشترکش آرزوها داشت و حالا بعد از ۹ ماه آمده تا پرونده این زندگی مشترک را برای همیشه ببندد. امثال او کم نیستند، این روزها راهروهای دادگاه خانواده پر از آدم هایی است که تجربه چند ماه زندگی مشترک آن ها را به اینجا کشانده است.متاسفانه افزایش آمار طلاق را نمی شود منکر شد، آماری که رو به افزایش است و متاسفانه در بیشتر موارد در حالی صورت می گیرد که بیشتر از چند ماه تا یک سال از زندگی مشترک زوج نمی گذرد.دلایل زیادی می تواند عامل سست شدن بنیان خانواده هایی باشد که اکثرا نوپا هستند، از جمله این عوامل می توان به ازدواج های بدون شناخت ، عدم آشنایی زوج جوان با مشکلات زندگی ، رویا گونه فکر کردن و ... اشاره کرد.

حفظ خانواده با تقویت روحیه واقع بینی

یک کارشناس مشاوره در این باره می گوید: متاسفانه سست شدن بنیان خانواده در حال حاضر دیگر امری طبیعی و عادی شده است و هر کسی با به وجود آمدن یک مشکل در زندگی زناشویی خود اولین راه حل را طلاق می بیند، این در حالی است که در سال های نه چندان دور همیشه راه حل آخر طلاق بوده است. طاهره مهرور در این رابطه می افزاید: عدم شناخت شاید یکی از عوامل روانی میل به طلاق بعد از چند ماه زندگی مشترک است، این عادت که جوانان ما از زندگی زناشویی برای خود قصری از رویا می سازند و بعد از ازدواج هم توقع زندگی در این قصر رویایی را دارند یکی از مهم ترین عواملی است که باعث می شود تا آن ها بعد از چند ماه زندگی و رو به رو شدن با واقعیات آن توان تحمل را از دست می دهند و می خواهند خودشان را از این مخمصه خلاص کنند. وی تصریح می کند: وجود مشکلات شخصیتی در افراد نیز باعث بروز درگیری ها در محیط خانواده می شود ، متاسفانه شرایط بد اقتصادی و شغلی یکی از دلایل عمده بروز مشکلات شخصیتی در فرد است، فردی که زندگی تازه ای را شروع کرده توقعاتی از خود و شریک زندگی اش دارد که در صورت عدم توانایی برای برآورده کردن این توقعات متاسفانه درگیری های خانوادگی شکل می گیرد. مهرور تقویت روحیه واقع بینی را یکی از مهمترین عوامل رفع مشکلات خانوادگی به خصوص در زندگی های نوپا می داند و می گوید: خانواده ها باید تلاش کنند تا دختر و پسر جوانشان با واقعیت های زندگی آشنا شوند، این که ما سعی کنیم توقعات فرزند خود را از زندگی بالا ببریم به او کمک نکرده ایم بلکه ناخواسته ضربه های وحشتناکی را به پایه های زندگی جدیدش وارد می آوریم. وی دیگر عوامل از هم پاشیدگی خانواده ها را عدم اشتغال دانسته و خاطر نشان می کند: متاسفانه امروز یکی از بزرگترین مشکلاتی که باعث بروز مشکلات خانوادگی می شود عدم اشتغال است ، سرپرست خانواده به این دلیل که نمی تواند کار مناسبی پیدا کند و یا این که از امنیت شغلی مناسبی برخوردار نیست نمی تواند به درستی نیازهای عاطفی خانواده خود را برآورده کند، همین امر یک شکاف عاطفی بزرگی را بین زن و شوهر ایجاد کرده و خود باعث بسیاری از مشکلات می شود.

بیش از ۱۰ میلیون نفر با اعتیاد درگیرند

اما طبق آمارهایی که سازمان بهزیستی کشور در هفته خانواده اعلام کرده است، عامل ۵۰ درصد طلاق ها اعتیاد است، این در حالی است که ستاد مبارزه با مواد مخدر ناجا اعلام می کند که ما بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار معتاد نداریم ، حال اگر همین آمار را هم بخواهیم در نظر بگیریم و آن را یک آمار دقیق کارشناسی بدانیم همین تعداد هم می تواند بیش از ۱۰ میلیون نفر از افراد جامعه را درگیر کند. فرد معتاد به تنهایی در آمار اعتیاد قرار می گیرد اما او می تواند به طور متوسط ۴ نفر دیگر را هم با مشکل خود دست به گریبان کرده باعث به وجود آمدن آسیب های اجتماعی دیگری نیز شود. یک روانشناس در این باره می گوید: متاسفانه کسانی که اقدام به انتشار آمار معتادان می کنند و بر سر چند نفر بیشتر و کمتر به بحث و جدل با یکدیگر می پردازند اصل زندگی دسته جمعی را فراموش کرده اند.وی می افزاید: فرد معتاد به تنهایی در یک کوهستان زندگی نمی کند، هر فرد معتاد خانواده ای دارد که خواه و ناخواه با مساله اعتیاد او درگیر می شوند، اعتیاد تنها به فرد آسیب نمی رساند بلکه با مشکلاتی که ایجاد می کند اثرات جبران ناپذیری بر جامعه می گذارد. پروانه یعقوبی خاطر نشان می کند، اگر در حال حاضر ما در جامعه خود یک میلیون معتاد داریم در عوض ۵ میلیون نفر درگیر با اعتیاد داریم، اگر متوسط هر خانواده ایرانی را ۴ نفر هم در نظر بگیریم این آمار خیلی دور از ذهن نیست، در حال حاضر بیشترین دلیل طلاق ها اعتیاد یکی از طرفین است که در ۹۰ درصد موارد این مرد است که دچار اعتیاد شده و دیگر نمی تواند نیازهای اولیه خانواده اش را برآورده کند. اما سازمان بهزیستی اعلام کرده است که سالانه سه میلیون نفر تحت پوشش طرح پیشگیری از اعتیاد قرار می گیرند، حال اگر این آمار را با جمعیت کشور بسنجیم نتیجه خوبی برای ما نخواهد داشت، سالانه ۳ میلیون نفر در برابر ۷۰ میلیون نفر، در واقع این طرح پیشگیری بیش از ۲۳ سال طول می کشد و کسانی که در نوبت های آخر این طرح قرار دارند، هیچ تضمینی برای سلامتی اشان وجود نداردمتاسفانه ما هنوز نتوانسته ایم برای حفظ کانون خانواده هم که شده، طرحی را به مرحله اجرا بگذاریم که افراد را از روی آوردن به اعتیاد باز دارد. نباید از یاد ببریم که عوامل زیادی سلامت خانواده را تهدید می کند و باعث فروپاشی آن می شود ، اعتیاد یکی از این عوامل و مهمترین آن است اما فقر ، بی سرپرستی ، بیکاری ، آسیب های اجتماعی مختلف نیز از دیگر فاکتورهای تهدید کننده سلامت خانواده است.

روزی که نباید از یاد ببریم

خانواده تنها به یک روز سمبلیک خلاصه نمی شود، خانواده به عنوان اصلی ترین رکن هر جامعه از ارزش بالایی برخوردار است و همه باید در حفظ کیان آن کوشش کنند، خانواده می تواند باعث پیشرفت یا پسرفت یک جامعه شود، این روز را نباید فراموش کنیم و هر روز باید به روز خانواده فکر کنیم.از یاد نبریم هر کانون خانواده ای که از هم می پاشد ، ضربه ای بر پیکر جامعه فرود می آید، طلاق آغاز بزهکاری ها و آسیب های اجتماعی است.