یکشنبه, ۱۰ تیر, ۱۴۰۳ / 30 June, 2024
باید نیرومند شویم وگرنه می بازیم!
![باید نیرومند شویم وگرنه می بازیم!](/web/imgs/16/121/n5j4i1.jpeg)
این روزها «دوحه» پركارترین روزهای تاریخ خود را می گذراند چون میزبان ورزشكاران بزرگترین قاره دنیاست. بازی های آسیایی برای پانزدهمین مرتبه انجام می شود و مردان و زنان پهناورترین خشكی جهان، نیرومندترین نمایندگان خویش را برای مبارزه به قطر گسیل داشته اند.
اما، این تمامی واقعیت نیست وكسب اعتبار در چنین آوردگاهی، بعضی از كشورها را بر آن داشته تا از ابزارهای غیرمعمول برای شكار مدال ها استفاده كنند. اگر پیش از این«دوپینگ»راهگشای متقلبان بود، اینك تشكیل لابی هایی باعث شده تا در مواردی سلامت مسابقات زیر سوال برود!
بسیاری از شما نبرد «مهدی بی باك» با حریف قطری او را دیدید مسابقه ای عجیب كه به ندرت در جریان رقابت های بین المللی نظیر آن را مشاهده كرده ایم. البته اینگونه
حق كشی ها در ورزش دنیا بی سابقه نیست.
برای نمونه؛ المپیك ۱۹۷۶ مونترال و نیمه نهایی وزن ۷۴ كیلوگرم كشتی آزاد را مرور نمی كنیم. جایی كه «منصور برزگر» یك امریكایی مقابل هم ایستاده بودند.
برزگر از حریف خود سر بود و امتیازات بیشتری كسب كرد ولی در جریان كشتی مصدوم شد و ۲ اخطار گرفت. در آن زمان هر كشتی گیری كه سه اخطار می گرفت بازنده محسوب می شد و برزگر به دلیل مصدومیت دیگر تحرك نداشت و دست اندركاران برای اینكه داور وقت كافی برای دادن اخطار سوم به او را داشته باشد ساعت را برای چند ثانیه از كار انداختند البته این ترفند هم به كارشان نیامد و كشتی گیر ما راهی فینال شد.
قصد نگارنده از میان این خاطره تاریخی و قراردادن آن در كنار اتفاقی كه برای «بی باك» و جاسم و امیری افتاد، سوق دادن اذهان مسوولان ورزش ایران به سوی این واقعیت است كه باید به دنبال فتح كرسی های اداری ورزش دنیا و آسیا هم بود!
امروزه دیگر نتایج فقط در میدان مسابقات معین نمی شود. ورزش تبدیل به تجارت، سیاست و ... شده است، بنابراین، نباید تعجب كرد اگر تجار و سیاستمداران نیز وارد این گود شوند. البته شعارهایی مبنی بر لزوم جدایی ورزش از سیاست و دور ماندن فدراسیون ها از دولت ها شنیده می شود كه شنیدن آنها درحد شعاری زیبا برای رفع یكنواختی زندگی بد نیست ولی، باید بدانیم اینگونه حرف ها یا پایه و اساس درستی ندارد و یا اینكه در خصوص همه رشته ها و تمامی فدراسیون ها قابل اجرا نیست (لااقل در حال حاضر)!
آنچه مسلم است؛ نمی توانیم به خاطر وجود بی عدالتی های موردی، از ورزش دنیا دور شویم بنابراین چاره ای نداریم جز تقویت خود در بخش اداری ورزش!
برای رسیدن به این هدف نیازمند همراهی كشورهای دیگر هستیم به همین خاطر چاره ای نیست جز ایجاد ارتباط با بخش بی طرف جامعه جهانی ورزش.
در این خصوص گفتنی فراوان است اما، متاسفانه ستون یادداشت آنقدر فراخ نیست كه ظرفیت جا دادن كل موضوع را در یك شماره داشته باشد. پس، به رغم میل باطنی، نتیجه گیری را به شماره های دیگر وا می نهم. ان شاء الله چهارشنبه آینده راهكارهای پیشنهادی برای رسیدن به صندلی های آسیایی و جهانی را در حد بضاعت ارایه می كنیم.
سیدمهدی میری
![](/imgs/no-img-200.png)
![](/imgs/no-img-200.png)
انتخابات انتخابات ریاست جمهوری سعید جلیلی مسعود پزشکیان انتخابات ریاست جمهوری 1403 ایران انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ انتخابات 1403 ریاست جمهوری ستاد انتخابات کشور قالیباف
هواشناسی تهران فضای مجازی قتل آموزش و پرورش طلاق پلیس بارش باران سازمان هواشناسی سیل سلامت قوه قضاییه
بانک مرکزی بازنشستگان قیمت خودرو قیمت طلا قیمت دلار حقوق بازنشستگان خودرو بازار خودرو بورس دولت سیزدهم دلار قیمت سکه
تلویزیون کتاب پردیس احمدیه رسانه ملی سینمای ایران سینما سید ابراهیم رئیسی رامبد جوان تئاتر فیلم سریال هنرمندان
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه جو بایدن روسیه فلسطین دونالد ترامپ جنگ غزه ترامپ ترکیه چین انتخابات آمریکا
یورو 2024 پرسپولیس فوتبال استقلال باشگاه پرسپولیس علیرضا بیرانوند بازی لیگ برتر آلمان تیم ملی فوتبال ایران باشگاه استقلال جواد نکونام
اینترنت عیسی زارع پور نمایشگاه الکامپ هوش مصنوعی وزیر ارتباطات فناوری فیبر نوری گوگل فیبرنوری مایکروسافت ایرانسل سامسونگ
پوست حافظه سکته مغزی فشار خون ویتامین بارداری ریزش مو