از این پرده برتر سخنگاه نیست

حکیم فردوسی در شاهنامه از یگانه عالم هستی با واژه های متنوعی نام برده و ما را به سپاس از وی فراخوانده است

همه شاعران و گویندگان یکتا پرست و خدا باور در وصف و منقبت دانای یگانه عالم هستی ، اشعاری سروده و یا در شعر و نوشته خود از دانای دو کون و گرداننده جهان هستی بارها نام برده اند . حکیم فردوسی سخن سرای بزرگ زبان پارسی ، در شاهنامه و نامورنامه خود بارها به نام یگانه هستی اشاره نموده و شنودگان و خوانندگان را به طاعت و سپاس دعوت کرده است .

حکیم فردوسی در اشعار خود ، آفریننده جهان هستی ، دانای عالم وجود و داننده اسرار ازل را با کلمات و نامهای متنوعی مانند؛ آفریننده ، ایزد ، پروردگار ، جهان آفرین ، جهان داور ، جهاندار ، خدا ، خداوند ، حکیم ، دانا ، دادار ، دادگر ، داور ، دارنده ، کردگار ، گیهان خدیو و یزدان نامیده است. به نظر میرسد شاعران دیگر ، از واژگان متفاوت همانند فردوسی برای نامیدن خدواند ، کمتر استفاده کرده اند و کاربرد واژگان متنوع ، حالت ویژه ای در شعر حکیم فردوسی دارد . حکیم طوس در اشعار شاهنامه ، از میان واژه پیش گفته ، واژه های «خداوند » ، « یزدان » و « کردگار » را بیشتر از کلمات دیگر تکرار کرده است .

عنوان	فایل
از این پرده برتر سخنگاه نیست	application/pdf article.pdf 212 KB	دانلود

حجت الله مهریاری