۲۷ دسامبر ۲۰۰۴ ـ توصیه های دسامبر سال ۲۰۰۴ اتحادیه های مطبوعاتی به روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی که خودرا با شرایط قرن ۲۱ هماهنگ سازند

متن توصیه های ۲۷ دسامبر سال ۲۰۰۴ فدراسیون اتحادیه های مطبوعاتی کشورهای صنعتی که به تایید استادان آموزش روزنامه نگاری هم رسیده بود از این قرار است:
۱ ـ بیش از پیش خود را با شرایط …

متن توصیه های ۲۷ دسامبر سال ۲۰۰۴ فدراسیون اتحادیه های مطبوعاتی کشورهای صنعتی که به تایید استادان آموزش روزنامه نگاری هم رسیده بود از این قرار است:

۱ ـ بیش از پیش خود را با شرایط مخاطبان قرن ۲۱ تطبیق دهید و وقت کم، سلیقه و خواست این مخاطبان را که در نظر سنجی های «فوکس گروپ» و مصاحبه های خانه به خانه و میز گردها به دست آمده است به اجرا بگذارید؛ ازجمله به کوتاه نویسی مطالب، ساده نگاری، کاهش مطالب کم خواننده و قرن نوزدهمی، افزایش ستون های ثابت تحلیل توسط کارشناسان معروف، توجه به «نظر» به همان اندازه «خبر»، افزودن بر مطالب معروف به «آموزش عمومی» و مورد توجهو خواست مخاطبان، تماس لاینقطع با مخاطبان و کسب نظر آنان نسبت به محتوا توسط «دبیر عمومی = پابلیک ادیتور» هر روزنامه، توجه بیش از پیش به عکس و کاریکاتور و ....

۲ ـ از میزان نقل خبر از خبرگزاری ها بکاهید، بر میزان تولید اطاق خبر خود بیافزایید تا مشابهت روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی با یکدیگر به حد اقل برسد و بر موارد اعزام خبرنگار خود به محل وقوع رویدادهای مهم (حتی نقاط دور دست و کشورهای دیگر) اضافه کنید، نظر مردم را درباره تصمیمات دولتی (قوای سه گانه) و حوادت و تحولات روز بپرسید و منعکس کنید، میز اینوستیگیتیو اطاق خبر خودرا رونق بخشید، هر روز شمار بیشتری خبر اختصاصی داشته باشید و ....

۳ ـ برای رقابت با آنلاین ها و وبلاگها، در جذب روزنامه نگار و مقاله نویس حرفه ای (ماهر، بی طرف، شناخته شده در جامعه و نداشتن مشغله و راه دیگر برای کسب درآمد) تلاش کنید و بر میزان دستمزد و حق التحریرها بیافزایید.

۴ ـ برای وصول به هدف های بند ۳ این توصیه نامه، شرایط ارتقاء از خبرگیری به خبرنگاری و از خبرنگاری به دبیری را سخت تر و میزان توقف در هر رده را افزایش داده و اطاق خبر را اصطلاحا تجربه گراتر کنید.

گزارش های مربوط به ادامه زیاندهی روزنامه ها و کاهش مخاطبان آنها و همچنین شبکه های تلویزیونی در دسامبر ۲۰۰۸، نشان داد که درصد کمی از توصیه های عمومی دسامبر سال ۲۰۰۴ به اجرا گذارده شده است و رسانه های چاپی و صوت و تصویری هنوز نتوانسته اند که خودرا با خواست های مخاطبان قرن ۲۱ مطابقت دهند.