صدا, دوربین, حادثه

«حادثه برای بازیگر مشهور» این تیتر به قول رسانه ای ها «بفروش» است تیتری که شاید عام و خاص را وسوسه کند برای پیگیری خبر, اما این تیتر برای صاحب اتفاق فاجعه است

«حادثه برای بازیگر مشهور». این تیتر به قول رسانه‌ای‌ها «بفروش» است. تیتری که شاید عام و خاص را وسوسه کند برای پیگیری خبر، اما این تیتر برای صاحب اتفاق فاجعه است.

تصادف، جراحت های وارد شده و حتی مرگ کابوسی است که در پشت این تیترها پنهان شده است، اما رسانه آن را نمی بیند و کارش هم شاید این نباشد. اما تلخِ ماجرا این است که این تیترها می تواند ستاره ای را از عرش به فرش برساند. بازیگری که به دلیل حادثه ای زمینگیر شده است، فیلمبرداری که دست و پاهایش قطع شده است و صدابرداری که به تخت چسبیده شده است. همه به این دلیل که در وادی سینما حادثه به او خبر نداده است. حالا ارگان ها و نهادها و صنف های حامی باید وارد شوند، روزهای اول قصه کاملا متفاوت است. سینماگران حمایت ها را می بینند و می خوانند و دلگرم می شوند اما ضربه نهایی وقتی است که موعد همه آن وعده و وعید ها در رسانه هایی که تیتر می زنند «حادثه برای بازیگر مشهور»، به سر می رسد و به قول معروف علی می ماند و حوضش. همین چند روز پیش بود که خبر حادثه ای برای گوهر خیراندیش به خروجی رسانه ها آمد و چالش پرسابقه ایمنی در سینمای ایران را دوباره بر سر زبان ها انداخت. تصادف گوهر خیراندیش سر صحنه فیلمبرداری اولین حادثه در نوع خودش نبود و این طور که از قرائن برمی آید آخرین هم نخواهد بود. فارغ از پیشگیری های پیشینی آنچه در این میان اهمیت دارد حمایت های بعد از حادثه از هنرمندان حادثه دیده است.

اولین راه برای التیام دردهای آسیب دیدگان بیمه است. وقتی چند سال پیش، بحث هایی در مورد «بیمه هنرمندان» در رسانه های مختلف شنیده شد کسی امیدی به سرانجامش نداشت، اما حالا چند سالی است که هنرمندان و البته اهالی رسانه زیر پوشش چتری به نام بیمه قرار گرفته اند.

ماجرای بیمه هنرمندان البته به اینجا ختم نشد و انگار پیشانی نوشت پیچیده ای داشت، همین چند هفته پیش بود که یک خبر، همه هنرمندان اهالی رسانه را شوکّه کرد؛ خبری که از قطع بیمه هنرمندان حکایت داشت . البته این خبر خیلی زود و با واکنش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و بعضی مسئولان دیگر مواجه شد.

مدیرعامل صندوق حمایت از نویسندگان، روزنامه نگاران و هنرمندان از قطع خدمات بیمه ای سازمان تامین اجتماعی به بیش از ۶۰ هزار خانوار عضو این صندوق به دلیل بدهی این صندوق به تامین اجتماعی خبر داد. مهدی شجاهی همین مهر گذشته دلیل این تصمیم را کسر بودجه شدید دو ساله اخیر صندوق حمایت از نویسندگان، روزنامه نگاران و هنرمندان کشور عنوان کرده و به خبرگزاری مهر گفته بود این صندوق مبالغی را به سازمان تامین اجتماعی بدهکار شده که باعث شده است این سازمان از چندی قبل بدون اطلاع به این صندوق به کارگزاری های خود اعلام کند که از ارائه هر نوع خدمات بیمه ای به بیمه شدگان این صندوق خودداری کند.

اما سوالی که پاسخ علی جنتی را هم همراه داشت این بود که چرا بیمه هنرمندان تبدیل به قانون نمی شود تا این مشکلات گریبان خانواده های هنرمندان را نگیرد. وزیر ارشاد هم در پاسخ عنوان کرد نیازی نیست ردیف جداگانه ای به این امر اختصاص یابد، از کمک هایی که وزارت ارشاد می تواند داشته باشد می توان بخشی را به این امر اختصاص داد، اما متاسفانه در حال حاضر صندوق هنرمندان رقم بالایی به سازمان تامین اجتماعی بدهی دارد و لذا این اواخر آنها به فکر قطع خدمات افتاده بودند، اما با اقدامات صورت گرفته به ادامه روند امیدواریم تا بدهی ها پرداخت شود، اما در اعتبارات سال آینده باید رقم بیشتری را به این صندوق اختصاص دهیم.

● فقط آثار هنرمند دیده می شود

علی معلم، تهیه کننده سینمای ایران با اشاره به مشکل جدید پیش آمده در حوزه سینما و روزنامه نگاران و قطع بیمه تامین اجتماعی آنها می گوید: علت اصلی به نظر می رسد فقط کم حواسی و کم دقتی دولت به امر بیمه است در حالی که یک صندوق مشخص وجود دارد و باید سر زمان مشخص پول بیمه به حساب واریز می شده، اما این کار صورت نگرفته است.

وی ادامه می دهد: به نظر می رسد برای بسیاری از مسئولان آخرین مسأله، بیمه هنرمندان است و انگار برای ارشاد فقط آثار هنرمندان مهم است و خود فرد هنرمند اهمیتی ندارد به همین دلیل بیمه تامین اجتماعی وی نیز اهمیتی ندارد.

معلم با اشاره به این که هزینه بیمه به صورت کلان برای همه هنرمندان زیاد است، اما نه آنقدر که نتوان آن را پرداخت، می گوید: اگر دولت فقط چند جشنواره که طی سال ها برگزار می کند و هیچ سودی ندارد ، حذف کند، می تواند هزینه بیمه را بدهد و مشکل را حل کند.

● نهادهای صنفی پیشروتر از دولت

نهادهای صنفی این بار دلگرم تر از دولت وارد گود شدند. به عنوان مثال برخی صنف های سینمایی اقدام به بیمه اعضای خود کردند تا دود مشکلات دولت به چشم هنرمندان نرود. یکی از آنها اتحادیه تهیه کنندگان بود. مرتضی شایسته همین دو ماه پیش عنوان کرد بیمه طلایی برای اهالی سینما اتفاق مثبتی بود که بعد از ۲۰ سال به بار نشست. حالا تهیه کنندگان و عموم سینماگران و خانواده هایشان می توانند از خدمات این بیمه استفاده کنند. این بیمه در بسیاری از موارد هیچ سقفی ندارد تمامی خدمات درمانی، آزمایش ها، جراحی و... را شامل می شود.

میثم اسماعیلی