عبودیت با ساز و کار اقتصادی

روزی پیامبر اعظم(ص) با اصحاب خویش نشسته بود. صبح زود، جوانی نیرومند از مقابل ایشان گذشت و به مغازه خویش وارد شد.
اصحاب گفتند: افسوس! چقدر خوب بود اگر این سحرخیزی در راه دین می بود. …

روزی پیامبر اعظم(ص) با اصحاب خویش نشسته بود. صبح زود، جوانی نیرومند از مقابل ایشان گذشت و به مغازه خویش وارد شد.

اصحاب گفتند: افسوس! چقدر خوب بود اگر این سحرخیزی در راه دین می بود. رسول خدا فرمود: گفتن چنین سخنی روا نیست؛ زیرا اگر برای آن می رود که خود را از آفریدگان بی نیاز سازد، یا پدر و مادر و فرزند و اهل و عیال خویش را اداره کند در راه خدای تعالی است و اگر برای تفاخر و زیاده طلبی چنین می کند، در راه شیطان است.

پیامبر اعظم(ص) فرمود: هرکه در دنیا مال حلال بطلبد تا از مردم بی نیاز شود، یا به همسایه و خویشاوندان احسان نماید، در روز قیامت با صورتی درخشان چون ماه شب چهارده ظاهر می شود. و باز حضرت فرمود: بازرگانان راست گوی، در قیامت با صدیقان و شهیدان برمی خیزند. (۱)

۱) محمد غزالی، کیمیای سعادت، ص۲۵۶