به صورت تیمی عمل کنیم یا نه؟

● مدیران بخوانند
در زندگی حرفه ای و کاری همینطور در گروههای مذهبی یا محلی افراد علاقه به تشکیل یک تیم دارند تا بر روی یک پروژه یا هدف خاص کار کنند. اما آیا همه کارها به صورت تیمی …

مدیران بخوانند

در زندگی حرفه ای و کاری همینطور در گروههای مذهبی یا محلی افراد علاقه به تشکیل یک تیم دارند تا بر روی یک پروژه یا هدف خاص کار کنند. اما آیا همه کارها به صورت تیمی بهتر انجام می گیرند یا کارهایی هستند که اگر آنها را شخصاً انجام دهیم بهتر است.

هر کسی می داند که یک تیم کاری چیز خوبی است. مدیران علاقه به تشکیل تیم دارند. و همه ما ارزش و هدف یک تیم را می دانیم:

شعار معروف «همه ما از تک تک ما باهوش تریم» یا عبارت دیگر ۳=۱+۱ در یک تیم کاری قابل انجام است را حتماً شنیده اید. ما مسلمانها عقیده داریم دست خدا با جماعت است و ....

همه این عبارات نشان از این دارد که چقدر به یک تیم کاری سازنده عقیده داریم. و برای این عقاید هم توجیهات فراوان داریم. اما بعضی مواقع پیش می آید که در یک فعالیت مذهبی یا شغلی و ... کارها به صورت فردی بهتر پیش می رود. یعنی مواردی وجود دارد که انجام امور به صورت فردی بهتر انجام می گیرد. برای بررسی بیشتر ابتدا به توضیح انواع تیم های موجود می پردازیم.

دو گونه پایه برای تیم ها

برای سهولت بحث ابتدا همه تیمها را به دو گروه پایه تقسیم می کنیم: تیم های بسکتبالی و تیم های دو و میدانی.

تیم های بسکتبالی

تیم های بسکتبالی (می توانستیم آن را تیم های فوتبالی، والیبالی و ... هم بنامیم.) تیم هایی هستند که ماهیت آنها ایجاب می کند هر کسی به عنوان واحد به وظیفه خود عمل کند. در تیم های بسکتبال یا تیم هایی از این قبیل بازیکنان به یکدیگر وابسته اند در هر لحظه از مسابقه، برای رسیدن به موفقیت باید کل تیم با نظم و هارمونی نسبت به هم عمل کنند.

نقش هر بازیکن با موقعیتی که برای او در نظر گرفته شده است تعیین می شود. که البته این موقعیت با توجه با توانایی های ذاتی بازیکن و مهارت های او تعیین می شود. هر چند در حین بازی ممکن است شرایطی پیش آید که یک بازیکن نقش دیگری را هم به عهده گیرد. و در یک تیم خوب از این نوع بازیکنان انعطاف پذیری لازم را برای ایفای نقش دیگران دارند. زیرا آنها می دانند بدون کار کردن با یکدیگر به هدف خود یعنی پیروزی نمی رسند. ماهیت مسابقه یا فعالیت است که انعطاف وابستگی بین اعضای تیم را تحمیل می کند.

تیم های دو و میدانی

در مقابل تیم های دو و میدانی هستند که به جز چند رشته محدود شرکت کنندگان به طور مستقل عمل می کنند.

کار پرتاب کننده نیزه با کار یک دونده کاملاً غیر مرتبط هستند و به یکدیگر بستگی ندارند. یا یک پرنده ارتفاع کاری با دونده دو استقامت ندارد. به عبارت دیگر اگر دونده ما خوب یا بد عمل کند تأثیری روی عملکرد پرنده ارتفاع ندارد. ولی در پایان رقابتها اگر امتیازات و مدالها به اندازه کافی خوب باشند این تیم برده است. این گونه تیم ها در شرایطی موفق هستند که هر کدام به تنهایی بتوانند کار خود را به تنهایی به درستی انجام دهند ولی همه آنها یک هدف مشترک دارند و آن بردن تیم است.

آنها می توانند احساس تعلق به تیم داشته باشند. و می توانند به عضویت در این گروه افتخار کنند. آنها می دانند که می توانند بیش از این موفق باشند اگر هر کس به تنهایی بیشتر سعی کند و موفق تر باشد.

می توانند یک هدف مشترک داشته باشند. اما اساس رابطه آنها نمی توانند مانند یک تیم بسکتبالی باشد.

این حرف ها چه معنایی دارند.

در سازمانها احتمالاً هر دو نوع تیم مورد بحث در بالا وجود دارد. ما تیم هایی داریم که عملکرد هر یک از آنها در عملکرد دیگری وابسته است به طوریکه عملکرد یک فرد مستقیماً بر عملکرد دیگری در همان سیستم تأثیر می گذارد. به طوریکه کارها و افراد به شدت به یکدیگر وابسته اند.

ما همچنین تیم هایی داریم که مانند تیم های دو و میدانی عمل می کنند. در این حالت افراد به سمت یک هدف و مأموریت مشترک پیش می روند. اما اعمال آنها به آن شدت تیم های بسکتبالی به یکدیگر وابسته نیست.

اما تجربه نشان داده است که ما تمایل داریم همه تیم ها را از نوع بسکتبالی بدانیم.

اما چه باید کرد؟

اگر شما رهبر یک گروه یا تیم یا فقط عضوی از آن هستید باید بتوانید این تفاوت را تشخیص دهید. مشخص کنیم تیم شما (یا تیمی که در آینده تشکیل خواهید داد) چه نوع تیمی است.

هر گاه مشخص شد که تیم شما چه نوع تیمی است آنگاه می توانید انتظارات از هر شخص و وظایف او و خود را تعیین کنید. شما می توانید برنامه های مناسب آموزشی برای ساخت و توسعه تیم طرح ریزی کنید.

دانستن اینکه چه نوع تیم یا گروهی هستید اولین قدم برای کمک به افراد برای ساختن یک تیم موفق است.

اما شاید در عمل اینگونه نباشد شاید به تیم احتیاجی نباشد شاید تیم شما مخلوطی از این دو نوع تیم باشد نظر شما چیست؟