آداب معرفی یک پزشک متشخص

قوانین جامع تبلیغات پزشکان در یکی از ایالات آمریکا

هسته ارتباط بیمار و پزشک، برپایه احساس صداقت است. بیمار وقتی به پزشک خود اعتماد می‌کند که دانش و توانایی‌های واقعی وی را شناخته باشد و هرگونه نقص و فریب در این میان، دیوار بی‌اعتمادی بلندی را میان آنها به وجود می‌آورد. از سویی پزشک ممکن است با ادعاهای فریبنده، بیمار را از مسیر درست انتخاب درمان منحرف کرده و ضررهای جبران‌ناپذیری را به وی وارد سازد. از این رو، لزوم تدوین قوانین استاندارد خاص در این میان ضروری به نظر می‌رسد که تخطی از آنها جایز نباشد.

یک پزشک محدودیتی برای ارایه توانایی‌های خود از طریق اینترنت یا پست الکترونیک، دفترچه‌های تلفن، مجلات، روزنامه‌ها، پست مستقیم، مجلات در هواپیماها، بیلبوردها، معرفی ویدئویی و سایر امکاناتی که در دسترس عموم هست، ندارد. به علاوه، تبلیغات در رسانه‌هایی که اغلب در کارهای روزانه استفاده می‌شوند، مانند سربرگ‌ها، نامه‌های پستی، کارت‌های تجارتی، فرم‌های رسمی، کارت‌های ویزیت، بروشورها و پمفلت‌ها نیز صورت می‌گیرد. رادیو و تلویزیون هم با انجام مصاحبه و پیام‌های صوتی تلفن در این زمینه کمک شایانی می‌کنند، اما آنچه در همه این موارد مهم است، صداقت در بیان درست واقعیت است و نه چیز دیگر. در ادامه به بعضی قوانین موجود در آمریکا (ایالت می‌سی‌سی‌پی) اشاره می‌شود.

● قوانین ایالت می‌سی‌سی‌پی

مواردی که یک پزشک می‌تواند درباره آنها به تبلیغ و آگهی اقدام کند، شامل زمینه تحصیلی یا تخصص او، هزینه خدماتی که ارایه می کند (شامل خدمات تخصصی)، اعتبارات در دسترس یا دیگر شرایط پرداخت و هرگونه اطلاعات غیرفریبنده دیگر است.

یک پزشک می‌تواند خود را از طریق هر شکلی از آگهی برای برقراری ارتباط معرفی کند که البته در این میان نباید با حذف اطلاعات اساسی، بیمار را گمراه کند یا با هر گونه جمله نادرست یا مغلطه‌آمیز، نظر بیمار را منحرف نماید یا از راه‌های دیگر، به نفع خود بهره‌برداری کرده و بیماران را اغفال نماید. از آنجا که یک فرد می‌تواند گاهی با کاربرد لغات پزشکی یا هرگونه تصویری که فهم آنها مشکل است، مغبون شود، پزشکان لازم است آگهی‌های خود را به گونه‌ای تنظیم کنند که برای افراد عادی و بیماران به راحتی قابل فهم باشد و هیچ‌گونه اطلاعات ناقص و مبهم نداشته باشد. از طرفی تبلیغات به روشی که انتظارات غیرواقعی پزشکی در مردم ایجاد کند، غیراخلاقی است.

نکته کلیدی در تبلیغات عمومی، صرف‌نظر از شکل یا محتوی آن، صداقت موجود و گمراه نکردن بیماران است.

علاوه بر قوانین عمومی بالا،‌ هرگونه آگهی یا دیگر ارتباطات عمومی باید منطبق با قوانین اختصاصی زیر باشند: در تمامی آگهی‌ها و ارتباطات کتبی متعاقب این قوانین، باید نام حداقل یک پزشک به‌عنوان مسوول محتوای آگهی گذاشته شده باشد. البته نباید تنها به ذکر «پزشک» یا «دکتر» بسنده کرد، بلکه باید به دنبال اسم افراد دارای مدرک «دکترای پزشکی»، حتما کلمه «M.D» ذکر شود.

پزشکی که برای یک سرویس ویژه، رقم معینی را آگهی می‌کند، این دستمزد را باید حداقل برای مدت ۹۰ روز بعد هم حفظ کند، مگر اینکه مدت بیشتری را ذکر کرده باشد. اگر آگهی در منابعی چاپ می‌شود که یک بار در سال منتشر می‌شوند، رقم ذکر شده باید حداقل برای یک سال پس از چاپ نیز اعتبار داشته باشد.

در تبلیغات، پزشکان نباید از جملاتی استفاده کنند که منحصرا تمجید از خود است یا صرفا توضیح درباره کیفیت خدماتی که ارایه می‌دهند.

پزشکان نباید در معرفی خود به بیماران، از عنوان «دارای بورد تخصصی» تنها استفاده کنند، مگر اینکه دقیقا ذکر شود در کدام رشته تخصصی دارای بورد هستند و در صورت لزوم، اعتبارنامه خود را که به وسیله هیات بورد مربوط تایید شده است، ثبت کنند. کلمه «بورد تخصصی» اغلب درکنار فهرست خدماتی که پزشک یا کلینیک ارایه می‌کنند، قرار دارد که موجب گمراه شدن بیماران می‌شود، زیرا آنها تصور می‌کنند که پزشک، در همه آن زمینه‌ها، متخصص است.

هیچ پزشکی نباید خود را متخصص در یک زمینه خاص معرفی کند، مگر اینکه دوره دستیاری پذیرفته شده‌ای را در آن رشته خاص گذرانده باشد و بتواند ثابت کند در آن زمینه دارای توانایی است و یا اگر دوره دستیاری را نگذرانده، لااقل بورد تخصصی معتبری از انجمن مربوط به همان رشته (بورد متخصصان پزشکی آمریکا) دارد و امتحانات خود را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

هیچ پزشکی نباید خود یا خدمات ارایه شده به وسیله کلینیک خود را با پزشک دیگری مقایسه کند، مگر اینکه به طور واقعی ثابت شود. مواردی که شامل این محدودیت می‌شود، استفاده از کلماتی مانند «بهترین»، «یکی از بهترین‌ها» یا «یکی از برجسته‌ترین‌ها» یا مشابه آن است. اگر آگهی، حاوی گفته‌های یک بیمار و در واقع تعریف او از پزشک باشد، باید با کلمات مناسب، شفاف و برجسته مشخص شود که درباره چه عمل خاصی، این تقدیر صورت گرفته و به همان مورد نیز محدود شود. اگرچه در اغلب موارد، این مورد رعایت نمی‌شود، اما قبول آنها باید به طور دقیق تحت نظر باشد، زیرا می‌توانند باعث گمراهی عموم ‌شوند. هرگونه ادعای موفقیت، اثربخشی یا نتیجه‌بخش بودن درمان، باید با شواهد علمی برای اثبات این مدعی همراه باشد.

هرگونه ادعایی که به‌معنای نتایج اصلی باشد (نتایجی که تصور شود همه به آن دست می‌یابند) باید بر پایه بررسی تمامی بیمارانی باشد که در این برنامه وارد شده‌اند و نه تنها کسانی که به موفقیت رسیده‌اند. حتی آنها که بهبود نیافته‌اند نیز باید معرفی شوند. هرگونه ادعایی که ایمنی یک دارو یا روش پزشکی را معرفی می‌کند، باید خطرات عوارض جانبی آن را نیز بیان کند.

هیچ پزشکی نباید ادعا کند که یک داروی جدید یا روشی نو برای درمان بیماری‌های مزمن دارد، مگر اینکه اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا، آن دارو یا روش نو را تایید کرده باشد.

هرگونه ادعایی که مبنی بر بهبود بیمار از طریق یک عمل جراحی خاص و در یک دوره زمانی مشخص باشد، باید مدت زمان لازم را برای دوره نقاهت نیز معین کند.

پزشکان باید بر موارد مخصوص به خود، تاکید داشته باشند، نه اینکه بخواهند همکاران خود را بدنام کنند.

برپایه قوانین استاندارد فدرال که همه تبلیغات تجاری را دربرمی‌گیرد، پزشکانی که مکانی را برای آگهی در نظر دارند (در هر شکلی که باشد)، باید پیام خود را شفاف و بدون جملات گمراه کننده بیان دارند و پیش از هر تبلیغی، مدرک قابل‌قبولی برای ادعاهای خود ارایه نمایند.

تمامی قوانین فوق، باید ازطرف تمامی پزشکان رعایت شود و هرگونه تغییر یا اصلاح در آنها برعهده اداره قوانین تجاری فدرال است.

منبع:

www.sos.state.ms.us

دکتر امیررضا رادمرد