اسوه رحمت

در جنگ احد، چون کار بر مسلمانان دشوار شد، بسیاری از ایشان به گمان آن که پیامبر خدا(ص) کشته شده است، در ادامه نبرد تردید و سستی ورزیدند و حتی شماری از آنان صحنه را ترک کردند، در حالی …

در جنگ احد، چون کار بر مسلمانان دشوار شد، بسیاری از ایشان به گمان آن که پیامبر خدا(ص) کشته شده است، در ادامه نبرد تردید و سستی ورزیدند و حتی شماری از آنان صحنه را ترک کردند، در حالی که پیامبر به سختی مجروح شده بود و دشمن با قساوت تمام به کشتار خود ادامه می داد. در موقعیتی، این چنین، از آن حضرت خواستند که دشمن را نفرین کند، اما آن رسول عشق و رحمت، با دلی سرشار از مهر و رأفت، در حالی که خون از چهره می زدود، دست به دعا برداشت و فرمود: «اللهم اهد قومی فانهم لایعلمون... خداوندا! قوم مرا را هدایت فرما که ایشان ناآگاهند.»۱

چنین بود که رفتار و منش آن اسوه رحمت و عصاره فضیلت، در عمق جان شیفتگان حقیقت همواره نقش عزت و کرامت می زد.

۱) اعلام الوری، ص۹۲