چطور از سرطان سرویکس رحم پیشگیری کنیم؟

سرطان دهانه‌رحم از جمله بیماریهایی است که ممکن است بسیار دیر تشخیص داده‌شود چون متاسفانه علائم قابل توجه و مشخصی ندارد. در‌حالی که این بیماری بسیار بد و حتی کشنده است.
آیا …

سرطان دهانه‌رحم از جمله بیماریهایی است که ممکن است بسیار دیر تشخیص داده‌شود چون متاسفانه علائم قابل توجه و مشخصی ندارد. در‌حالی که این بیماری بسیار بد و حتی کشنده است.

آیا هرگز احساس درد در ناحیه پایین شکم و یا دردی که ران و یا کمرتان تیر بکشد توجه نموده‌اید و یا دچار لکه بینی‌هایی شده‌اید؟ متاسفانه این علائم وقتی پدیدار می‌شود که بیماری به مراحل پیشرفته و غیر قابل‌درمان رسیده است. اما خبر خوب این است که در صورت تشخیص سریع و به موقع قابل درمان خواهد بود. یکی از شایعترین علل سرطان دهانه رحم ویروس پاپیلوما‌ست (HPV) که از طریق تماس جنسی انتقال می‌یابد. پس اجتناب از بیماریهای منتقله جنسی بسیارمهم است.

در این مقاله چهار مرحله مهم در پیشگیری از سرطان سرویکس یادآوری می‌گردد.

۱) به تاخیر انداختن تماس جنسی :

هر چه سن شروع فعالیت جنسی زنان جوان دیرتر باشد امکان ابتلاء به بیماریهای جنسی کمتر و در نتیجه احتمال آلودگی به این ویروس کمتر خواهد بود.

۲) به داشتن یک شریک جنسی قناعت کنید :

حتماً قبل از تماس،‌ از داشتن بیماریهای جنسی، اطمینان حاصل کنید. درصورتی که حتی به ظاهر هیچگونه آثاری از زگیل و یا تبخال و یا هر گونه زائده دیگری وجود نداشته‌باشد برای رعایت و حفظ سلامتی بیشترحتماً از کاندوم استفاده نمایید.

۳) واکسن ضد HPV را ترجیحاً قبل از شروع فعالیت جنسی بزنید:

سن مناسب در دختران در ۹ سالگی است . گرچه دیده‌شده‌است که خوشبختانه بدن خانمها بطور طبیعی در مقابل این ویروس مقاومت خوبی دارد اما باتزریق این واکسن، بدن کاملاً در مقابل این ویروس که عامل اصلی در ایجاد سرطان دهانه رحم است آماده مبارزه میگردد.

۴) با انجام معاینه منظم از سلامت خود اطمینان حاصل کنید :

در واقع ۵۰ سال پیش هامبل پاپ اسمیر با انجام این روش (پاپ اسمیر) توانست ۷۰ % میزان مرگ و میر زنان ناشی از سرطان رحم را کاهش دهد. لذا در حال حاضر نیز بهترین روش در شناسایی زود هنگام سرطان دهانه رحم همان روش یعنی انجام پاپ اسمیر است. در خانمها بلافاصله بعد از شروع فعالیت جنسی هر سه سال یک نوبت و در صورتی که بیش از یک شریک جنسی داشته‌اند هر سال پاپ اسمیر را انجام دهند. در خصوص خانمهای با سن بالای ۳۰ سال که با یک نفرازدواج کرده‌ا‌ند توصیه میگردد تا هر سه سال این آزمایش را انجام دهند.