مشکلی به نام مربی دروازه بانها

چند سالی است که دروازه پرسپولیس با معضل دروازه بانی رو به رواست و اصولا این مشکل نه در حد پرسپولیس که شاید در حد یک نقیصه فوتبال ملی باید با آن برخورد کرد نسل دروازه بانان بزرگ فوتبال ایران به گونه ای به پایان رسیده و باید دو باره به فکر ساختن سنگر بانان بود

چند سالی است که دروازه پرسپولیس با معضل دروازه بانی رو به رواست و اصولا این مشکل نه در حد پرسپولیس که شاید در حد یک نقیصه فوتبال ملی باید با آن برخورد کرد نسل دروازه بانان بزرگ فوتبال ایران به گونه ای به پایان رسیده و باید دو باره به فکر ساختن سنگر بانان بود اما چه کسانی قرار است که دروازه بانان را بسازند ؟ شاید در وحله اول نگاهی به دروازه بانانی باشد که سالها سابقه دروازه بانی داشته و می توانند تجربه های خود را به نسل بعدی انتقال دهند اما هر دروازه بان قدیمی شایستگی این را دارد که مربی دروازه بانها باشد ؟آیا بر فرض مثال دروازه بانی که خود دچار مشکلات عدیده ای از بعد تکنیکی و فنی و روحی بوده و زمان زیادی از عمر بازیگری خود را بر روی نیمکتها گذرانده است قادر خواهد بود که دروازه بان بزرگی پرورش دهد ؟ جواب به این سوال کاملا واضح است دروازه بانی که شاگرد یک پیش کسوت نه چندان مطرح دروازه بانی باشد به طور حتم کلاس آمادگی بالائی را نخواهد گذراند و این تجربه ناموفق را علی پروین سالها با گماردن وحید قلیچ بعنوان مربی دروازه بانها در تیم پرسپولیس و تیم استیل آذین کرده بود قصه استفاده از دروازه بانان بازنشسته نه چندان موفق را علی دائی در تیم ملی هم تکرار کرد و هنگامی که او در اقدامی عجیب بهزاد غلامپور را بعنوان مربی دروازه بانها تیم ملی انتخاب کرد بسیاری شگفت زده شدند

زیرا همگان می دانستند که غلامپور نه سابقه گرانبهائی در امر دروازه بانی دارد و نه اصولا روزگار خوشی را در امر دروازه بانی گذرانده است و همگان شاهد بودند که در دوران حضور غلامپور بعنوان دروازه بان در تیم استقلال و تیم ملی او جشنواره از اشتباهات فاحش را به معرض ظهور گذاشته بود و شاید اوج آن مربوط به مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا بود که غلامپور به گونه ای عرصه را بر تیم ملی تنگ کرده بود که همگان معتقد بودند که تیم ملی ایران در آن مسابقات عملا بدون دروازه بان بازی می کرد دوران حضور غلامپور در تیم استقلال هم نشانه ای از روزهای بزرگ یک دروازه بان را نداشت استقلال که روزگاری با دروازه بانان بزرگی چون کوزه کنانی و ناصر حجازی و منصور رشیدی و… سر آمد عرصه ای برای دروازه بانان بزرگ بود با غلامپور روزگار خوبی را تجربه نکرد و سر انجام غلامپور از عرصه بازیگری رفت و گم شد و بعد به یک باره تبدیل به مربی دروازه بانان تیم ملی شد حال به نظر می آید که دائی قصد دارد همان تجربه خود در تیم ملی و تجربه علی پروین با وحید قلیچ را تکرار کند صحبت از حضور یحیوی در تیم پرسپولیس بعنوان مربی دروازه بانها است شاید بسیاری ایراد بگیرند که او یک استقلالی است

اما درد یحیوی حضور در تیم استقلال و عدم استقبال از او در تیم پرسپولیس نیست زیرا او می تواند با استناد به دوران حضورش در شاهین خود را شاهینی و به نوعی پرسپولیسی جلوه دهد اما می پرسیم آیا یحیوی دروازه بان بزرگی بوده است ؟ یحیوی دروازه بانی بود که حتی با حضور بزرگ مرد دروازه بانی ایران یعنی ناصر حجازی در کنارش بعنوان مربی هیچگاه نتوانست برای فوتبال استقلال کاری کند و اکثر دوران حضورش در استقلال همنشینی با نیمکت ذخیره ها بود او با فیزیک نه چندان مناسبش برای دروازه بانی و تکنیک نازلش هیچگاه نتوانست آن گونه خوب باشد که بتواند در حوزه انتخابات تیم ملی قرار گیرد بعد از بازنشستگیش هم خبر بزرگی از او به گوش نمی رسید حال می پرسیم او چگونه می تواند مربی دروازه بانان تیم پرسپولیس در حالی باشد که مردی چون عابد زاده با آن قدمت و سابقه هم نتوانست ضعفهای آنها را پوشش دهد و از حواشی معمار زاده و حقیقی بکاهد و به تکنیک آنها بیافزاید ؟آیا به فرض آن که یحیوی مهره حرف گوش کنی چون غلامپور در برابر علی دائی است باید سکان تربیت سنگربانان پرسپولیس را که روزگاری مردانی چون عزیز اصلی و هادی طاووسی و بهرام مودت و وازگن صفریان و بهروز سلطانی و احمد عابد زاده .. عهده دار آن بوده را به او سپرد ؟ پرسپولیس چند فصلی است که گلهای نا به هنگامی که از سوی دروازه بانانش ناشیانه پذیرفته می شود ,امتیاز از دست می دهد در همین فصل معمار زاده و حقیقی شاید چیزی حدود ۷ تا ۸ امتیاز مسلم را به جیب حریفان ریخته اند تا سرخهای تهرانی این گونه عقب بیافتند حال می پرسیم آیا بار دیگر قرار است به صرف این که سر مربی حق دارد دستیارش را انتخاب کند پرسپولیس را جولانگاه کسانی می کنیم که حتی سابقه اندکی از درخشش را نداشته اند ؟آیا حرف گوش کنی می تواند کارنامه ضعیف و یا بی کارنامه گی مربی را پوشش دهد؟

تورج عاطف