بیا همکار هم, غمخوار هم باشیم

خانه گرم و صمیمی است و وقتی از سرکار بر می گردید می بینید که همه چیز سر جای خودش است

خانه گرم و صمیمی‌است و وقتی از سرکار بر می‌گردید می‌بینید که همه چیز سر جای خودش است. بچه‌ها وسایلشان را پرت و پلا نکرده‌اند و همسرتان ظرف‌های صبحانه را شسته و رفته است. جوراب کثیفی پشت درها قایم نشده است و زیر مبل‌ها بقایای استکان‌های چای و پوست تخمه و اسباب‌بازی‌های خرد و ریز دیده نمی‌شود.

همه چیز برق می‌زند. همه چیز آرام است و شما کلی خوشحالید که ناگهان با صدای جیغی از خواب می‌پرید.

این دختر کوچک شماست که پایش را گذاشته روی ماشین اسباب بازی برادرش و ۴ متر سر خورده است و حالا دارد گریه می‌کند.

همه چیز برعکس رویای شیرینی است که دیده‌اید. خواب بعدازظهر کافی است. باید برخیزید و یک‌تنه همه این به‌هم‌ریختگی را سرو سامان بدهید.

البته دلتان می‌خواست همه آن اتفاق‌هایی که توی خواب دیدید بیفتد.

همسرتان ظرف بشوید، آشغال‌ها را بیرون ببرد و در کارهای خانه کمک کند، بدون این‌که مدام به او غر بزنید.

بچه‌ها هم کارهایشان را خودشان انجام بدهند و شما این همه سختی نکشید.

اما واقعیت این است که خواستن کمک از مردان در خانه خوب جواب نمی‌دهد. شاید خود شما هم در مقابل درخواست کار همین عکس‌العمل را نشان دهید.

● من همه کاره‌ام

آقای خانه فکر می‌کند در خانه همه‌کاره است و دوست ندارد به او امر و نهی شود.

شما دارید افکار محمود ـ س ۴۰ ساله را می‌شنوید. او فکر می‌کند هر بار که زنش به او می‌گوید فلان کار را بکن، رییس‌بازی در آورده است.

محمود می‌گوید: آقای خانه که نباید کار کند. باید بنشیند و پذیرایی شود. البته نه این‌که کار نکند. اگر دلش خواست باید کار کند. من همیشه به امرو نهی‌های زنم جواب معکوس می‌دهم.

او صاحب ۲ پسر است که خوب است بدانید خانزاده‌هایش هم به خان بزرگ نگاه می‌کنند و همان کار را تکرار می‌کنند. می‌ریزند، می‌پاشند و می‌نشینند تا پذیرایی شوند.

● حرف‌های روشن

عزیزم من دوست دارم کارهایم سبک‌تر شود. واقعا خسته می‌شوم. تو می‌توانی کارهای خانه را طوری مدیریت و تقسیم کنی که به من فشار کمتری بیاید؟

نرگس می‌گوید: اینها کلمات جادویی بود که وقتی بر زبانم جاری شد احمد نرم شد و گفت: عزیزم من انتظار ندارم همه کارها را خودت انجام بدهی.

شستن ظرف‌های شام با من، خرید کلا با من، جاروی خانه با مهناز دخترمان، جمع‌کردن و پهن‌کردن سفره و شستن ظرف‌های وعده‌های دیگر غذا هم با مهناز.

کارهای سنگین مثل شستن در و دیوار و پنجره و جابه جاکردن مبل و چیزهای دیگر را هم ماهی یک بار کارگر می‌آوریم.

شام پختن و کارهای دیگر هم با تو اما هر وقت خسته شدی حتما به من بگو.

نرگس ادامه می‌دهد وقتی حرف به اینجا رسید گفتم: فقط می‌خواهم هرچیزی را از هرجا که بر​می‌دارید دقیقا سر جای خودش بگذارید، همین و از کمک بزرگی که کردی بسیار ممنون هستم.

بعد از آن همه چیز ایده‌آل نبود گاهی مهناز و گاهی همسرم از کار طفره می‌رفتند، اما کم‌کم همه چیز درست شد و هردو حتی بیش از مسوولیت‌هایی که پذیرفته بودند انجام می‌دادند تا همه خوشحال باشیم و هیچ‌کس خسته نشود.

سعی کنید انتظار خود را به همسرتان بگویید، اما نه دقیقا زمانی که می‌خواهید اجرا شود. بلکه زمانی که کاری نیست. این کار سبب می‌شود او فکر نکند دارید به او امر و نهی می‌کنید.

تقسیم کار عادلانه را به خودش بسپارید و اگر عدالت را رعایت نکرد بخواهید تا یک هفته در میان وظایف تغییر کند.

سعی نکنید با سرکوفت‌زدن یا سرزنش‌کردن شریک ‌زندگی‌تان او را مجبور به کمک‌کردن کنید، به جای آن خیلی واضح و روشن خواسته خود را برای او بیان کنید. وقتی می‌بینید کاری از او ساخته نیست فکر دیگری کنید.

نسترن می‌گوید: همسر من عادت دارد وقتی فوتبال پخش می‌شود تخمه بشکند و به شعاع یک متر پوست آن را پرت و پلا کند.

من از او خواستم آشغال‌ها را توی بشقاب بریزید، اما نشد. بازهم حواس او به فوتبال بود و دستش آشغال‌ها را هر جا می‌ریخت.

بعد از آن تصمیم گرفتم هنگام فوتبال پخش‌کردن از تلویزیون روی فرش را کاملا با روفرشی بپوشانم. این کار مشکل را حل کرد. بخصوص که همسرم از این ابتکار من خوشحال شد و با بی‌قیدی بیشتری توانست آشغال بریزد و بعد از فوتبال هم کل آن پوست‌ها را در سطل آشغال بتکاند.

● برنامه‌ای برای همکاری

هرچیزی با برنامه بهتر پیش می‌رود. بنابراین همه خانواده یک روز بنشینید و کل کارها و زمان دوره‌ای انجام آن را بنویسید و آن را تقسیم کنید. سعی کنید تقسیم‌بندی عادلانه و همچنین طبق علایق و توانایی‌ها باشد.

وقتی کار تقسیم شد سهم هر کس را روی یک برگه بنویسید و دوره تکرار هر فعالیت را کنارش مشخص کنید. مثلا​ خرید هفتگی، آشپزی روزانه، کفشویی هفتگی، سرویس بهداشتی روزانه و... .

سعی نکنید اهل خانه را وادارید با ریتم شما کار کنند یا همان‌طور که خودتان کار می‌کنید آنها هم عمل کنند. در غیر این صورت نیروهای کمکی را از دست می‌دهید.

تحقیقات نشان می‌دهد که هرچه مشارکت همسران در خانه و تقسیم وظایف بیشتر و آگاهانه‌تر باشد احساس رضایت بیشتری هم از ازدواج و زندگی مشترک‌شان خواهند داشت.

بنابراین اگر می‌خواهید همسرتان مثل شما کد بانو باشد باید بگویم انتظار زیادی دارید. او را تشویق کنید و خودتان هم کمی‌ توقعات کمالگرایانه خود را کاهش دهید. اگر شما دایم بالای سر او و دیگران بایستید و بگویید کاری را چطور انجام دهند و بعد هم آن را از دستشان بگیرید و خودتان به شیوه درست! آن را انجام دهید همسرتان هرگز سهم خودش در کار منزل را به عهده نمی‌گیرد.

همسرتان هرچه بیشتر احساس کند که متوجه کوشش و زحمات او هستید و او را تحسین می‌کنید بیشتر کمک خواهد کرد.

و حرف آخر این‌که اگر می‌خواهید کارهای خانه خیلی زود شما را از پا در نیاورد برای خود قلمرو تعیین نکنید. اگر همه باید کار کنند پس کار خانه و البته قلمرو مال همه است.

کمی ‌از احساس تسلط خود کم کنید و دیگران را بی‌کفایت فرض نکنید. امروز بیشتر مردان دوره‌ زندگی مجردی را تجربه کرده‌اند و البته برخلاف تصور برخی خانم‌ها از شلختگی از پا در نیامده‌اند. پس آقایان را به قلمرو خود دعوت کنید و آنها را در این حیطه نیز شریک بدانید تا نتیجه بهتری بگیرید.

زهره زیارتی